ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐ เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 1 ลอสแองเจลิส
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)

https://www.youtube.com/watch?v=9w-G7QfhlzA&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=5
https://www.youtube.com/watch?v=T4qkcbKZtkk&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=6
https://www.youtube.com/watch?v=HCIP95GUdbU&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=7

วันจันทร์มี่ 6 มิ.ย. เวลา 21.30 น. ลุงขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่งป้ารอรถสาย 555 ที่ป้ายวิภาวดี 42 ลุงเอารถไปเก็บรถมา 4 ทุ่ม ลุงกลับไปไม่ทัน รถเว้นระยะกว่าจะมาอีกคันก็ 23.15 น. ค่ารถคนละ 33 บาท บอกว่า ไปสุวรรณภูมิ รถส่งแค่สุดสาย กว่าจะได้ต่อรถด่วน เป็นชัตเติลฟรี สาย 2-4 ก็ 0.07 น. ถึงสนามบิน 00.15 น. เช็คอินที่ช่อง N China Eastern Airlines ไปเซี่ยงไฮ้ เรา ซื้อตั๋วตั้งแต่ธ.ค.58 เวลาบิน 01.55 น. เขาปรับเวลาใหม่ต้นปี 59 เป็น 02.30 น. ห้องน้ำตอนดึกหาใช้ยากมากทั้งข้างนอกและข้างในเพราะติดทำความสะอาด ต้องเดินไปกลับ 20 นาทีจึงเจอห้องน้ำ คืนนั้นเครื่องดีเลย์ ออกเวลา 3.10 น. บนเครื่องบินเรานั่งริมหน้าต่างถ้ดจากทางเดินเป็นแถว K กับ L เลขที่ 40 แอร์ เสิร์ฟอาหารตอนตี 4 เป็นก๋วยเตี๋ยวหน้าเป็ด ครัวซองแยม ขนมตะโก้ มะเขือเทศราชินี แตงโม แก้วมังกร เราเก็บก๋วยเตี๋ยว กับครัวซอง และแยม ไปกินตอนรอเปลี่ยนเครื่อง . ถึงเซี่ยงไฮ้เวลา 07.50 น. รอต่อเครื่องในสนามบินใหญ่ ห้องน้ำมีน้อยมาก wifi ก็ไม่มีใช้ มีจุดให้ใช้แต่เสีย ข้างๆ มีที่ขายเน็ต มีจุดบริการน้ำร้อนอยู่ทั่วไป ขึ้นเครื่องเวลา 12.25 น. ได้นั่งกับแม่ลูก 4 เกิดที่ซอร์โซกอน ฟิลิปปินส์ ทำงานและมีครอบครัวที่แอลเอ ชื่อคุณ Marisa Magpayo เครื่องบินลำใหญ่แถวละ 10 ที่นั่ง เรานั่งแถว 38 J&K คุณมาริสา นั่งแถว I เธอและนำให้เราใช้บริการทัวร์จีนไปเที่ยวเขื่อนฮูเว่อร์ จะได้ที่พักและอาหารด้วย บนเครื่องบินมีอาหารเสิร์ฟ 3 มื้อ มื้อแรกเป็นอาหารเย็นมีข้าวกับผัดไก่เป็นอาหารหลัก ผลไม้มีแตงโมอย่างเดียว ให้ขนมปังก้อนเล็กกับเนยด้วย มื้อต่อมาเป็นก๋วยเตี๋ยวหน้าไก่ อีกถ้วยเป็นของดองหวานกับเนื้อชิ้นเล็ก 2 ชิ้น มีขนมปังก้อนเล็กกับเนยด้วย ผลไม้เป็นแตงโม มีไชโปเค็มซองเล็กให้ด้วยทั้ง 2 มื้อ มื้อสุดท้ายเป็นของว่าง ขนมปังกับเนย ถั่วอบซองเล็ก คุกกี้อันเล็ก เคกผลไม้อันเล็กๆ และน้ำแอ๊ปเปิลแก้วเล็กซีลแบบพกพาได้ เราเก็บทุกอย่างไว้กินตอนลงเครื่อง เพราะมันไม่ใช่เวลากิน .

