เมื่อมีลาภก็เสื่อมลาภ มียศก็เสื่อมยศ มีสรรเสริญก็มีนินทา มีสุขแล้วก็มีทุกข์เป็นสัจธรรมของมนุษย์ที่ใครจะหลีกลี้หนีมิได้
มันก็เหมือนที่ว่า มีได้แล้วก็มีเสีย มีสมหวังแล้วก็มีผิดหวัง มีดีใจแล้วก็มีเสียใจเป็นของคู่กับมนุษย์
อย่ามัวแต่นิยมชมชอบกับอำนาจวาสนาที่ได้ เมื่อหลงระเริงเราจะทุกข์ทรมานร่ำไป จะต้องทำใจให้เป็นกลาง
แล้วเราจะอยู่บนโลกใบนี้อย่างไม่ทุรนทุราย อย่าไปยึดมั่นถือมั่นกับมันมากนักอย่างที่เห็น อย่างที่เป็น
วันหนึ่งมันก็ไม่ใช่ ยึดมั่นทางธรรม เข้าหาพระเป็นหลักชัยก็จะไปได้ดี...