ตอนเด็กๆ ผมชอบดู Dragon Ball มากเลย รู้สึกตัวละครแต่ละตัวมีบุคลิกเฉพาะตัว โกคูก็เป็นพระเอกที่สมกับเป็นพระเอกจริงๆ คือรักพวกพ้อง มีความคิด อาจจะไม่ใช่คนที่ฉลาดอะไรมากแต่ก็มีตอนที่จริงจัง อย่างภาค Friezer ที่พอคุริลินถูกฟรีเซ่อฆ่าตาย โกคูก็โกรธมาก แบบดู Emotional ดูแล้วอิน ซึ่งพอดู Dragon Ball Super แล้วรู้สึกว่าโกคูเหมือนเป็นคนบ้าๆบอๆ พอต้องสู้ก็จะเล่นอย่างเดียว เหมือนแบบโลกจะแตก เพื่อนจะตาย ช่างมันเหอะ กุอยากสู้เอามันส์ รวมถึงเบจิต้าที่จากแต่ก่อนเป็นคนจริงจังก็กลายเป็นนิสัยเอาแต่ใจเหมือนเด็กแทน
ซึ่งสนุกมั้ย มันก็โอเคอยู่ แต่ดูแล้วเหมือนดูการ์ตูนคนละเรื่องเหมือนคนแต่งคนละคน แบบโดเรม่อนที่หลังจากอ.ฟุจิโกะเสียชีวิตไปตัวละครก็พฤติกรรมไม่เหมือนต้นฉบับเพราะคนเขียนบทไม่ใช่ต้นฉบับแล้ว แต่ Dragon Ball Super นี่เห็นว่า อ.โทริยาม่าเป็นคนเขียนบทด้วย เลยไม่รู้ว่าทำไมถึงออกมาเหมือนคนละเรื่องแบบนี้
ปล. ทำไมเสียงโกคูต้นฉบับต้องเป็นเสียงเด็กด้วยครับ ดูแล้วไม่เข้าเลย แต่ก่อนดูที่น้าต๋อยพากษ์รู้สึกว่าเข้ากว่าเยอะ เพราะเป็นเสียงผู้ใหญ่ โกคูก็อายุ 50+ แล้ว คนญี่ปุ่นเลือกที่จะใช้เสียงเด็กซะงั้น
รู้สึกเหมือนผมมั้ยครับว่า Dragon Ball Super บุคลิกตัวละครดูแปลกๆ
ซึ่งสนุกมั้ย มันก็โอเคอยู่ แต่ดูแล้วเหมือนดูการ์ตูนคนละเรื่องเหมือนคนแต่งคนละคน แบบโดเรม่อนที่หลังจากอ.ฟุจิโกะเสียชีวิตไปตัวละครก็พฤติกรรมไม่เหมือนต้นฉบับเพราะคนเขียนบทไม่ใช่ต้นฉบับแล้ว แต่ Dragon Ball Super นี่เห็นว่า อ.โทริยาม่าเป็นคนเขียนบทด้วย เลยไม่รู้ว่าทำไมถึงออกมาเหมือนคนละเรื่องแบบนี้
ปล. ทำไมเสียงโกคูต้นฉบับต้องเป็นเสียงเด็กด้วยครับ ดูแล้วไม่เข้าเลย แต่ก่อนดูที่น้าต๋อยพากษ์รู้สึกว่าเข้ากว่าเยอะ เพราะเป็นเสียงผู้ใหญ่ โกคูก็อายุ 50+ แล้ว คนญี่ปุ่นเลือกที่จะใช้เสียงเด็กซะงั้น