https://www.youtube.com/watch?v=KmqE5Em6xo0&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=8
อังคาร 7 มิ.ย. เวลา 10.50 น. ถึงสนามบินนานาชาติแอลเอ คุณมาริสา บอกว่า จะขอให้สามีไปส่งเราที่สถานีเกรย์ฮาวน์ แต่เราเสียเวลาสแกนพาสปอร์ตกับเครื่องอยู่เป็นชม. และกว่าะออกจากสนามบินได้ใช้เวลาไปเกือบ 2 ชม. หารถไปสถานีเกรย์ฮาวน์ โดยนั่งรถบัสสายกรีน G Bus ฟรีไปสถานีเมโทร บนรถมีแต่คนผิวสีกับชาวต่างชาติ สุดสายที่สถานี Aviation LAX ซื้อตั๋วไม่ได้เพราะไม่มีแบงค์ย่อย เครื่องรับแต่เหรียญกับแบงค์ไม่เกิน 20 ดอลล่าร์ มีรถเข็นขายกาแฟ อยู่ 1 คัน เราก็ไม่ดื่ม บังเอิญขอให้สาวสวยคนหนึ่งช่วยซื้อโดยใช้บัตรเครดิต เป็นค่าบัตร 1 ดอล ค่าตั๋วเที่ยวเดียว 1.75 จ่ายคนละ 2.75 แล้วนั่งเมโทร 3 สายไปที่สถานี ยูเนียน สายสีเขียวปลายทาง Norwalk นั่งไป 7 สถานีไปเปลี่ยนรถที่ สถานี Willowbrook/ Rosa Park ต่อสายสีฟ้าปลายทาง Los Angeles ไป 10 สถานี สุดท้ายที่สถานี 7th St. METRO CTR แล้วต่อสายสีม่วง หรือแดงปลายทางสถานี Union ลงที่สถานียูเนียน ต่อรถเมล์สาย B (DASH) สีน้ำเงินขาว คนละ 50 เซ็นต์ ตอนแรกควักแบงค์ 5 คนขับบอกไม่เป็นไรไว้คราวหน้าค่อยจ่าย พอจ่ายแล้วคนขับแซวว่า ให้ติ๊บมากเกิน ไปที่ป้ายถนนที่ 7 ทั้งคนกวาดถนนและคนเดินทางใจดีบอกทางไปต่อรถ แล้วเดินตามไปมองจนเห็นเราไปยืนถูกป้ายแล้วก็โบกมือให้ ข้ามถนนไปต่อสาย 60 ไปสถานีเกรย์ฮาวน์ คนละ 1.75 แต่มีแค่ 3 ดอล ขาดไป 50 เซ็นต์ คนขับใจดีบอกไม่เป็นไร เราไม่ได้ซื้อตั๋วเกรย์ฮาวน์ทั้งทริปอย่างที่วางแผนไว้ เพราะเขายกเลิกตั๋วพาสไปแล้ว ลองให้เขาทำรายการให้ เดินทางแค่ 3 ช่วง ต้องจ่ายคนละ 1,380 ดอลล่าร์ จากที่เคยทำแผนไว้ทั้งทริปจะจ่ายคนละ 577 ดอลล่าร์ ต้องเปลี่ยนแผนใหม่ ซื้อแค่ช่วงเดียว ออกจาก แอลเอ ไป ลาสเวกัสก่อน คนละ 22 ดอลล่าร์ รถจะออกเวลา 00.30 น. วันพฤหัสบดีที่ 9 เรามีเวลาเที่ยวแอลเอ พรุ่งนี้จนถึงค่ำ

https://www.youtube.com/watch?v=KmqE5Em6xo0&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=8
