ก่อนอื่นจะบอกว่านี่เป็นกระทู้แรกหากมีอะไรผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ ก็ตามชื่อเรื่องเลยนะคะ จะมาบอกเล่าเรื่องราวความรักของบุคคลนึงแล้วก็แฟนของเขาซึ่งเป็นนักเรียนเตรียมทหาร เข้าเรื่องเลยนะคะเราได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงได้รู้จักกันก่อนผ่านโซเชี่ยวนี่ละคะ คือเรื่องอ่าเกิดเมื่อประมาณเดือนตุลาเมื่อปีที่แล้ว เราได้ตัดสินใจทักไปคุยกะเค้าแล้วเค้าก็คุยกะเราแบบเหมือนทุกอย่างโอเคคุยกันนานพอสมควรแล้วเขาก็ได้ขอเบอร์เราไปก็อย่างที่รู้ๆกันดีนั้นละคะที่ว่านตทไม่ค่อยมีเวลานานๆจะได้คุยจะได้เจอกันซึ่งตอนนั้นก็มีเบอร์แปลกๆโทรมา ด้วยความที่เราไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ใครเสียงปลายสายนั้นก็ตอบกลับมาว่าจำเค้าไม่ได้หรอ แล้วมันก็เป็นแบบนี้ด้วยเวลาที่นานมาก พออยู่วันนึงเค้าก็หายไปแบบต่างคนต่างเงียบไม่พยายามติดต่อกันเลยแล้วหายไปนานนานมากจนเราเองก็คิดว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไรแล้วล่ะ แล้วเราก็หายไปหายแบบมีแฟนใหม่ที่สำคัญนะแฟนใหม่เป็นรุ่นพี่ของเขาคนนั้นเราก็คบกะเค้าแล้วพอวันนึงเราก็เลิกกะรุ่นพี่คนนั้นด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่างแต่ที่สำคัญเขาทิ้งเรานะ  แล้วอยู่วันนึงเราก็บังเอิญได้คุยกะน้องคนนั้นอีกครั้งแต่คือทุกอย่างมันดีลงตัวกว่าตอนที่เราคุยตอนแรกแต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนจู่ๆวันนึงเราได้ตัดสินใจคบกันเป็นแฟนก็ตามฉบับนักเรียนเตรียมทหารอะคะโทรมาหยอดตู้แต่โทรก็ไม่ได้นานนคือมันเป็นแบบนี้ทุกวันที่สำคัญคือเค้ารู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเราแต่เทอเองก็เลือกที่จะคบกะเรายอมรับเราได้เธอเป็นคนน่ารักนิสัยก็ดีนะแต่เจ้าชู้ไปหน่อยเค้าชอบตามใจคือทำอะไรให้เราตลอดเธอไม่เคยมากกทแต่เทอก็ เลือกที่จะมาหาเราคนเดียวเพราะปกติเธอจะกลับบ้านแล้วมันก็เป็นแบบนี้ตลอด เธอกะเราก็ยังังคุยติดต่อกันผ่านเบอร์ตู้ทุกวันแบบนี้  ต้องผ่านความอดทนอะไรเยอะความเหงาก็เช่นกัน555เป็นแฟนนตทไม่น่าอิจฉาเลยเพราะต้องแลกมาด้วยความอดทน และเหงาจนต้องร้องไห้คนเดียว เหงาแค่ไหนเค้าก็รอ ไม่คิดจะคุยกะใครที่เข้ามา และที่สำคัญเราเชื่อใจเค้า  บางทีตัวเราเองคงจะถูกมองไม่ดีเพราะเคยคบรุ่นพี่ แต่ความรักบังคับกันไม่ได้ เรื่องคนอื่นมองไม่ดีเรากัแฟนไม่ได้คิดอะไร เพราะมันอยู่ที่เราสองคน เรื่องราวยังมีเยอะเดี่ยวจะมาเขียนใหม่นะ ผิดพลาดประการใดขออภัยน่ะคะ