กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ยอมเปิดความจริงในใจออกมา ..เพราะรู้สึกว่าอยู่ต่อไปแบบนี้ไม่ไหวแล้ว ย่ำแย่มาก ..เรื่องมีอยู่ว่าผมมีพี่ชายในสายเลือดที่เสพยาบ้าคนนึงคนนี้เรียกได้ว่าตัวจริงเสพมานานกว่า 20 ปี แถวบ้านผมเรียกได้ว่ายาบ้าจะเป็นของโอทอปเลยก็ว่าได้ประมาณว่าไปทางไหนก็เจอ ..ไม่ขอเอ่ยว่าที่ไหนแต่ภาคเหนือเนี่ยแหละ
ย้อนไปเมื่อ 5-6 ปีที่แล้วผมยังไม่เสพ แต่ตอนนั่นผมสายเขียวหรือ เสพกัญชาเพียงอย่างเดียวเท่านั่น ..มีวันนึงผมไปเจอยาบ้าของพี่ที่ซ้อนไว้นานจนลืมละมั่ง ด้วยความไม่เป็นแต่อยากรู้อยากลอง ในครั้งแรกผมไม่ได้เสพเหมือนคนอื่นๆ ผมเลือกที่จะใส่ผสมกับเครื่องดื่มชูกำลังครั้งแรกผมจำได้ความรู้สึกตอนมันออกอาการ แบบว่า ความสุขที่ไร้ที่มาไร้ตัวตน มาจากไหนมันล้นเหลือมากๆ ราวกับคนดีใจเพราะถูกหวยเหมือนสมองลืมทุกเรื่องเครียด เรื่องทุกข์ไปชั่วขณะ ..อย่าพึ่งด่วนสรุปด่าผมหาว่าชักชวนนะลองตั้งใจอ่านให้จบซะก่อน ..มาเริ่มวงจรการเสพติดของผมกันเลยดีกว่า
สำหรับการเริ่มเล่าเรื่องราวของผม ขอเริ่มด้วยเรื่องกัญชา ..ย้อนไปอีก 2 ปีผมเสพกัญชาแทบจะเรียกได้แต่ว่าสามมื้อหลังอาหาร ..ที่สูบเพราะชอบที่มันนิ่ง มันกินอะไรก็อร่อยไปหมด ..ที่ผมเสพก็จะเป็นอัดแท่ง ..ผมกล้าพูดเลยสูบกัญชาอ้วนแค่ช่วงแรกหลังๆ ไปไม่ต่างอะไรกับยาบ้า ที่ผอมเอาๆ เพราะเสพจนขี้เกียจเสพจนลืมข้าวไงละไม่ไช่กินไม่ลง ..กัญชาสำหรับบ้านเราคนที่รู้จะมีหลายชื่อ เนื้อ พี้ ปุ้น ได้หมดผมเสพมาเรื่อยๆ จนมาเจอกับปัญหาของมันทุกอย่างย่อม มีข้อเสีย ..กัญชาหนะดีครับแต่บ้านเราเป็นอัดแท่ง ไม่ได้คุณภาพในการเก็บเกี่ยวครับ(อาจจะมีสารเคมีเกี่ยวข้อง) ข้อเสียของมันคือ ช่วงเวลาที่ไม่ได้เสพในวันนั่น คุณจะอารมณ์ร้อนไร้เหตุผล หงุดหงิดครับ มันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ จนผมมาเจอเพื่อนใหม่ที่มีชื่อว่ายาบ้านั่นเอง
ตอนที่สอง ..การโคจรของเด็กไร้เดียงสา
จะเล่าต่อจากช่วงแรกนะครับ ..หลังจากเขย่ากินกับเครื่องดื่มชูกำลังผมก็แปลกใจสลับกับสับสนกับ เรื่องราวของยาบ้าที่เคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ที่ได้ยินมาว่ามันอันตรายเสพแล้วเป็นบ้า ..เห็นในข่าวคือจี้คอกันไรงี้แต่จริงๆ  คือมันนิ่งมากครับครั้งแรกของผมคือโดนใจผมเลย มันทำให้ผมมีความสุข หรือ อะเลิ้ต กลายจากเด็กเชิ้งช้า ตาแดง เป็นหนุ่มคล่องแคล้ว ตาใส พูดจาเก่งไปในที่สุด
ก่อนหน้านี้ตอนเสพกัญชาผมมีนิสัยขี้อาย เงียบ ทำไรช้าครับแต่ตอนนี้มันกลับกันหรือว่าภาษาบ้านๆ ว่าดีดครับ ผมเริ่มที่จะติดต่อพี่ชายในสายเลือดห่างๆ จากทางป้าผมทันที ทดลองเรื่อยๆ จนเริ่มชินหรือคุ้นเคย(บางคนอาจคิดจะซื้อขายยังไงพี่ตัวเอง จะจ่ายไงนะ) บอกเลยครับว่าช่วงแรก ฟรี แน่นอนครับเป็นการตลาดอย่างนึง ..มอมให้ติดก่อนแล้วว่ากันนั่นเอง
