สวัสดีครับ เพื่อนๆที่รัก หวังว่ายังคงจำกันได้อยู่นะครับ ก่อนอื่นต้องขอบคุณน้องที่รักท่านหนึ่ง ที่อุตส่าห์ติดตามคุยกับผมอยู่เรื่อยๆทางช่องทางส่วนตัว และล่าสุดน้องได้ออกตัวขอให้ผมคอมเมนต์อะไรสักหน่อย แต่เนื่องจากล่วงเลยมาสองสามวันแล้ว เกรงว่ากระทู้นั้นจะวายไปแล้ว จึงถือโอกาสตั้งกระทู้ใหม่ซะครับ


          ผมเองยังไม่มีเวลามากนักเหมือนเช่นเคย การชมแมนฯ ยูไนเต็ดของผมจึงเปลี่ยนไป ไม่สามารถชมในรายละเอียดได้เช่นเดิม แต่ยังคงสนุกกับการดูรูปเกมส์ได้อยู่ และที่ผ่านมาตลอดสามปีกับการตามหารูปแบบการเล่นที่ลงตัว การตามหาแพสชั่นในตัวนักเตะที่จางหายไป ประกอบกับช่องทางการรับชมของผมไม่ค่อยเอื้อเท่าไหร่นัก ทำให้ผมเริ่มที่จะชินชากับการที่ไม่ได้รับชม และยามที่ได้ดูก็เห็นฟอร์มที่ขึ้นๆลงๆของทีมมาตลอดช่วงดังกล่าว ในที่สุดก็ต้องยอมรับว่าการมาถึงของมูรินโญ่ พร้อมกับการวอดวายท้องพระคลังในการดึงตัวสตาร์มาประดับทีมในคราวนี้ ทำให้ผมกลับมาตั้งอกตั้งใจรับชมมากขึ้น บอกไว้เลยครับ ว่าหากเป็นปีก่อน ผมไม่ตื่นมาดูแมทช์ตีสองแน่ๆ แต่เมื่อคืนวันศุกร์ ผมยังงัวเงียขึ้นมาดู และก็ไม่ผิดหวังจริงๆครับ


          การที่เราต้องวอดวายเงินในคลังขนาดนี้ อยากให้หลายๆท่านพิจารณาก่อนว่า ช่วงหลังจากท่านเซอร์เดินจากไป ทิ้งเพียงร่องรอยอารยธรรมเก่าๆที่เคยรุ่งเรืองถึงขีดสุดเอาไว้นั้น มีโค้ชสองท่านที่เดินผ่านเข้ามาพร้อมความหวัง แต่แล้วก็ไม่สามารถปลุกชีพทีมกลับมาได้ รวมๆแล้วสามปีที่เสียไปเราเองก็วอดวายไปเท่าไหร่กับผลลัพธ์ที่เสียความรู้สึกแฟนๆทีมทั่วโลก ที่ผ่านมา มูรินโญ่อาจไม่ใช่ตัวเลือกแรกๆในความคิดของผม แต่มันคือตัวเลือกที่ใช่ในภาพรวมนาทีนี้ หากมองว่าชื่อเสียงของเขายังสามารถดึงดูดซุปตาร์เข้าสู่ทีมทั้งๆที่ไม่ได้ไปโลดแล่นในถ้วยหูใหญ่ใบนั้นในปีนี้ ประกอบกับคาแรคเตอร์ส่วนตัวของเขา ที่ผมมองว่าสโมสรตั้งใจจะให้มาดึงอารมณ์ร่วมและเพิ่มแรงกระตุ้นของทีมให้กลับมาอยู่ในร่องในรอยเสียที แต่จะสมหวังหรือผิดหวังนั้น เราก็คงต้องรอดูกันในระยะยาวครับ