เรามีแฟน คนกันมานานพอสมควร
เรารู้จักกับแฟนคนนี้ เพราะเราติดตามเพื่อนรักเค้า
(ติดตาม ชื่นชอบ ชื่นชม ไม่ได้อยากจะเป็นแฟนนะคะ) ตอนจีบแฟนก็ใช้มุขให้เพื่อนเค้าเข้าหาเรา
โดยที่เพื่อนแฟน ไม่รู้เลยนะคะ ว่าเราปลื้ม มีแค่เรากับแฟนที่รู้...

ถามว่าเรารักแฟนเรามั๊ย รักนะคะ รักมาก ในส่วนของหน้าที่แฟนเราไม่บกพร่องเลย
และมีความสุข ทุกครั้งที่รวมแก้งค์กัน
มาทานข้าว เที่ยว นั่งคุย หรือแม้แต่นอนห้องเดียวกัน
พี่เค้าก็เห็นเราเป็นน้องคนหนึ่ง

อารมณ์คือ นานมากแล้วเรากรี๊ดผช คนนี้ (เพื่อนแฟน) แต่วันนี้ได้มาเจอตัวเป็นๆ ไปไหนมาไหนด้วยกัน สนิทสนมกัน มันเหมือนฝัน

จนมาหลังๆ เราระหองระแหงกับแฟน
บอกก่อนว่าแฟนเราเจ้าชู้มาก
แต่สุดท้ายแฟนเราก็กลับเข้าบ้าน
เพื่อนในกลุ่มแฟน ก็รู้จักนิสัยแฟนเราดี  
ทุกคนสงสารเรานะ ให้คำปรึกษาเราดีทุกคน
โดยเฉพาะพี่คนหนึ่ง และเค้ามาสารภาพว่าเค้ารู้สึกดีกับเรา ถ้าเราคบกับแฟนแล้วเหนื่อยขนาดนี้ เราลองมาคบกันมั๊ย ...  ในใจเราคือมีคำตอบ ว่าไม่
แต่สุดท้ายเราก็คุย คุยกันยังไม่ถึงสัปดาห์ ยิ่งคุยก็ยิ่งไม่ใช่ ทั้งๆที่พี่เค้าเป็นคนดีมาก มีความมานะ ขยัน เอาใจใส่ สาเหตุที่ลองคุย เพราะเราเหนื่อยกับแฟนคนนี้มาก  ทั้งเรื่องผญ เรื่องติดเหล้า การพนัน ไม่รักครอบครัว ไม่ฝันถึงอนาคตเลย แต่เราก็ยังรัก

สาเหตุที่2คือ ถ้าเราต้องเลิกกับแฟนจริงๆ เราจะยังไม่ได้ไปไกลจากพี่คนที่เราแอบปลื้มมานาน เรายังอยู่แก้งค์เดียวกัน เพราะพี่คนที่เค้ามา คือ มือขวาของพี่คนที่เราชอบ ....

เราอึดอัดและเกียจตัวเอง
ล่าสุดพี่คนที่เราชอบ เปิดตัวแฟน (จริงๆ เรารู้มาสักพักว่าคุยกัน แต่พอพี่เค้าเปิดตัว แสดงว่าเค้าคงจริงจัง เรารู้สึกหวงพี่เค้า )

นี่มันอะไร ???

ด่าได้แต่อย่าแรง

หาทางออกให้ตัวเองไม่ได้