สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ออกจากงานประจำมาได้เกือบปี
เปิดร้านค้าเอง เธอกับฉันช่วยกัน2คน
.. ตื่นหกโมงเช้า เตรียมร้าน เจ็ดโมงเช้าลูกค้าเริ่มทะยอยเข้ามานั่งรอ สั่งข้าว เครื่องดื่ม มากบ้าง น้อยบ้าง มาเป็นระยะ ทั้งวัน
ตั้งแต่เช้ายัน3ทุ่ม
.. เก็บกวาด ล้าง เตรียมของสำหรับวันใหม่ เข้านอน ห้าทุ่ม เที่ยงคืน
.. รับเงินสดรายวัน มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่วัน
.. ทำงานสัปดาห์ละ 7วัน แต่อัตราความสุขมีมากกว่าทำงานประจำ
ในเวลาที่เหนื่อย ลองคิดไปถึงว่า ทำไมเราต้องทิ้งงานประจำออกมาทำเอง
.. ตื่นตีห้า ออกจากบ้านหกโมงเช้า ส่งเธอที่ทำงานก่อน8.30 เราไปต่อถึงออฟฟิศ 9.00น
.. ตั้งหน้าตั้งตาทำงานทั้งวัน เลิกกงานหกโมงเย็น สารพัดประชุม กว่าจะได้ออกจากออฟฟิศ ทุ่ม สองทุ่ม ทุกวัน
ขับวนไปรับเธอ ยืนหหน้างอ ตบยุงรอหน้าออฟฟิศอีก ...เฮ้อ...
.. ถึงบ้านสาม-สี่ทุ่ม กว่าจะได้เข้านอน ก็ห้าทุ่ม เที่ยงคืน
.. กลางเดือนหายใจแผ่ว อีกหลายวันกว่าเงินเดือนจะออก
.. วันหยุด ส-อ เหมือนจะได้หยุด แต่เกือยทุกเสาร์ต้องเข้าออฟฟิศเคลียร์งาน เย็นอาทิตย์เหมือนจะได้พักผ่อน
แต่ก็ต้องเตรียมเรื่องประชุมให้พร้อม
.. วันหยุดหายใจได้ไม่เต็มปอด เพราะต้องคอยดูเมล ว่านายจะส่งอะไรมา ลูกน้องจะขอลาหรือไม่ มันต้องเตรียมให้พร้อม
เสียงโทรศัพท์ดังวันหยุดต้องผวา
.. ยามหลับยังฝันว่าประชุม
.. เสื้อผ้า หน้า ผม อยากไว้ทรง fashion in-trend แต่มันก็ขัดใจนายจ้าง อยากสอยเสื้อเทห์ๆมาใส่ถึงซื้อไปก์ไม่มีโอกาสได้ใส่
ชุดทำงานต้องมาก่อน
.. รถที่เราซื้อ เงินที่ผ่อนงวด ค่าซ่อมบำรุงที่จ่าย เพื่อให้รถพร้อมใช้ไปทำงาน
.. ทุกสิ่งในชีวิตนี้ มันรวมอยู่ในเงินเดือน
นั่งคิดทบทวนในยามที่เราเหนื่อย ...
