เราเป็นผู้หญิง ตัวเล็ก บางๆ ใครๆก็บอกว่าเราขาว (เราว่าเรายังขาวได้อีก🤗🤗) ผมยาว หมวย สวยมั๊ยไม่รุ (แต่หลายๆคนก็ชมว่าเราสวยนะ) แต่ก็จัดได้ว่าเป็นคนหน้าตาน่ารักล่ะ เตี้ยไปนิด นมแบนไปหน่อย แต่รวมๆ ดูๆ แล้วมีเสน่ห์ละกันล่ะ นิสัยส่วนตัวยิ้มง่าย  ทะเล้น จิตใจดี เซนซิทีฟ ซุ่มซ่าม ขี้ลืม โก๊ะๆ หลงทางตลอด  คือมีคนมาจีบเราเยอะเลย นับตั้งแต่ประถม มัธยม มามหาลัย เรียนตรี จนจบโท คนจีบเยอะจริงๆ ไม่ได้โม้😄😄 เคยมีแฟน 1 คน  ตั้งแต่เรียนตรี คบกันนานมาก เค้าเป็นรุ่นพี่ แต่ต่อมาก็เลิกกันไป เราเองที่ขอเลิก ชอบมีคนมาถามว่าทำไม คบกันเป็นสิบปี เค้าก็เป็นคนดี เลิกทำไม .... คือไม่รู้จะตอบยังไง มันเป็นอาการแบบช๊อตๆ สวิตซ์ปิด อะไรก็ขัดใจ ขวางหูขวางตา จึงคิดว่าปล่อยเค้าไปเจอคนดีๆ ที่ไม่ทำให้เค้าเหนื่อยแบบเราดีกว่า แล้วแบบเค้าดี ดีมาก ดีเกินไป ดีกับคนรอบข้างมากๆ จนลืมรัก ลืมดูแลตัวเอง เราได้แต่คอยมองจนเหนื่อย จนเราคิดว่าเราไม่สามารถจะอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปตลอดชีวิตได้ .... สรุปว่าเลิกกับแฟนตอนอายุ 30 ค่ะ

ทีนี้ยังไงต่อ คือที่ทำงานมีแต่ ผญ. ผญ.ล้วนๆ เลยค่ะ แล้ววัยทำงานก็ตื่นเช้า ทำงาน เลิกเย็น กลับห้อง ไปทานข้าวตามร้านบ้างก็ไปกับน้องที่ทำงาน เดินห้างบ้าง ส่วนมากก็ไปคนเดียว วันหยุดกลับบ้านไปอยู่กะแม่ ไปเล่นกะหลาน นานๆ นัดเจอเพื่อนบ้าง เพื่อนก็มีครอบครัวลูก 1 ลูก 2 ลูก 3 กันหมดแระ แล้วจะให้เราไปหาแฟนที่ไหน เมื่อไหร่?????

แล้วตอนก่อนหลายๆ คนที่เคยมาจีบ ก็ไม่รอเราไง 😅😅😅 แต่งงานมีเมียมีลูกกันหมดแล้ว แต่ก็เป็นเพื่อน เป็นพี่ที่ดีนะ บางคนยังบอกว่าทำไมไม่บอกว่าจะโสดตอน 30 พี่จะได้รอ 555555 เราก็มีความเสียดายนะ หลายคนโปรไฟล์ดีมากกกกกก กระซิก ๆ ๆ ตอนมีโอกาสไม่เกี่ยวไว้ ตอนนี้อยากได้จะไปตกที่ไหนอ่ะ

ทีนี้คือเราจะบอกว่าไงล่ะ เราเป็นคนที่ใช้ชีวิตอยู่ในกรอบมาก ทะเล้น ทะลึ่งตึงตังบ้าง ตามเรื่องตามราว ตามประสาคนปากดี  ทฤษฎีแน่น แต่แม่เราสอนว่าเป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว อย่าชิงสุกก่อนห่าม ที่ไหนมีความเสี่ยง ไม่ควรไปก็อย่าไป เราก็เชื่อแม่ ผับ บาร์ เธค เราไม่เคยเข้า เราไม่เที่ยวกลางคืน เราแพ้บุหรี่  และเราก็ไม่คิดว่ามันสนุก ตอนมีแฟนก็อยู่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอด ดังนั้นเราจึงยังคง  virgin จนตอนนี้อายุ 35 เริ่มไม่แน่ใจว่าควรจะเสียดายของที่ควรจะได้ใช้งานตอนเต่งตอนตึงตอนสวยที่สุดมั๊ย แล้วตอนนี้ของเราจะเสื่อม  หมดอายุ หินปูนเกาะ มดลูกฝ่อไปรึยัง ???? 😅😅😅

