นิสัยของตัวผมเองแล้ว ผมเป็นโลกส่วนตัวสูงมากครับ ถ้าไม่รู้จักก็จะไม่ค่อยคุย ไม่เฟรนลี่สักเท่าไร (พูดไม่เก่ง) เมื่อปีที่แล้ว ผมมาเรียนม.4 ที่กรุงเทพฯ ผมคิดว่ามาเข้าโรงเรียนใหม่คงจะได้เพื่อนใหม่สักคนที่จะเป็นเพื่อนสนิท ตั้งแต่ปฐมนิเทศ เรียนซัมเมอร์ แต่ก็มารู้ตัวว่าเข้ากับใครไม่ได้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมแตกต่างเกินไปหรือเปล่า น่าตาไม่ค่อยน่าคบหรือเปล่า เพื่อนรังเกียจหรือเปล่า เทอม1 ผมไม่กล้าไปกินข้าวในโรงอาหารเลย มันดูแปลกๆทำไมนั่งกินข้าวคนเดียว แต่เทอม2 ผมคิดว่าเมื่อจูนเข้าไม่ได้ก็อยู่คนเดียวแบบไม่อายใคร กินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว คิดในใจอีกแปปเดียวก็จบแล้ว.ผมคิดว่าจบม.ปลายไปผมยังไม่มีเพื่อนเลยมั้ง.(เพื่อนม.ต้นก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลยแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง) *ไม่รู้ว่าในอนาคตชีวิตในมหาลัยจะแต่ยังไง
**ไปโรงเรียนไม่เคยมีความสุขเลยสักวัน เหมือนเป็นส่วนเกินยังไงยั้งงั้นเลย