.. ที่เราต้องออกมา เพราะต้องการออกจาก "ชีวิตแบบเหมาจ่าย" จ่ายเงินเราเดือนละครั้ง แต่เหมาเราไปทั้งเดือน ทั้งวันหยุด ทั้งครอบครัว
แม้กระทั่งความเป็นส่วนตัว หากเรายังอยู่แบบนั้น ไม่เพียงแค่เหนื่อยกาย เรื่องลำบากใจมีให้คิดทุกวัน
.. ที่เราทำอยู่ทักวันนี้ สบายดี อย่างที่ใจเราอยากได้ แล้ว
.. ตอบตัวเองได้แล้วว่า เราคิดไม่ผิด ที่เราออกจาก "ชีวิตเหมาจ่ายมาได้"
เปิดร้านค้าเอง เธอกับฉันช่วยกัน2คน
.. ตื่นหกโมงเช้า เตรียมร้าน เจ็ดโมงเช้าลูกค้าเริ่มทะยอยเข้ามานั่งรอ สั่งข้าว เครื่องดื่ม มากบ้าง น้อยบ้าง มาเป็นระยะ ทั้งวัน
ตั้งแต่เช้ายัน3ทุ่ม
.. เก็บกวาด ล้าง เตรียมของสำหรับวันใหม่ เข้านอน ห้าทุ่ม เที่ยงคืน
.. รับเงินสดรายวัน มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่วัน
.. ทำงานสัปดาห์ละ 7วัน แต่อัตราความสุขมีมากกว่าทำงานประจำ
ในเวลาที่เหนื่อย ลองคิดไปถึงว่า ทำไมเราต้องทิ้งงานประจำออกมาทำเอง
.. ตื่นตีห้า ออกจากบ้านหกโมงเช้า ส่งเธอที่ทำงานก่อน8.30 เราไปต่อถึงออฟฟิศ 9.00น
.. ตั้งหน้าตั้งตาทำงานทั้งวัน เลิกกงานหกโมงเย็น สารพัดประชุม กว่าจะได้ออกจากออฟฟิศ ทุ่ม สองทุ่ม ทุกวัน
ขับวนไปรับเธอ ยืนหหน้างอ ตบยุงรอหน้าออฟฟิศอีก ...เฮ้อ...
.. ถึงบ้านสาม-สี่ทุ่ม กว่าจะได้เข้านอน ก็ห้าทุ่ม เที่ยงคืน
.. กลางเดือนหายใจแผ่ว อีกหลายวันกว่าเงินเดือนจะออก
.. วันหยุด ส-อ เหมือนจะได้หยุด แต่เกือยทุกเสาร์ต้องเข้าออฟฟิศเคลียร์งาน เย็นอาทิตย์เหมือนจะได้พักผ่อน
แต่ก็ต้องเตรียมเรื่องประชุมให้พร้อม
.. วันหยุดหายใจได้ไม่เต็มปอด เพราะต้องคอยดูเมล ว่านายจะส่งอะไรมา ลูกน้องจะขอลาหรือไม่ มันต้องเตรียมให้พร้อม
เสียงโทรศัพท์ดังวันหยุดต้องผวา
.. ยามหลับยังฝันว่าประชุม
.. เสื้อผ้า หน้า ผม อยากไว้ทรง fashion in-trend แต่มันก็ขัดใจนายจ้าง อยากสอยเสื้อเทห์ๆมาใส่ถึงซื้อไปก์ไม่มีโอกาสได้ใส่
ชุดทำงานต้องมาก่อน
.. รถที่เราซื้อ เงินที่ผ่อนงวด ค่าซ่อมบำรุงที่จ่าย เพื่อให้รถพร้อมใช้ไปทำงาน
.. ทุกสิ่งในชีวิตนี้ มันรวมอยู่ในเงินเดือน
นั่งคิดทบทวนในยามที่เราเหนื่อย ...
.. ที่เราต้องออกมา เพราะต้องการออกจาก "ชีวิตแบบเหมาจ่าย" จ่ายเงินเราเดือนละครั้ง แต่เหมาเราไปทั้งเดือน ทั้งวันหยุด ทั้งครอบครัว
แม้กระทั่งความเป็นส่วนตัว หากเรายังอยู่แบบนั้น ไม่เพียงแค่เหนื่อยกาย เรื่องลำบากใจมีให้คิดทุกวัน
.. ที่เราทำอยู่ทักวันนี้ สบายดี อย่างที่ใจเราอยากได้ แล้ว
.. ตอบตัวเองได้แล้วว่า เราคิดไม่ผิด ที่เราออกจาก "ชีวิตเหมาจ่ายมาได้"
แสดงความคิดเห็น
อยากฟังประสบการณ์คนที่เคยตัดสินใจเลิกทำงานประจำมาทำธุรกิจส่วนตัว รู้สึกเสียดายตำแหน่งและเงินเดือนจากงานประจำไหม