สวัสดีคับผมจะมาเล่าเรื่องของผมให้ฟังกันนะคับซึ่งไอ้ตัวผมเนี้ย ได้ไปแอบชอบเพื่อนต่างห้องอยู่คนหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวยอะไรมากมายเลยเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างจะบ้านๆด้วยซ้ำไป จะทำไงได้อะก็รักไปแล้วอะเนอะ

แล้วทีนี้ผมก็เริ่มทักไปเรื่อยๆมีหยอดบ้างกวนบ้าง พอไปเจอกันที่โรงเรียนเธอดูไม่ร่าเริงไม่สนุกเหมือนที่คุยกันในเฟสเลย
ไอ้ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเค้ามาโรงเรียนคงต้องการเวลาที่จะอยู่กับเพื่อนมากว่าที่จะมาอยู่กับเรา
เรามันเพื่อนต่างห้องนี้หว่าทำไงได้
  แล้วผมก็คุยกันได้ประมาน 2-3เดือนกว่าๆ ในที่สุดวันที่ผมรอคอยก็มาถึง
วันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกับผมไม่รู้อยู่ดีๆผมก็หึดไปบอกชอบเค้าในเฟสบุ๊ค แล้วเค้าก็ตอบมาแค่ว่า ขอโทษ
พอผมเห็นคำนั้นเด้งขึ้นมาในช่องแชทของผม ผมพยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อนไม่ให้เธอหายออกไปจากชีวิตผม
แล้วเธอคนนั้นก็กดโทรแมสเซ็นเจอร์มา เพื่อโทรมาพูดให้ผมเป็นเหมือนเดิมได้ไหมจะคุยกับเราเหมือนเดิมไหมอย่าหายไปจากชีวิตเรา
ได้ไหม ผมก็ตอบไปอย่างที่ไม่คิดเลยว่าเหมือนเดิมดิเผลอเราอาจจะกวนตีนกว่าเดิมด้วยซ้ำ

ทำไงอะก็มันกลัวเสียเธอไปนิหว่าแย่เนอะ  

   วันนั้นผมเข้าใจเลยคำว่า กลั่นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ผมคุยกับเธอได้ทีละไม่ถึง 5-6 คำน้ำตามันก็พยายามไหลออกมา
เป็นเจ็บที่ละบายออกมาเป็นความรู้สึกไม่ได้เลยจิงๆ แล้วเค้าก็บอกว่าผมเนี้ยเป็นเพื่อนสนิทเค้าเลยนะ
ตั้งแต่วันนั้นมาพอคุยกันในเฟสก็สนุกดีนะคับค่อนข้างจะมีความสุขมากๆด้วยซ้ำ
แต่พอไปที่โรงเรียนเธอแทบจะไม่คุยกันเลยด้วยซ้ำ ถ้าผมไม่เข้าไปทักก่อนเธอก็แทบจะไม่ทักก่อนผมเลย
เธอบอกให้ผมเหมือนเดิมแต่เธอกลับทำผมเหมือนเป็นแค่คนรู้จักอะพอเค้าไปชวนคุยจะใช้การยักหน้าเป็นส่วนใหญ่เลยด้วยซ้ำ

   แอบน้อยใจนิดๆด้วยซ้ำเวลาผมไปแกล้งเธอ เธอกลับทำตัวเฉยๆเหมือนไม่อยากยุ้งด้วยแต่กลับเพื่อนของผม
เธอเล่นกันอย่างสนุกเลย ทั้งๆที่มันเป็นอะไรที่ไม่น่าจะเรียกว่าเล่นกันด้วยซ้ำทั้งตบหัวดึงผมตีก้นหยอกล้อกันสนุกสนานเลย

คือพอเห็นแบบนั้นแล้วมันเจ็บนะแต่ก็ยังชอบอยู่อะ เพราะพอกลับมาบ้านตอนเย็นเธอก็คุยกับผมสนุกมากอะ
เป็นความสุขอีกแบบที่ผมไม่เคยมีเลยก็ว่าได้นะ มันเป็นเวลาที่สนุกสุดๆจนผมไม่อยากให้มันผ่านไปเลยอะ
คือผมอยากจะรู้ว่า ผมควรจะตื้อเธอต่อไปเรื่อยดี หรือค่อยๆห่างออกมาดีคับ
ถ้าจะให้ออกห่างช่วยแนะนำวีธีด้วยจะดีมากเลย ขอบคุณคับ