จากสถานีเกรย์ฮาวน์เดินออกไปเจอหนุ่มคนหนึ่งบอกให้ไปขึ้นรถสีแดง สาย 720 ที่หน้าร้านแมคโดนัล อ่านป้ายมีแต่สายสาย 760 รถมาจอด คนขับเปิดประตูถาม เราบอกว่าเราจะไปซานต้า โมนิก้า คนขับบอกว่าขึ้นมา นั่งไป 2 ป้าย ไม่เอาตังค์ ลงรถมองเห็นร้านขายซิม เดินข้ามถนนไปหาซื้อซิมโทรศัพท์เห็นร้านปิด จึงอ่านเวลาเปิด 08.00-05.00 ดูนาฬิกาข้อมือ 6 โมงแล้ว เดินกลับไปรอรถสาย 720 นั่งไปเกือบ 2 ชม. 75 เซ็นต์ แต่จ่ายไป 2 ดอลเพราะไม่มีระบบทอน ตอนแรกบอกคนขับว่าจะลงที่ Santa Monica แต่ต่อมาไปบอกใหม่ คนขับบอกว่าเป็นป้ายใหญ่ ถึงเมื่อไรจะแจ้งให้ทราบ ลงรถตอน 20.30 พระอาทิตย์ยังสว่างจ้า คนขับบอกให้เลี้ยวขวาไปที่พักเลขที่ 1436 คนมากมาย จ่ายคนละ 48.5 ดอล นอนคนละชั้น ห้องรวมชาย กับ รวมหญิง ห้องน้ำรวม

https://www.youtube.com/watch?v=c2qKGFxTfG4&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=10
เก็บของแล้วรีบไปหาดซานต้าโมนิก้า พระอาทิตย์ตกทะลไปแล้วแต่ยังมีแสงสีส้มสวยงามให้ได้ถ่ายรูปอยู่ หาดสวยแต่ไม่มีคนเล่นน้ำเพราะน้ำเย็นจัด แต่คิดว่า กลางวันตอนแดดจัด น่าจะมีคนนอนอาบแดด มีสะพานยื่นลงไปในทะเล ติดไฟสวยงาม มีร้านอาหาร เลาะริมสะพาน มีหนุ่มคนหนึ่งแสดงความเข้มแข็งโดยให้สาวขี่หลังเดินขึ้นบันไดเวียนจากถนนเลียบหาดไปบนลานสวนสาธารณะที่พวกเรานั่งอยู่ คิดว่านางน่าจะหนักเกิน 60 กก. ความรักทำให้คนทำอะไรก็ได้จริงๆ เราเดิยเดินหาซื้อซิมก่อนกลับที่พักแต่ไม่เจอกลับถึงห้องเสียดายเน็ตแรงมาก แต่รูมเมตให้ปิดไฟ ต้องออกไปยืนพิมพ์หน้าห้องแล้วค่อยเข้าห้องส่งไปเก็บ ตอนกลางคืนมี เหตุเกิดในห้องนอนชาย ในห้องที่ลุงนอนที่ซานต้า โมนิก้า มีแต่หนุ่มฉกรรจ์ มีลุงคนเดียวตกรุ่น ลุงนั่งทำงานกับมือถือเงียบๆ หนุ่มๆ คุยกันแบบถูกคอเกรงใจลุง พวกเขาจึงส่งเม็ดสีขาวเม็ดเล็กให้ลุง 2 เม็ด ลุงขอบคุณแล้วยัดปากเคี้ยวรับรสที่จืดสนิทและหยุ่นของเนื้อ หนุ่มๆ หัวเราะกันแบบกลั้นไม่อยู่แล้วบอกลุงว่า ให้เอาไปอุดหู ไม่ได้ให้เอาไปอม ลุงเบรคแตก หัวเราะคนเดียว พอนึกถึงเมื่อไรก็หัวเราะทุกที

https://www.youtube.com/watch?v=IGc_I4XeYmE&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=11
https://www.youtube.com/watch?v=RrW9wlLtFvg&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=12
พุธ......8 มิ.ย. ขอให้พนง.ต้อนรับช่วยบอกทางไปสถานีและ ออกจากที่พักเวลา 08.30 น. เดินไปทางขวา ข้ามถนน เดินไปตามถนนบรอดเวย์ ผ่าน Santa Monica Place ข้ามถนน เดินตรงไปเจอทางข้ามทแยง ข้ามไปสถานีเมโทร ให้จนท.