เกริ่นนิดนึงนะคะ

เมื่อสิ้นปีที่ผ่านมา รุ่นพี่ที่รู้จักเค้าจับฉลากงานเลี้ยงที่ออฟฟิศแล้วได้รางวัลมาเป็นจักรปัก+เย็บผ้าระบบคอมพิวเตอร์ ของยี่ห้อ Brother รุ่น NV950 ค่ะ

แกก็มาเล่าให้เราฟังว่าเหมือนหัวล้านได้หวี  คือแกไม่มีความรู้ความถนัดหรือความชอบงานเย็บปักถักร้อยเอาเสียเลย แกมาปรึกษาว่าจะเอาไปโพสขายในอินเตอร์เน็ตเท่าไหร่ ฝากให้เราช่วยโพสได้มั๊ย เพราะว่าแกก็ไม่ค่อยได้เล่นอินเตอร์เน็ต เราก็อาสาว่าจะช่วยโพสขายให้แกนะคะ  ก็หาข้อมูล รุ่น ราคาตลาด แล้วก็คุณสมบัติต่างๆ เตรียมจะโพสปะกาศขายให้เสร็จสรรพ  แต่แบบว่า ไอตัวเราเองน่ะเป็นคนชอบงานศิลปะ ชอบซื้อเสื้อผ้าเป็นทุนอยู่แล้ว  ระหว่างนั่งหาข้อมูลไปๆมาๆ ดูยูทูป ดูรีวิวคนที่เคยใช้งานต่างๆแล้วก็แบ่บ.. "อุ๊ต๊ะ! จักรรุ่นนี้นี่มันเทพจริมๆ ปักได้ด้วย ลายเยอะมาก ดาวน์โหลดเพิ่มเติมได้ ใช้คอมพิวเตอร์ง่ายดาย โอ้วววว..คือ..ดีงามมมม.." อยากได้ขึ้นมาเองทันควัน นั่นมโนไปว่า เออดี ต่อไปเวลาซื้อเสื้อผ้ามาแล้วไม่พอดี อยากจะแก้ตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อย ปะอันนั้น เติมอันนี้ บลา...ๆๆๆ  คิดว่ามันจะง่ายดายเหมือนในคลิปน่ะค่ะ ^^" หาข้อมูลอยู่ 3-4 วัน  เลยโทรไปบอกกับรุ่นพี่คนนั้นว่า "พี่ๆไม่ต้องโพสขายแล้วนะ  เดี๋ยวนู๋เอาเองจ้า พี่ขายนู๋ถูกๆน๊ะ นู๋จะเก็บไว้หัดเย็บผ้าเอง ในเวลาว่างๆ" รุ่นพี่ก็ดีใจที่ขายได้ และใจดีขายให้เราในราคาแสนถูก  (จากราคาที่เช็คตอนนั้น สามหมื่นปลายๆ) สนนราคามาที่สองหมื่นหน่อยๆ  อิชั้นก็ลิงโล้ด!  รีบโอนเงินอย่างไวแล้วไปรับกล่องใหญ่ยักษ์กลับบ้านด้วยความตื่นเต้น แม้ว่าแฟนจะทัดทานว่า "เธอเย็บไม่เป็นจะซื้อมาทำไม?" แล้วก็ตาม

และ 2 วันถัดมา เปิดกล่องดู  อุปกรณ์เยอะมากกกก...สดึง ปักไฟ คู่มือไทย อังกฤษ กระสวย และอะไรต่อมิอะไรมาเพียบ ฯลฯ เปิดๆดูหนังสือคู่มือภาษาไทย โอ้ววว..รายละเอียดมันมากมาย วิธีใช้อ่านแล้วคือไม่ค่อยเข้าใจ  ก็แบ่บว่าเป็นคนที่ไม่มีสกิลกับจักรเย็บผ้าเลย (แม้จักรซิงเกอร์บ้านๆ สมัยรุ่นยาย รุ่นแม่ที่ฮิตมีกันทุกบ้าน แต่ที่ครอบครัวบ้านเราก็ไม่มีนะคะ) แต่ก็ยังนะคะ..ยังคิดว่าเดี๋ยวก็เรียนเองได้ของพวกนี้ เพราะโลกแห่งอินเตอร์เน็ตมันมีข้อมูลทุกอย่าง...อยากได้ไรก็เปิดอากู๋  เจอแน่นอน ก็เลยบอกตัวเองว่า "โอเครอ่า..จักรนี้คุ้มมากกก  เอาไว้ก่อนๆ เอาไว้ก่อน  รออิชั้นว่างก่อน เดี๋ยวเจอกัลลลล!" คือกะว่าถ้ามีเวลาว่างๆจะค่อยๆเรียนไปเรื่อยๆ ทางยูทูป คงเย็บได้เองในซักวัน..(มโน)

