สมคิดเกิดหิวข้าว จึงตรงเข้าไปในร้านอาหาร แต่ในร้านคนเต็มทุกโต๊ะ เขาจึงต้องไปนั่งร่วมโต๊ะกับชายคนหนึ่ง เขาเกิดนึกขึ้นมาได้ว่า ลืมฟันปลอมไว้ที่บ้าน เขาจึงรำพึงรำพันขึ้นว่า..
สมคิด : "ผมไม่น่าลืมฟันปลอมไว้ที่บ้านเลย"
ผู้ชาย : "ให้ผมช่วยนะครับ"
โดยคาดไม่ถึง ชายคนนั้นเอาฟันปลอมออกมาจากกระเป๋า มาให้สมคิดลองใส่ แต่ก็ยังไม่พอดี เขาก็ล้วงฟันปลอมออกมาให้สมคิดลองเรื่อย ๆ จนกระทั้งได้อันที่ถูกใจใส่ได้พอดี
สมคิด : "อันนี้ใส่ได้พอดีเลยครับเอ่อ..คุณหมอมีนามบัตรไหมครับ? เผื่อผมจะโทรนัดไปทำฟัน"
ผู้ชาย : "ผมไม่ใช่หมอฟันครับ ผมเป็นสัปเหร่อ"
ลืมฟันปลอม
สมคิด : "ผมไม่น่าลืมฟันปลอมไว้ที่บ้านเลย"
ผู้ชาย : "ให้ผมช่วยนะครับ"
โดยคาดไม่ถึง ชายคนนั้นเอาฟันปลอมออกมาจากกระเป๋า มาให้สมคิดลองใส่ แต่ก็ยังไม่พอดี เขาก็ล้วงฟันปลอมออกมาให้สมคิดลองเรื่อย ๆ จนกระทั้งได้อันที่ถูกใจใส่ได้พอดี
สมคิด : "อันนี้ใส่ได้พอดีเลยครับเอ่อ..คุณหมอมีนามบัตรไหมครับ? เผื่อผมจะโทรนัดไปทำฟัน"
ผู้ชาย : "ผมไม่ใช่หมอฟันครับ ผมเป็นสัปเหร่อ"