ช่วยเติมเงิน เป็น 1 วันพาส คนละ 7 ดอล นั่งสาย Expo ผ่านสถานีเอ็กซ์โปต่างๆ ประทับใจสถานี Expo Park และ LATTC/Ortho Institute หมายตาไว้ว่าจะกลับมาอีก สองข้างทางไม่ได้น่ารื่นรมณ์นัก บ้านเรือนสร้างด้วยซีเมนต์ชั้นเดียวเป็นส่วนใหญ่ อาคารไม่มีสูง ขยายไปทางราบขนานกับพื้นดิน ต้นไม้อาจจะมีให้เห็นแต่ไม่ได้เขียวขจี ผ่านตลาดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ด้วย ไปลงที่สถานีถนนที่ 7 เดินออกจากสถานีไปตามถนน Hope จนสุดถนนเจออาคาร Private Craft หันหลังให้ด้านหน้าอยู่ที่ถนน Flowers สุดถนน Hope เป็นด้านหน้าของ LA Public Library เป็นที่กลับรถ ด้านหลังห้องสมุดเป็น citybank กับ USbank
https://www.youtube.com/watch?v=7SPi7CpSDkI&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=13
เดินกลับออกไปเจอถนนที่6 เลี้ยวซ้ายไปเจอถนน Grand มีอาคารแบบอิตาเลียนสวยงามสุดถนนเป็นหอสมุดประชาชน...มองขึ้นไปบนเขาที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 500 เมตร สองข้างทางขึ้นเขาเป็นอาคารสวยงามมันคือ โรงแรมหรูได้แก่ เชอราตัน ฮิลตัน เดอะพาเลสฯลฯ เดินขึ้นไปจนสุดด้านซ้ายเป็น The Broad Art ด้านขวาเป็น Contemporary Museum มีครูพานักเรียนมาหลายคณะ และมีทัวร์หลายกลุ่ม ข้ามถนนจาก The Broad Art Museum เป็น Disney Concert Hall ต่อจากนั้นก็ลงเขาด้านข้างทั้งสองด้าน ข้ามถนนหน้าดิสนีย์คอนเสิร์ตฮอล เป็นทางลงเขาเลี้ยวขวาไปบรอดเวย์ ย่านการค้า เดินต่อไปเรื่อยๆ ประมาณ 600 เมตร ด้านซ้ายเป็น Grand Central Market ขายอาหารและผลไม้ทั้งสดและของแห้ง มีห้องน้ำอยู่ชั้นใต้ดิน ผู้คนนิยมไปนั่งกินอาหารที่นั่น เขาบอกว่าอาหารดี มีอาหารหลายชาติ แต่ไม่มีอาหารไทย จากนั้นเราเดินไปตามถนนบรอดเวย์แวะร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์ ถามราคาซิมแล้วสู้ราคาไม่ไหว ทั้งซิมและเหมาจ่าย 30 วัน 75 (ดอลล่าร์)

https://www.youtube.com/watch?v=50xmyS6vyvM&index=20&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6
กลับไปที่สถานีถนนที่ 7 นั่งรถสายเอ็กซ์โป ย้อนกลับไปที่สถานี Jefferson LATTC/ Ortho Institute & Expo Park เก็บความสวยงามที่ไม่ค่อยจะได้เห็น ขาไปคิดว่า โบสถ์เซนต์จอห์น อยู่ใกล้สถานีเจฟเฟอร์สันที่สุด ขากลับจึงรู้ว่า ไม่ใช่ ตอนที่รถจอดใกล้ที่สุดเพราะติดไฟแดงต่างหาก เขาใช้ทางร่วมกันทางรถไฟขนานกับทางรถยนต์ แต่มีรั้วกั้น เมื่อมีจุดตัดก็เปิดรั้วให้รถยนต์วิ่งผ่านและคนเดินเข้าได้ด้วย โบสถ์อยู่ใกล้สถานี LATTC