ปัญหาก่อกวนใจของเราตอนนี้คือเราไปแอบชอบ ผช. คนนึงค่ะ  คุยกันมาเกือบ 4 ปี แต่คือมันไม่เคยชัดเจนว่าเป็นอะไรกัน เค้าคุย ทักมาเกือบทุกวัน  คอยบอกว่าไปไหน ทำอะไร ฝันดี ปิดห้องดี ๆ  ....เกือบทุกวัน ตลอด 4 ปี แต่คือไม่มาหา ไม่มีความพยายามจะมาเจอกัน นานๆ ๆ ๆ ๆ มาก ๆ ถึงจะได้เจอกัน ทานข้าวด้วยกันบ้าง คือมีความงง เราไปเผือก ไปสืบมา ว่าเค้า โสดแน่ ชีวิตมีแค่ทำงาน เลิกงานกินเหล้า สังสรรค์กะเพื่อน แต่งรถ เดินคลองถม สนใจงานช่าง กะพวกคอมพิวเตอร์ IT คือ เราก็พรีเซนต์เต็มที่ว่าเราน่ารัก เก่ง หมวย สวย และโสดมากกกกกก (ความจิ้นของเราเป็นของแถม)  ไม่ได้สเปคคนหล่อ รวย เลิศเลอ ขอแค่คนธรรมดา ที่พูดจากันรู้เรื่อง ไม่งี่เง่าพร้อมจะจูงมือเดินไปด้วยกัน  ออกตัวแรงขนาดนี้ ..... แล้วทำไมเค้าไม่จีบ เค้ามีความผิดปกติอะไร  ผู้ชายอายุ 40 โสด ไม่เป็นเกย์ การศึกษาปริญญาเอก การงานมั่นคง หน้าตาปกติ บ้านฐานะไม่จัดว่ารวย แต่เท่าที่รู้ก็ไม่ได้มีหนี้สินอะไรที่ก่อให้เกิดปัญหาชีวิตคิดไม่ตก....คนโปรไฟล์แบบนี้ อยากอยู่เป็นโสด?????? มีจริง ๆ เหรอ เพราะอะไรอ่ะ ??????

นี่แบบอ่อยมาก  นานๆ เจอทีก็เคยเช็คนะ คือเค้าไม่ฉวยโอกาส ไม่แต๊ะอั๋ง ไม่มีอาการใด ๆ แต่ปากบอกว่าแอบมองเรา ชอบเรา รู้สึกดีที่ได้คุย แรกๆ เรามโนไปเองเลยว่าจีบแน่ คุยกันมุ๊งมิ๊งมาก แต่เราติดใจที่เค้าไม่ใเวลาให้ ไม่มาเจอ ไม่มาทำกิจกรรมร่วมกัน (หมายถึงกินข้าว ดูหนัง ชวนไปเที่ยวไรงี้) เราเลยงง อึดอัด หงุดหงิด จนทนไม่ไหวเราเลยถามว่าเป็นอะไรกันก็เงียบ ไม่ตอบ คือเราเลยไปไม่เป็นเลยทีนี้

....เราไม่รู้ควรทำไง เราควรศรัทธา เชื่อในความพึงพอใจแรกพบ เชื่อว่าความดีความน่ารักของเราจะทำลายกำแพง (อะไรบางอย่าง) ในใจเค้าได้ ( เหมือนเค้าเคยบอกทำนองว่าเค้าเองไม่กล้าก้าวต่อไป เป็นแบบนี้ รู้สึกดี และยั่งยืน)  หรือเราควรไปซะที  เพราะถ้าเปิดใจเริ่มใหม่ตอนนนี้กับใครคนอื่น เราอาจรู้แล้วว่าจะไปต่อหรือไม่ไปต่อทางไหน ดีกว่าวน  ๆ อยู่กับความไม่ชัดเจนแบบนี้ ซึ่งเรายังไม่รู้เลย ว่าเราไม่ใช่รึเพราะเค้าไม่มี❤ เฮ้อๆๆๆๆๆ

จริงๆ คนมาจีบตอนนี้พอมีบ้าง แต่ไม่รู้ทำไม เรารอ เราคอยแต่เค้า เราโฟกัสที่เค้า งอนเค้าได้ 2-3  วัน พอเค้าไลน์มาเราก็กลับไปคุยกับเค้าอีก เค้าไม่รู้ ไม่สนด้วยซ้ำว่าเรางอน จริงๆ เป็นเราใช่มั๊ย ที่ไม่ออกไปจากตรงนี้เอง!!!! เราจะทำยังไงดี เวลาเจอคนไม่ชัดเจน บอกมาเลยไม่รักยังไม่เจ็บเรื้อรังขนาดนี้😣😣😣😣😣