ปิ๊งรักหนุ่มรุ่นน้อง 18+นิดหน่อย

กระทู้สนทนา
สวัสดีค่าาา หลังจากที่อ่านกระทู้ฟินๆของคนอื่น จิกหมอนขาดมาก็หลายใบแร่ะ 5555 ก็เลยมีความคิดอยากจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง  แต่ใจนึงก็กลัวจะไม่มีคนอ่าน กลัวเล่าไม่สนุก แต่ไหนๆก็ไหนๆแหล่ะ เขียนเก็บไว้อ่านเองก็ได้ฟ่ะ ได้ย้อนรำลึกฟามหลังไปในตัว เริ่ม!!!
ขอแทนตัวเองว่า ปอ นะคะ ตอนนั้นที่นานมาแล้ว ฮ่าาา ปอเป็นนักศึกษาสาวม.แห่งหนึ่งในกรุงเทพค่ะ ปอเป็นเด็กตจว.ค่ะ มาอยู่ที่บ้านที่กรุงเทพที่พ่อซื้อไว้นานแล้วอยู่กับพี่สาว3คนค่ะ เราใช้ชีวิตแบบ3คนพี่น้อง มาตั้งแต่ปออยู่ ม.1อ่ะค่ะ พ่อส่งให้มาเรียนให้ใช้ชีวิตกันเองตั้งแต่เด็กๆ ให้ดูแลกันเอง ตัดสินใจอะไรเองในทุกๆเรื่องค่ะ ตอนนั้นเรียนอยู่ปี2 ชีวิตช่วงนั้นติดเพื่อนมากค่ะ เที่ยวเกือบทุกคืน พี่สาวก็จะบ่นด่าๆตลอดค่ะ เพราะเราลูกคนเล็กที่บ้านจะหวงเป็นพิเศษ แต่ก็จะโกหกที่บ้านตลอดเวลาจะไปเที่ยว ทำรายงานมั่ง ทำนู่นนี่มั่ง แต่พี่ก็รู้ทันตลอด 555+ไม่รู้จะโกหกทำไม แต่พี่ก็ไม่เคยฟ้องพ่อกับแม่นะ ว่าเราเที่ยว เพราะไม่อยากให้พ่อแม่ไม่สบายใจ เพื่อนสนิทที่เที่ยวกันมี2คน นางทั้ง2คน หน้าตาสวย น่ารัก ขอแทนว่า เอ กะ บี ส่วนมากเวลาไป นางบีจะฮอตที่สุดนางจะมีคนมาจีบเยอะมากก ถ้าคืนนี้มีผู้มาจีบนาง คืนนี้พรุ่งนี้คือเราจะต้องได้เที่ยวกินเหล้าฟรี 5555 มีเพื่อนสวยมีประโยชน์ก็ตรงนี้ ชอบมากกก ส่วนตัวเราเองก็มีคนมาจีบเหมือนกันนะคะ หล่อๆทั้งนั้นผู้ชายเที่ยวอ่ะนะ ก็จะลุคแบบหล่อๆแบดๆทั้งนั้นแหล่ะ แต่เราจะแค่คุยๆเล่นๆแค่ชนๆแก้วแล้วก็จบกันไปแค่คืนนั้น จะไม่เคยให้เบอร์ใครเลย เพราะตอนนั้นยังไม่คิดมีแฟนค่ะ ไม่อยากคบใคร ติดเพื่อนมากกว่า แก้งค์เราจะเป็นงี้ค่ะ จะคอยกันผู้ชายไว้ไม่เปิดโอกาสให้ผู้ชายมาลวนลามมาก เหมือนแบบเที่ยวๆอ่อยๆแต่ไม่เสียตัวไรงี้อ่ะค่ะ เก็บความจิ้นมาได้จนอายุ20 นี่ถือว่าเก่งมากแล้วนะ เพราะเราเป็นคนชอบเที่ยวกลางคืน และออกจะทำแรงๆแร่ดๆ ก็มีบ้างเกือบจะเสียแต่ไม่เสีย พอผู้ชายคนไหนทำเกินเลยกะเราจนเกือบจะให้เราเสียตัว วันต่อมาเราเทมันเลยค่ะ เพราะกลัวว่าวันต่อมาเราจะไม่รอด 555+ (ความจริงก็อยากลองนะ แต่ความกลัวมีมากกว่า เพราะเรายังเรียนอยู่เลย กลัวพ่อแม่เสียใจ ในตอนนั้นคิดแบบนี้นะคะ) แต่ถึงเราจะเที่ยวดึกดื่นแค่ไหน มีเรียนเช้าเราก็ตื่นมาเรียนตลอดไม่เคยขาดนะคะ ยังรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองได้ดีเหมือนเดิม (ควรภูมิใจมั้ย 555+) จนมาถึงวันนึงค่ะ เป็นวันที่เปลี่ยนอะไรหลายอย่างๆในชีวิตของเราเลยก็ว่าได้ค่ะ...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่