ผมเสพต่อเนื่องๆ ร่วมกับกัญชา ..มันเริ่มแย่ตอนช่วง 4 ปีครับ ชีวิตผมล้มเหลว ..จากที่เคยเป็นเด็กดีของพ่อแม่มาตลอด ก็เริ่มขายทุกอย่างที่มีเพื่อหาเงินไปซื้อมาเสพครับ
อย่างว่าของงี้ ..เมื่อติดแล้วทำได้ทุกอย่าง ผมเริ่มจากเสพ ..จนปีที่4 ที่ว่าแย่คือผมหันมาขายเองละครับโดยรับจากพี่มาขายให้กับเพื่อนๆ โดนวงจรยาบ้าจะแปลกกว่าอย่างอื่นครับ
ขอพูดตรงๆ คือมันเป็นจุดอ่อนของคนจนครับ
ทำไมผมถึงพูดแบบนี้อะหรอ.. คือการค้าขายของยาบ้า จะเป็นการเค หรือเอาไปก่อนขายเสร็จค่อยให้ครับ ..เพราะแบบนี้ปัญหาถึงไม่จบไม่สิ้น
สมมุตินะครับ ..นายเอคือรายใหญ่ เอาของให้นายบีไปขาย ..นายบีก็ทำแบบเดียวกับนายเอ คือให้ของก่อน เหมือนนายหน้า ถ้าพลาดโดนจับก็ไม่เสียไรครับ แน่นอน ออกมาก็ไล่เก็บตังที่ค้าง ถ้าเจ๋งหน่อยก็หาโทรศัพท์ติดต่อซื้อขายต่อได้ เพราะเงินเราไม่ได้โดนยึดนี่หว่า ..นี่ไงครับคุกเลยไม่พอ

เสพยาเสียทุกอย่างแน่นอนครับว่าจริง มาถึงตอนนี้แม้แต่เพื่อนผมก็ไม่ออกไปหานานม่กละ ไม่มีแฟนด้วยเลยไปไหนมาไหนคนเดียว ..ผมเลยไม่มีคนห้ามพ่อแม่ก็ไม่ทราบว่ายาบ้าด้วย แต่ทราบอย่างเดียวคือกัญชา ผมเริ่มเสพหนักขึ้นเรื่อยๆ แบบว่า 5 วันหลับหน
เป็นแบบนี้มา 5 ปีเต็มจนผมตัดสินใจเลิกเพราะไม่ไหวครับ คนอื่นไปไกลกันหมดแล้ว ตัวผมยังอยู่แค่ม.3 แต่อายุ 23 มันแย่ตอนเลิกเนี่ยแหละครับผมตัดสินใจไปพบแพทย์  ผมพบว่าตัวเองสร้างความสุขเองไม่ได้ครับ ต้องกระตุ้นด้วยเมทแอมเฟตามีน หรือ ยาบ้า เพราะยาบ้าออกฤทธิ์กระตุ้นให้สมอง หรั่งโดปามีน ออกมากกว่าปกติ เมื่อนานๆ ไปมันจะไม่สร้างเองเนื่องจากสมองผิดเพี้ยนไปจากเดิม.. มันคุ้นเคยกับการกระตุ้นประมาณว่าขี้เกียจสร้างเอง โดปามีนคือสารความสุข พบได้ในตอนมีเซ็ก หรือทานของโปรดของอร่อย ..ปกติคนเราหรั่งออกมา ไม่เกิน 70 % ครับคือแบบสุดๆ แล้ว (ยกตัวอย่างเช่น เรียนจบ มีเซ็กไรงี้)  แต่เมทมันกระตุ้นโดปามีนให้ออกมาถึง 1,200 % ไช่ครับคุณอ่านไม่ผิด มีความสุขมากกว่าเซ็ก 1000 เท่า แต่ชั่วคราว
นี้เองคือที่บอกว่าย่ำแย่ ร่างกายคนเราหลังจากมีอะไรๆก็ตามมากๆ กว่าปกติมันจะพยามปรับให้สมดุลหลังจากหมดฤทธิ์ คือเศร้านั่นเองครับ ความสุขโดนลบหายไปสร้างเองไม่ได้ กังวลตลอดเวลา ..ใครเคยผ่านเส้นทางนี้แนะนำผมด้วยจะหาไรทำดีตอนนี้ห่างมาได้ เดือนเศษๆ ละแต่ยังมีความคิดจะเสพตลอด (หลังจากมีใจอยากจะเลิกผมเริ่มเอาเวลาว่างทั้งหมดที่มีศึกษาทั้งตัวเองและเว็บต่างๆบวกกับปรึกษาแพทย์)