มากที่สุด ส่วนสถานี Expo Park กับ สถานี Vermont อยู่ติดกัน เดินได้สบายมาก มีความสวยงามของพิพิธภัณฑ์ สถานที่จัดแสดงผลงานต่างๆ รวมทั้งศิลปะทั้งหลาย กระจายเป็นแนวขนานกับรางรถไฟ ด้านหนึ่งสถานี Expo Park ร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่ มีม้าหินใหญ่ให้นั่งนอกรั้ว มีคนไร้บ้านจับจองเป็นบางตัว ในรั้วมีอาคารแสดงผลงาน อยู่ถัดจากสวนกุหลาบสวยงาม ด้านขวามือของสวนกุหลาบ เป็นอาคารพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติก็สวยงามแปลกตา มีครูพานักเรียนไปเที่ยว พ่อแม่พาลูกเล็กๆ ไปเที่ยว ครูๆ กับแม่ๆ ดูอ้วนใหญ่ คงอยู่ดีกินดีกันทุกคน แอลเอ มีคนไร้บ้านเยอะมาก ในตัวเมืองมีคนกางเต๊นท์นอนบนฟุตบาทข้างถนนที่มีกำแพงเต็มไปหมด แต่ก็มีคนเดินผ่านไป มา พวกเขาคงไม่กล้าก่ออาชญากรรม เพราะนอกจากจะทำให้ไม่มีที่อยู่แล้ว ยังอาจถูกตัดเบี้ยยังชีพด้วย คาดว่า พวกที่มีเต๊นต์คงมีงานทำ ส่วนพวกที่นอนตามม้านั่ง หรือ ซุกตามสุมทุมพุ่มไม้ โดยห่อตัวด้วยผ้าห่ม หรือ ถุงดำ คงไม่ได้ทำงาน ดื่มด่ำกับบรรยากาศร่มรื่น ดอกไม้สวยงามแล้ว ก็นั่งรถสายเดิมย้อนกลับไปที่สถานี 7th Street

https://www.youtube.com/watch?v=7SPi7CpSDkI&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6&index=13
https://www.youtube.com/watch?v=VHzvnL1Mobc&index=21&list=PLNNEpgjidh3peDayS3ikBCPP6tJVMso-6
นั่งเมโทรสายสีแดงปลายทาง North Hoolywood ไปสถานี Hollywood Highland เข้าไปเที่ยว Hollywood Park มีผู้คนมากมาย7ไปที่นั่น พอขึ้นจากสถานีก็เจอมาริลีน มอนโร นั่งยิ้มให้ เหมือนคนจริงมากๆ แต่เป็นหุ่นโดยมาดามทรูโซ มีนักท่องเที่ยวรอคิวถ่ายรูปกับ มาริลีน มอนโร มากมาย มีคนแต่งกายเป็นตัวการ์ตูนและตัวละครในภาพยนตร์รอแขกถ่ายภาพเป็นการหารายได้ ที่นั่นเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวจีนอีกตามเคย พวกเขาและหล่อนมักไม่สนใจคิว เอาแบบใครเร็วใครได้ ลุงเล่าให้ฟังว่า ตอนรอเข้าห้องน้ำคิวยาวมาก มีชายชาวจีนคนหนึ่งทำทีเป็นปาดหน้าคนอื่นไปล้างมือ เช็ดมือ แล้วไม่ยอมถอยไปเข้าคิวจ่อท้าย ยืนคอยปาดหน้าคนอื่น คนที่ยืนรอต่างเข้าใจวัฒนธรรมจีน ได้แต่ยืนนิ่ง พอมีคนออกห้องน้ำมาเขารีบปาดหน้าเพื่อเข้าก่อน ทันใดนั้นมีชายคนหนึ่งเดินมาดึงแขนเขาไว้แล้วบอกให้คนที่ยืนเป็นคนแรกเข้า และบอกให้ชายจีนไปต่อท้ายแถว เขาอายจนไม่กล้ายืนในแถ