ยาวหน่อยนะครับ บอกก่อนเลยว่า สมัยนั้น มันไม่ง่าย เชื่อมต่อกันยากมากๆ อยากจะพูด ชอบใคร ก็พูดไปเลยครับ ถ้าไม่เสียหายอะไร

---

ผมเริ่มเจอพี่เค้าตั้งแต่ผมอยู่ ม.2 วัน ประชุมผู้ปกครองครับ

พี่เค้าพึ่งเข้ามาใหม่ ม.4 ครับ ขาว สูง ตี๋ แบบคังซอล พระเอกเรื่อง W เลยครับ ใส่แว่น มองไปตรงทางเดินหอประชุม เจอครั้งแรก เหมือนใจมันสั่นๆ บอกไม่ถูก

ส่วนผมนิ ก็ ตี๋ คับ แต่มีเพื่อนมาแซวๆเล่น เป็นแฟนไรเงียะ อารมณ์เด็กๆมั่งล้อกันไปมา แต่หนักนิ เจอเพื่อน ผญ มานั่งกอด หอมแก้ม เลยโดนเรียกเข้าห้องปกครอง อ. หาว่าไปพอดรักกัน > <" แต่ ผมอยู่เฉยๆนะไม่ได้ทำไรเลย

แต่พอเจอพี่เค้า คือ สับสนมากครับช่วงนั้น

เปิดเทอมมา เจอพี่เค้า บ่อยครับ ห้องประจำพี่เค้าจะตึกวิทยาศาตร์ เวลาเดินเรียน ก็เจอบ่อย พักเที่ยง พี่เค้าก็นั่งหน้าตึกนั้นแหละ เตะบอล เตะตะกร้อ คือ ต้องมอง ไปตรงนั้น หาที่ที่พี่เค้าอยู่บ่อยๆ

พี่เค้าเก่ง คอม กับ วาดรูปครับ โรงเรียนใช้งานได้ตั้งแต่ ม 4 ให้มาช่วยสอนน้อง ชั่วโมงกิจกรรม คอมพิวเตอร์ วาดรูปในคอมเงียะแหละ สอนทำ Slid PowerPoint ไปประกวดต่าง โรงเรียน

อยู่แบบนี้เรื่อยๆครับ ไม่คิดจะติดต่ออะไร สมัยนั้น 16 ปีที่แล้ว ไม่มี fb line สิ่งออนไลน์ที่เล่นได้คือ mail กับ msn ซึ่ง ก็ไม่ได้คิดจะขออะไรอยู่แล้ว

แอบชอบไปเรื่อยๆ ทุกวันๆครับ จะบอกว่าน่ารักขึ้นทุกวัน ชอบมากขึ้นๆ ก็เริ่ม สืบชื่อครับ ไอ้แว่นนี้ชื่อไร ที่เตะๆบอลเนียะ วันนี้พี่เค้ากินข้าวไร พักเที่ยง น้ำกินน้ำอะไร? ก๋วยเตี๋ยวสั่งชอบเส้นอะไร? ขนม ไอ้ติม

ผมก็ลุกสิครับ นั่งคุยกับเพื่อนที่โต๊ะ เห็นไอ้แว่นนี้เดินมา ถามเพื่อนเลย เห้ย เอาน้ำป่าว จะไปซื้อน้ำ แล้วก็ไปต่อคิวซื้อ พร้อมพี่เค้าครับ 555

เห้ยวันนี้กรูอยากกินก๋วยเตี๋ยวร้านนี้อะ ไรงี้ ก็ไปต่อๆคิว เวลาพี่เค้ามาซื้อข้าว

ตอนนั้นจับได้ว่าพี่เค้า ชอบน้ำส้ม แฟนต้า แก้วละ 5 บาท ส่วน เส้นก๋วยเตี๋ยวชอบ เส้นหมี่ (จะรู้ไปทามไม๊ ตอนนั้น)

เป็นแบบนี้ ทุกวันครับ เข้าแถวเคารพธงชาติ พี่เค้ามาไหมวะ ไม่ก็จะมองไปที่ป้อมยาม พี่เค้าชอบมาสาย

