คือเราเรียน ปวช. และตอนนี้ก็ฝึกงาน ซึ่งเป็นสิ่งที่กดดันมากๆ แต่เราก็ทนมาตลอด เราทำทุกอย่างตั้งแต่เรียงเอกสาร เช็คเครื่อง ทำทุกอย่างที่เขาใช้เราไม่เคยบ่นเลย เพราะเราคิดว่าเรามาฝึกงานเพื่อเอาความรู้ไม่ใช่มาเอาสบาย เอ้อลืมบอก เราได้ค่าจ้างวันละร้อย ซึ่งจริงๆมันก็ไม่ได้มากมายอะไรแต่ประสบการณ์ในการฝึกงานมันเยอะพอควร จนกระทั่งวันนี้ตอนเช้าเรากำลังจะไปซื้อข้าวซึ่งมันยังไม่ถึงเวลาเข้างาน และซักพักก็มีข้อความเด้งขึ้นมาเป็นข้อความของคนในที่ฝึกงาน ประมาณว่าเป็นแค่เด็กฝึกงานอย่ามาทำแบบนี้ถ้ายังเป็นแบบนี้ก็กรุณาเตรียมหาที่ฝึกใหม่ได้เลย และเราก็บอกพี่เขาว่าเราไปซื้อข้าว และเขาก็ตอบกลับมาว่ามันใช่เวลามั้ย ซึ่งเราข้องใจมากๆ คือเด็กฝึกงานจะหิวข้าวจะไปกินข้าวเช้าไม่ได้เลยหรอ เด็กฝึกงานจะไปไหนไม่ได้เลยหรอ เด็กฝึกงานก็คนมั้ยอ้ะ  คือตั้งแต่ที่เราเข้ามาฝึกงานก็มีแต่คนมาบอกเราว่าพี่คนนี้นินทาเราว่าเราขี้เกียจอย่างนู้นอย่างนี้เหมือนจะบีบให้ทุกคนเกลียดเราเลย แต่เราก็ทนเพราะด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เราจึงยอมกดดันอยู่แบบนี้ แต่จริงๆคือพี่เชาเป็นญาติกับเราด้วยและเราก็ปกป้องพี่เขามาตลอดเวลาแต่พี่ๆหลายๆคนก็เตือนเรามาตลอดว่าทำไมยังเห็นเขาดีอยู่ทั้งๆที่เขาทำร้ายเราทางอ้อมมากๆ ต่อหน้าก็ดีกับเราพอลับหลังก็นินทา ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะเราแค่อยากระบายหน้ะ ถ้าเนื้อหาไม่เหมาะสมก็ขออภัยด้วย