"ความรักคือสิ่งสวยงามเสมอ".ประโยคที่เราจำได้ดี เรายุม.3แร้วนะ เราควรจะตั้งใจเรียนใช่มั้ย??? เราก้ตั้งใจเรียนแต่เรื่องีวามรัก มันห้ามกันไม่ได้หรอกก เรื่องความรักของเรา.. มันเกิดขึ้นที่ ร.ร ที่เราเรียนอยุ่ เป่นเดกที่เฟรนลี่พูดมาก บ้าๆบอๆ เข้าหาคนง่าย คนเข้าหาเยอะ เราเป่นเพศที่สาม เราเป่นทอม คนที่เรารักก้เป่นผู้หญิง .. เเต่มันผิดที่ ผู้หญิงที่เรารักเป่นครูใน ร.รเราเอง ครูเขาอายุห่างกับเรา19ปีเเน้ะ!!555 แต่ยังสวยยน่ารักมากๆ ยิ้มแต่ละที โอ้ยยละลายย.. ครูเขามีแฟนแร้วนะ เข้ามา รร นี้แรกๆก้ไม่รู้สึกอะไรนะ พอขึ้นม.สอง พอได้เรียนด้วย ก้เริ่มสนิทกัน เริ่มคุยกัน ทักแชทคุยกัน สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆคุยกันทุกวัน แร้วเราก้เริ่มรู้สึกว่า เรารู้สึกดีกับครูคนนี้ คุยกันไปเรื่อยๆเริ่มคิดเกินครู. . คิดไปไกล โอ้วววพระข่วยกล้ายฉาบ555 มันกลายเป่นความรักไปแร้ว... ตอนคุนกันมีบอกคิดถึงด้วนนะครูเขาก้บอกว่าดีใจที่มีคนคิดถึง...คุยกันมาประมานสองเดือนได้ จนวันหนึ่งเราตัดสินใจบอกความรู้สึกของเราไปว่าเรารู้สึกอะไรๆบ้าง เราเตรียมใจกับคำตอบใว้แร้ว คำตอบคือ "ครูก้คือครู..ส่วนนู๋ก้คือนักเรียน". ไอ่เห้....!!!!!กุเฟลลเลยสัสสสส!! .จากวันนั้นเราด้เงียบหายไป ไม่มอง ไม่คุยกับครูเขาอีกเลย... ผ่านมาสามวัน.. ครูเขาก้ทักมา มาถามว่าเป่นอะไรทำไมไม่มองไม่คุยด้วยเหมือนเดิม งอลเขาหรอ??? ประมานนี้ มาถามเหมือนแคร์เราเหมือนจะง้อเรา.. สุดท้ายก้กลับมาคุยกันเหมือนเดิม. คุยกันทุกวัน บางวันเขาไม่ว่างเขาก้หายไป เราเพ้อหาเขาด้ทักมา เป่นแบบนี้มา 1 ปีเเร้วนะ..จนวันหนึ่งเราคิดจะตัดใจอะเรารู้ว่ามันผิด เรารู้เขามีแฟนเเร้ว เขารักเเฟนเขา เขามีใจให้เราหรอ??? เขาไม่รู้สึกอะไรหรอก เขาแค่คุยตามมารยาท !!! ทำไงดีละเพื่อนๆๆความรักของเราผิดมากไหมมม ..ให้ตายเถอะ//
จำเป็นต้องตัดใจไหม ? ต้องทำตัวยังใงดี ?