ผม ม.3 ก็ไม่มีอะไรครับ มองไปนั้นแหละ อยู่แบบนั้น ม.4 แม่ให้ไปสอบที่อื่นไว้ด้วย แต่ก็สอบเล่นๆครับ ไม่ได้จริงจัง โรงเรียนเปิดรับเด็กเก่าเกรดพอเรียนได้ จริงๆ คือ อยากอยู่กับเพื่อนเก่าอะ ไม่อยากหาเพื่อนใหม่

ผม ม 4 เพื่อน ก็เริ่มมีจับคู่ผม ให้คนนั้น คนนี้ครับ แต่ไม่ได้ชอบใครเป็นพิเศษ มีรู้สึกดีกับเพื่อนคนนึง สมัยเรียนด้วยกัน ม1 ไม่ได้คุยกัน
พึ่งมาคุยกันตอน ม.4

ตอนนี้พี่เค้า ม.6 ละ เรียนตึกเดียวกันละ 5555 พี่เค้ายังนั่งที่ประจำ ที่เดิมเลยครับ แต่จะเห็นเค้าน้อยลง เพราะต้องไปติวสอบเอนทรานส์

ผมมองไป ที่พี่เค้าปกติ บางทีเหลือบๆมอง บางทีก็เดินไม่มองละ ขี้เกียจ 55 แต่สังเกตุ คือ พี่เค้ามองกลับมา คือ แบบมองตามเลย (ลองเดินเรื่อยๆ แล้วหันไปเหลือบๆมอง) แต่ใจนึง กรูเข้าข้างตัวเองป่าววะ คงจะโดนยกพวกลุมกระทืบซะมากกว่ามั่ง

มีนั่งห่างกัน 1 สนามฟุตบอล นั่งตรงข้ามกัน อันนี้บังเอิญ พี่เค้าก็มองมา พอผมมองกลับไป เค้าก็ หันไปนั้นนี้กับเพื่อนอะ เป็นแบบนี้ 1 ปี

ไม่มีอะไรครับ รู้ว่าพี่เค้าก็มอง ผมก็มองไป อยู่แบบนั้นแหละ คือ สมัยนั้น มันไม่มีอะไรที่จะสามารถคุยกันได้เลย ผมก็ไม่ชอบเข้าหาคนอื่นด้วย บางคนคุยได้รุ่นพี่ อัธยาศัยดีไรงี้ แต่ผม เฉยๆมากกว่าอะ อยู่แต่กับเพื่อนที่สนิท คนอื่นไม่รู้จะคุยอะไร

จน วันสุดท้าย ที่พี่เค้าจบ ก็ไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้มองด้วยมั่ง ไม่มีอะไรเลย กลับมาบ้านอยู่คนเดียวในห้อง ถึงจะคิดได้ว่า

เห้ย พรุ่งนี้ไม่เจอพี่เค้าแล้วนะ คงได้แค่นี้จริงๆ ไม่มีแล้วนะตาคู่นั้น 555 ฟังแต่เพลงอกหัก

ทราบว่าพี่เค้าสอบติด มหาลัยรัฐครับ สาขานึง เกี่ยวกับคอม รู้แค่นั้น

"และแล้วก็ถึงเวลา และแล้วเธอก็ต้องไป
ฉันก็เข้าใจที่เธอเลือกเดิน
ฝืนยิ้มด้วยความยินดี ทั้งที่เจ็บปวดเหลือเกิน
ได้แต่ยืนมองเธอเดินไปกับเขา" BigAss - เกิดมาแค่รักกัน สมัยนั้น

มาเปิดหนังสือรุ่น มีเบอร์โทร บ้านเลขที่ หมู่บ้าน แต่จะโทรไปทำไมอะ คือ ไม่กล้าจริงๆ ไม่รู้จะพูดอะไร ทำยังไง มันยังไม่เปิดกับเรื่อง จีบผช ด้วยกันมากๆ

ส่วนผม ก็เริ่มคุยกับ เพื่อนที่ว่าพึ่งมาสนิทกันตอน ม.4 นิละครับ โทรคุยกันทุกเย็น 5 -10 นาที คุยกันแบบที่อยู่ที่โรงเรียนคุยกันไม่ได้