หลังสิ้นเสียงนกหวีดสุดท้ายของผู้ตัดสินในสนามสต๊าด เดอ ฟรองซ์ เมื่อค่ำคืนวันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม ที่ผ่านมา มันเหมือนภาพฉายซ้ำของเหตุการณ์เมื่อ 12 ปีก่อนมิมิผิด

อารมณ์ที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว บังเกิดขึ้นในสนาม ในขณะที่ฝั่งหนึ่งกำลังดีใจสุดเหวี่ยงกับชัยชนะครั้งประวัติศาสตร์ของประเทศ แต่อีกฝ่ายในฐานะเจ้าภาพ พบกับความเงียบงัน เจ็บปวด ผิดหวัง อย่างมิอาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

จากฐานะผู้ถูกกระทำเมื่อครั้งนั้น ชาวโปรตุเกสเข้าใจดีว่ามันรู้สึกเช่นไร พวกเขาไม่เคยลืมเลือนค่ำคืนนั้น คืนที่พวกเขาเข้าใกล้ความสำเร็จระดับนานาชาติเป็นครั้งแรกถูกบดขยี้ย่อยยับด้วยลูกโหม่งปลิดวิญญาณของ อันเกลอส ชาริสเตอัส ที่พากรีซหักปากกาเซียนทุกสำนักบุกคว้าแชมป์ยุโรปอย่างอุกอาจ ราวกับโจรสลัดเมื่อครั้งอดีต และชาวกรีกก็ภูมิใจจะเรียกมันด้วยชื่อนั้นซะด้วยสิ ทีมโจรสลัดแห่งกรีซผู้ขโมยความฝันของชาวโปรตุเกส

และน้ำตาของเด็กหนุ่มวัยแค่ 19 ปีในเวลานั้นนามว่า คริสเตียโน่ โรนัลโด้

12 ปีผ่านไป จากเด็กน้อยสู่วัยฉกรรจ์ในที่สุด ชายคนนั้นก็ได้เติมเต็มความฝันอันสุดยอดของเขาเสียที

ไม่ว่าอะไรจะเกิดตลอดสองเดือนที่ผ่านมา สุดท้ายประวัติศาสตร์ได้บันทึกเอาไว้ว่าทีมแชมป์ยุโรปทีมล่าสุดมีชื่อว่า…. โปรตุเกส

แด่…. ความมุ่งมั่นของพวกคุณทุกคน…. ทีมชาติโปรตุเกส

และนี่คือเรื่องราวการต่อสู้และการรอคอยอันยาวนานของพวกเขา