แล้วต้นปี ที่ผ่านมา เรามีอุบัติเหตุใส่เฝือกยาวๆ จนมาถอดเอาก็ก่อนสงกรานต์  พอถอดเฝือกงานที่ออฟฟิศก็โหลดมาก ชีวิตประจำวันก็อยู่แต่ออฟฟิศ กลับบ้านก็ สามสี่ทุ่น เพลีย เหนื่อย อยากพัก วันหยุดก็มีต้องเก็บกวาดบ้าน ออกไปฟิตเนส ไปสังสรรค์กับเพื่อน ตามประสา ฯลฯ เวลาก็เดินไปทุกๆวันค่ะ จนมาวันนี้ อิชั้นก็ยังมีจักรเย็บผ้าใหม่กิ๊กอยู่ในกล่องแบบยังไม่ได้แกะพลาสติกมาเป็นเวลาถึงแปดเดือนเต็มๆ โดยที่ยังไม่มีโอกาสได้แม้แต่จะเสียบปลั๊กลองเย็บขำๆเองซักแอะเดียว

เมื่อช่วง 1 อาทิย์ที่ผ่านมานี้ มีโอกาสรื้อห้องเก็บของค่ะ  ก็เห็นกล่องจักรนี้ ลองเอาจักรออกมาดู แกะโฟมออก เปิดคู่มือตามไปด้วยแบ่บ.. "เอาวะ! ลองม่วนๆเย็บเองนี่แหล่ะ มันระบบคอมพิวเตอร์นี่หว่า อะไรๆก็ง่ายกว่าจักรเย็บผ้าสมัยยายสมัยแม่เราตั้งเย๊อะ!" แต่.......................................................................................................................................................... เอาเข้าจริงมันไม่ง่ายเหมือนที่คิดเลย!

คือ จขกท.เป็นสาว(บ้า)ทำงานค่ะ เพราะว่ามีเปิดบริษัททำธุรกิจส่วนตัวอยู่ถึง 2 บริษัท (บริษัทหลักทำงานด้านผลิตสิ่อสิ่งพิมพ์ ส่วนอีกบริษัทก็หุ้นกับรุ่นพี่ทำงานระบบอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งไม่มีความเกี่ยวของกับงานประดิษฐงานเย็บปักถักร้อยเลยในชีวิตประจำวันค่ะ) ส่วนครอบครัวปัจจุบันก็มีแค่เรากับแฟน  ไม่มีสกิลการใชจักรเย็บผ้าแม้แต่น้อย  แล้วก็ไม่มีคุณยาย พี่ ป้า น้าอา ที่มีความรู้ด้านการเย็บผ้าหรือใช้จักรเบื้องต้น พอที่จะสอนได้เลย U_U"  มันไม่ง่ายเลยนะคะ  สำหรับคนที่แค่มีความฝันอยากเย็บผ้าเป็น มีตังค์ซื้อจักร แต่ไม่มีเวลาไปหาเรียนเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ

เวลาเดินผ่านร้านที่ขายจักรเย็บผ้า (ยี่ห้ออื่น) ตามห้างฯ  ดูเหมือนพนักงานขายเค้ามีคอร์สสอนเล็กๆน้อยๆสำหรับลูกค้าที่ซื้อจักรกับเค้าน่ะค่ะ  เคยอยากจะเดินไปถาม พวกวิธีการใช้งานกับพนักงาน แต่ก็ไม่กล้า คือแอบอายตรงที่มันคนละยี่ห้อกัน  แถมอายตรงที่ดันบ้าบอซื้อจักรมาก่อนทั้งๆที่แม้แต่กระสวยด้ายยังไม่รู้ว่าต้องเปิดใส่ยังไงเลยจริงๆ >_<'

ที่มาโพสนี่คือแค่อยากระบาย ความอ่อนชั้น! และอาการมโนเข้าข้างตัวเองน่ะค่ะ ที่คิดว่าดูถูกสกิล หรือทักษะในการเย็บผ้าของพวกแม่บ้านทั่วๆไป ที่เค้าก็เย็บกันถมเถ ว่า Working women แบบอิชั้นก็ต้องทำได้เช่นกัน ของหมูๆ ประมาณนั้นน่ะค่ะ!

ขอบคุณที่อ่านนะคะ  และขออภัยที่ในเนื้อความบางช่วงบางตอนเหมือนดูถูกวิชาการเย็บผ้าของแม่บ้านหลายๆคน และขออภัยที่อาจจะแท๊กผิดห้องนะคะ
ตอนนี้อิชั้นสำนึกแล้วค่ะ ว่ามันไม่ง่ายเลย จริมๆ
#ขำตัวเอง #อยากจะโพสขายก็เสียดาย #โปรดส่งใครมาสอนชั้นที... (ฮัมเพลงวนไปคร่ะ!) -..-'