กระทู้นี้ประมาณว่าเป็นกระทู้ขอคำแนะนำ + กระทู้ระบายนิดนึง นะครับ แล้วก็อยากให้ช่วยตอบจริงๆครับ ขอความกรุณา ปราณีอย่างมากเลยครับ
ผมอยากเข้าสังคมเป็นครับ แต่ผมเป็นคนไม่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเอาซะเลย เป็นคนคุยไม่เป็น ไม่ใช่คุยไม่เก่ง คือคุยไม่เป็นเลย คุยไม่เก่งนี่คือยังคุยเป็นไง แต่คือผมคุยไม่เป็นเลย ขนาดกับครอบครัว ผมยังคุยแต่เรื่องเดิมๆซ้ำทุกวัน วันนึงนับหัวข้อเรื่องที่คุยกันได้อ่ะ คือถ้าไม่มีคนมาพูดกับผมก่อน ผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรกลับไป นี่ขนาดกับครอบครัวผมยังเป็นแบบนี้ คิดดูว่าไปเจอสังคมภายนอก ผมจะอยู่ลำบากขนาดไหน
แล้วก็ผมคิดว่าผมมีความเห็นที่ค่อนข้างจะขวางโลกอยู่พอสมควร บางเรื่องก็มีเหตุผล บางเรื่องก็ไม่มีเหตุผล เวลาใครคุยอะไรมันก็ขัดใจผมหลายเรื่องเลยทีเดียว เช่น เรื่องสปอยหนัง หรืออะไรต่างๆ คนส่วนมากจะไม่ชอบใช่ป่ะ แต่ผมชอบให้โดนสปอยอ่ะ ผมว่ามันทำให้เราเก็บรายละเอียดหนังได้ดีกว่า ถึงบางคนจะบอกว่ามันทำให้ไม่สนุกก็เถอะ แต่ผมก็ยังดูสนุกอ่ะ ตื่นเต้น ลุ้นระทึกเหมือนเดิมอยู่ดี , (มีอีกหลายอย่างอ่ะ แต่เดี๋ยวหลุดประเด็น )
แล้วก็ผมก็ไม่มีความสามารถอะไรที่โดดเด่นเลย ที่พอได้ก็จะมีเล่นกีฬา แต่ก็ยังโดนเพื่อนบอกว่าเล่นอ่อนอยู่ดี 555 ส่วนอย่างอื่นก็ไม่เป็นเลย ร้องเพลงก็ธรรมดา เล่นดนตรีก็ไม่เป็น หน้าตาก็ธรรมดา ฐานะก็ธรรมดา ไม่มีความดึงดูดอะไรเลย
ผมก็เคยลองหากระทู้เก่าๆแนวนี้อ่านแล้วแหละ ก็เคยลองเปลี่ยนตัวเองแล้วแหละ แต่เวลาคุยกับใครๆ เขาก็เหมือนไม่ค่อยมีความสนใจเราเท่าไหร่ ผมว่าอาจจะเพราะผมเป็นคนก่อนจะพูดต้องคิดก่อนด้วยอ่ะ คิดก่อนว่าจะพูดยังไงให้เขารู้สึกดี พูดยังไงไม่ไปทำร้ายเขา พูดแล้วเขาเข้าใจง่ายในสิ่งที่เราจะสื่อ ทำให้เขาต้องรอ 2-3 วินาที เขาก็อาจจะคิดว่า เราไม่อยากคุยหรือป่าว เรื่องที่ผมคุยก็มีแต่เรื่องที่มีสาระทั้งนั้น ผมคุยเรื่องไร้สาระไม่เป็นเลย บรรยากาศการคุยของผมมันเลยดูตึงเครียดทุกครั้งเลยอ่ะ ผมอยากคุยไร้สาระบ้าง แต่ผมไม่รู้ว่าควรจะเล่นมุกอะไรยังไงช่วงเวลาไหน มุกแบบไหน ถึงจะเหมาะ ผมเคยเล่นมุกไปหลายครั้งนะ ส่วนใหญ่ก็โดนบอกกลับมาว่า มุกเก่าบ้าง มุกอะไรไม่เห็นตลกเลย ไม่เจ๋งเลย มุกธรรมดาบ้าง
อีกอย่างเมื่อก่อนผมเป็นคนไม่พูดคำหยาบเลย ผมก็เลยคิดว่ามันเกี่ยวหรือป่าว ก็สังคมผู้ชายอ่ะนะ สมมติเวลาคุย แล้วจะอุทานอะไรออกมาสักอย่าง ถ้าอุทานแบบธรรมดามันดูธรรมดาไม่ได้อารมณ์ใช่ป่ะ แต่ถ้าอุทานด้วยคำหยาบมันดูได้อารมณ์กว่าเยอะเลย หลังๆผมก็เลยพูดคำหยาบบ่อยขึ้นแหละ แล้วก็ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบุหรี่เวย มันก็อาจจะทำให้สังคมผมซึ่งเป็นสังคมผู้ชายน้อยลงไปอีก
