ย้อนอดีตนะครับ คือ เราเพิ่งอกหักจากแฟนเก่ามา เค้าก็เข้ามาในชีวิตเราพอดี
เราจีบเค้าเพราะเพื่อนเชียร์ให้จีบ แล้วเค้าก็บอกเราว่าเราคือคนที่เค้าแอบชอบมา2ปี
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเลยอารมณ์คือยังไม่ลืมแฟนเก่า ในขณะที่อยู่ด้วยกันเราก็ไม่ค่อยใส่ใจเค้าเท่าไหร่
อยากทำไรทำ(ติดเพื่อน กินเหล้าทุกวัน ไม่กลับหอ) อยากพูดไรก็พูดโดยที่ไม่คิดถึงความรู้สึกของเค้า
เราเป็นคนอารมณ์ร้อนทะเลาะกันเค้าก็เย็นตลอด และอาจจะมีเรื่องเล็กๆน้อยๆอีกหลายเรื่องที่ทำให้เค้าเสียความรู้สึก
โดยที่เราไม่รู้ตัว และในขณะเดียวกันเค้าเองก็ทำลายความเชื่อใจเราเป็นระยะๆโดยการโกหกไม่พูดความจริง
พอถามก็อ้างว่าเลี่ยงไม่อยากให้ทะเลาะกัน และเราก็เริ่มสัมผัสได้ว่าความคิดเราไม่เหมือนกันเข้ากันไม่ได้แต่ก็ปล่อยๆไป
จนกระทั่งเราจบปี4ตัองห่างกัน เค้าก็มีเรื่องโกหกเราอีกและทะเลาะกันเรื้อรังเกือบเดือน และเค้าก็บอกกับเราว่าเค้าเหนื่อยมาก
ที่ทะเลาะกันครั้งนี้และบวกกับเรื่องเสียความรู้สึกที่มันสะสมในช่วงแรกถึงตอนนี้มันทำให้เค้าเหนื่อยมากเค้าบอกเค้าร้องไห้เสียใจ
อดทนอธิบายจนเหนื่อยแทบจะไม่มีแรงเดินต่อ แต่เราก็ยังไม่เลิกกัน เรารู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนไปของเค้า
จากเมื่อก่อนที่เค้ายอมเราทุกเรื่อง บอกรักคิดถึงชอบงอแงใส่เราตอนนี้มันไม่มีเลย พอคุยกันเค้าบอกว่าเค้าคงกลับมายอม กลับมามุ้งมิ้ง
งอแงใส่ไม่ได้อีกแล้ว เราก็เลยขอเลิกเพราะเราทนกับการเปลี่ยนไปของเค้าจากหน้ามือเป็นหลังมือไม่ได้
แต่เค้าไม่ยอมเลิกบอกว่ายังรักเราทำใจไม่ได้ เราก็ถามเค้าว่าถ้ายังรักอยู่หายเหนื่อยเดี๋ยวก็กลับมาเป็นแบบเดิมได้
แต่เค้าบอกความรู้สึกที่อยากบอกรักคิดถึง งอแงใส่คงไม่มีอีกแล้วจริงๆ
เราเลยไม่แน่ใจว่าเค้ายังรักเราอยู่ไหมเพราะคำพูดที่เค้าว่ารักมันสวนทางกับการกระทำ !!!😂😂