มันเป็นกะทุ้ระบายนะไม่ไช่คำถาม ผมมีคนที่ชอบอยู่หลายคนนะ เเต่ก็อย่างว่าเเหละผมไม่หล่อนี่ ผมทักเฟสใครไปหรือเเอดเฟสใครไปมีน้อยคนมากที่เค้าจะรับเเอดผม พอรับเเล้วผมก็ทักไปขอบคุณขึ้นเเค่อ่านเเต่ก็ไม่ตอบกลับทำไมวะเเค่ไม่หล่อนี้มันไม่ดีทั้งหมดเลยหรอ เเต่มีน้องคนนึงคุยกับผมทุกวันเลยนะผมเป็นคนทักไปคุยกับเค้าก่อนเราคุยกันมาก็้กือบปีเหมือนกันนะน้องเค้าเป็นคนน่ารักนิสัยดีอายุเราต่างกันพอสมควรเเต่สุดท้ายผมจึงตัดสินใจบอกชอบเค้าเเละน้องเค้าก็ยังคุยกับผมต่อเราคุยกันต่อมาได้ซัก3เดือนน่าจะได้เเต่ดูจากการพูดคุยเหมือนน้องเค้าเปลี่ยนไปน้องเค้าอ่านไม่ค่อยตอบตอบช้าเป็นชั่วโมงบ้างครั้งก็ข้ามวันผมจึงตัดสินใจโทรเฟสหาน้องเค้าเเล้วผมเลยถามว่า"น้องอยากคุยกับพี่อยู่มั้ย น้องย่าโกหกนะ"น้องเค้าเลยตอบกลับมาว่า คุยก็ได้ไม่คุยก็ได้ 5555 มันเป็นคำตอบที่โครตเจ็บเเละชาในเวลาเด๊ยวกันน้องเค้าเป็น ผญ คนเเรกที่ทำให้ผมน้ำตาซึมได้เลยนะเป็นคนเเรกที่ผมชอบมากขนาดนี้อาจจะเกินคำว่าชอบด้วยซ้ำ ผมจึงตัดสินใจยอมเเพ้เพาระคุยต่อไปก็กลัวน้องเค้าจะลำคาญ ทำไมวะเเค่หน้าตาเราไม่ดีคือมองว่าเรารักใครจิงๆไม่เป็นหรอหรือเป็นเเค่ของเล่นเฉยๆหรอ
เเค่ไม่หล่อก็เเพ้เเล้ว