ปัจจุบัน ผมมีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่งคนแต่เขาก็เป็นคนคุยไม่เก่ง ไม่มีมุกตลกอะไรเหมือนกัน แต่ก็คุยเป็นดีกว่าผมนิดนึงอ่ะ กลุ่มเพื่อนผมก็มีอยู่สองคนนี่แหละ แต่ผมก็ไม่ปิดกั้นเพื่อนคนอื่นนะ เพื่อนคนอื่นก็ไม่ได้แอนตี้อะไรผมนะ ก็คุยกันปกติแต่ถ้าจะให้อยู่คุยกันสองคนผมว่าเพื่อนคงเหมือนอยู่คนเดียวอ่ะ
สังคมผมตอนนี้เป็นสังคมมหาวิทยาลัย ซึ่งมันก็ควรจะต้องมีเพื่อน มีสังคมบ้าง ผมก็พอมีเพื่อนเก่าจากโรงเรียนเดิม แต่ได้อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน หลายคนอยู่ ให้คุยให้ปรึกษาอยู่บ้าง แต่เพื่อนเก่าผมก็รู้และเข้าใจแหละว่าผมเป็นคนพูดน้อย คุยน้อย
สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอคำแนะนำ ถ้าละเอียดได้ยิ่งดี 55 หรือไม่ก็อะไรก็ได้ที่ทำให้อย่างน้อยผมคุยเป็น ไม่ต้องคุยเก่งก็ได้ แต่คุยเป็น คุยสนุกเฮฮากับเขาได้บ้าง คุยไร้สาระกับเขาได้บ้าง
ถ้ามีคนตอบก็ขอขอบคุณคนที่ตอบอย่างมากเลยครับ ปัญหานี้อาจจะเล็กในความคิดของคนส่วนใหญ่ แต่ตอนนี้มันเป็นปัญหาใหญ่ของผมจริงๆครับ
อยากเข้าสังคมเป็น แต่เป็นคนพูดไม่เป็นคุยไม่เป็น ค่อนข้างขวางโลก ไม่มีความสามารถโดดเด่น ต้องเปลี่ยนตัวเองยังไงบ้างครับ???
ผมอยากเข้าสังคมเป็นครับ แต่ผมเป็นคนไม่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเอาซะเลย เป็นคนคุยไม่เป็น ไม่ใช่คุยไม่เก่ง คือคุยไม่เป็นเลย คุยไม่เก่งนี่คือยังคุยเป็นไง แต่คือผมคุยไม่เป็นเลย ขนาดกับครอบครัว ผมยังคุยแต่เรื่องเดิมๆซ้ำทุกวัน วันนึงนับหัวข้อเรื่องที่คุยกันได้อ่ะ คือถ้าไม่มีคนมาพูดกับผมก่อน ผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรกลับไป นี่ขนาดกับครอบครัวผมยังเป็นแบบนี้ คิดดูว่าไปเจอสังคมภายนอก ผมจะอยู่ลำบากขนาดไหน
แล้วก็ผมคิดว่าผมมีความเห็นที่ค่อนข้างจะขวางโลกอยู่พอสมควร บางเรื่องก็มีเหตุผล บางเรื่องก็ไม่มีเหตุผล เวลาใครคุยอะไรมันก็ขัดใจผมหลายเรื่องเลยทีเดียว เช่น เรื่องสปอยหนัง หรืออะไรต่างๆ คนส่วนมากจะไม่ชอบใช่ป่ะ แต่ผมชอบให้โดนสปอยอ่ะ ผมว่ามันทำให้เราเก็บรายละเอียดหนังได้ดีกว่า ถึงบางคนจะบอกว่ามันทำให้ไม่สนุกก็เถอะ แต่ผมก็ยังดูสนุกอ่ะ ตื่นเต้น ลุ้นระทึกเหมือนเดิมอยู่ดี , (มีอีกหลายอย่างอ่ะ แต่เดี๋ยวหลุดประเด็น )
แล้วก็ผมก็ไม่มีความสามารถอะไรที่โดดเด่นเลย ที่พอได้ก็จะมีเล่นกีฬา แต่ก็ยังโดนเพื่อนบอกว่าเล่นอ่อนอยู่ดี 555 ส่วนอย่างอื่นก็ไม่เป็นเลย ร้องเพลงก็ธรรมดา เล่นดนตรีก็ไม่เป็น หน้าตาก็ธรรมดา ฐานะก็ธรรมดา ไม่มีความดึงดูดอะไรเลย
ผมก็เคยลองหากระทู้เก่าๆแนวนี้อ่านแล้วแหละ ก็เคยลองเปลี่ยนตัวเองแล้วแหละ แต่เวลาคุยกับใครๆ เขาก็เหมือนไม่ค่อยมีความสนใจเราเท่าไหร่ ผมว่าอาจจะเพราะผมเป็นคนก่อนจะพูดต้องคิดก่อนด้วยอ่ะ คิดก่อนว่าจะพูดยังไงให้เขารู้สึกดี พูดยังไงไม่ไปทำร้ายเขา พูดแล้วเขาเข้าใจง่ายในสิ่งที่เราจะสื่อ ทำให้เขาต้องรอ 2-3 วินาที เขาก็อาจจะคิดว่า เราไม่อยากคุยหรือป่าว เรื่องที่ผมคุยก็มีแต่เรื่องที่มีสาระทั้งนั้น ผมคุยเรื่องไร้สาระไม่เป็นเลย บรรยากาศการคุยของผมมันเลยดูตึงเครียดทุกครั้งเลยอ่ะ ผมอยากคุยไร้สาระบ้าง แต่ผมไม่รู้ว่าควรจะเล่นมุกอะไรยังไงช่วงเวลาไหน มุกแบบไหน ถึงจะเหมาะ ผมเคยเล่นมุกไปหลายครั้งนะ ส่วนใหญ่ก็โดนบอกกลับมาว่า มุกเก่าบ้าง มุกอะไรไม่เห็นตลกเลย ไม่เจ๋งเลย มุกธรรมดาบ้าง
อีกอย่างเมื่อก่อนผมเป็นคนไม่พูดคำหยาบเลย ผมก็เลยคิดว่ามันเกี่ยวหรือป่าว ก็สังคมผู้ชายอ่ะนะ สมมติเวลาคุย แล้วจะอุทานอะไรออกมาสักอย่าง ถ้าอุทานแบบธรรมดามันดูธรรมดาไม่ได้อารมณ์ใช่ป่ะ แต่ถ้าอุทานด้วยคำหยาบมันดูได้อารมณ์กว่าเยอะเลย หลังๆผมก็เลยพูดคำหยาบบ่อยขึ้นแหละ แล้วก็ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบุหรี่เวย มันก็อาจจะทำให้สังคมผมซึ่งเป็นสังคมผู้ชายน้อยลงไปอีก
ปัจจุบัน ผมมีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่งคนแต่เขาก็เป็นคนคุยไม่เก่ง ไม่มีมุกตลกอะไรเหมือนกัน แต่ก็คุยเป็นดีกว่าผมนิดนึงอ่ะ กลุ่มเพื่อนผมก็มีอยู่สองคนนี่แหละ แต่ผมก็ไม่ปิดกั้นเพื่อนคนอื่นนะ เพื่อนคนอื่นก็ไม่ได้แอนตี้อะไรผมนะ ก็คุยกันปกติแต่ถ้าจะให้อยู่คุยกันสองคนผมว่าเพื่อนคงเหมือนอยู่คนเดียวอ่ะ
สังคมผมตอนนี้เป็นสังคมมหาวิทยาลัย ซึ่งมันก็ควรจะต้องมีเพื่อน มีสังคมบ้าง ผมก็พอมีเพื่อนเก่าจากโรงเรียนเดิม แต่ได้อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน หลายคนอยู่ ให้คุยให้ปรึกษาอยู่บ้าง แต่เพื่อนเก่าผมก็รู้และเข้าใจแหละว่าผมเป็นคนพูดน้อย คุยน้อย
สุดท้ายนี้ก็อยากจะขอคำแนะนำ ถ้าละเอียดได้ยิ่งดี 55 หรือไม่ก็อะไรก็ได้ที่ทำให้อย่างน้อยผมคุยเป็น ไม่ต้องคุยเก่งก็ได้ แต่คุยเป็น คุยสนุกเฮฮากับเขาได้บ้าง คุยไร้สาระกับเขาได้บ้าง
ถ้ามีคนตอบก็ขอขอบคุณคนที่ตอบอย่างมากเลยครับ ปัญหานี้อาจจะเล็กในความคิดของคนส่วนใหญ่ แต่ตอนนี้มันเป็นปัญหาใหญ่ของผมจริงๆครับ