เมียฝรั่งที่โชคไม่ดี
เรื่องที่จะเล่านี้เกิดขึ้นสดๆร้อนๆ ค่ะ ร้อนมากเหมือนถือมันเผาเลย และอยากเอามาเขียนให้หญิงไทยที่อยากมีสามีฝรั่งชั่งใจค่ะ
เหมือนเดิมค่ะ คู่สามีฝรั่ง เมียไทยคู่นี้อยู่อังกฤษ และดิฉันได้ไปช่วยเหลือมา จึงขออนุญาตเอาเรื่องน้องมาเขียน
น้องชื่อพร อายุ 41 ปีเป็นคนอีสานบ้านเฮา เป็นสาวโสดสนิทที่อยู่ติดบ้าน ถ้าเป็นภาษาง่ายๆก็เรียกว่า คาน ค่ะ แต่ได้ลงจากคานเพราะเพื่อนแนะนำฝรั่งให้ ฝรั่งชื่อลุงไมค์ อายุ 64 ปี ลุงกับพรคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่ภาษากอดจูบเต็มที่เข้าใจ จนพรท้อง และคลอดลูกสาวออกมาซึ่งหน้าตาน่ารักมากมาย เหมือนชมพู่ อารยายังไงยังงั้น
แต่อยู่ไปได้ประมาณ 6 ปี พรอายุมากขึ้น ลุงไมค์ก็เหยียบฝาไม้กระดาน เข้า 70 ปี ลุงบอกกับพรว่าฉันไม่มีสตางค์ เธอกลับบ้านเมืองเธอไป ฉันจะไม่สมัครวีซ่า หรือสมัครสัญชาติอังกฤษให้เธอแล้ว อ้าว ไหงงั้นล่ะลุง .....
แต่สาเหตุคิดว่ามาจากพรไปคลำเจอก้อนเนื้อ และหมอบอกว่าเป็นมะเร็งขั้นสาม ต้องฉายแสง 15 ครั้ง และกินยาฮอร์โมนอีก 10 ปี!!! ลุงไมค์เลยมีความคิดไม่เหมือนใครว่า ถ้าอยู่กันไปก็คงมีแต่ยากับหมอและลูกเล็กๆ ลุงอาจจะตายไปไม่รอดรอลูกโต ถึงลูกจะน่ารักเป็นนางฟ้าน้อยๆ ก็ไม่ไหว อีกอย่างลุงเคยมีลูกมาแล้วสองคน ก็ไม่รู้สึกว่าจะตื่นเต้นอะไรมากมาย ตอน 64 ยังมีเมียได้ 70 ปีก็สู้ตายนะ
พรกับดิฉันไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่เมื่อเราเป็นคนไทยด้วยกันก็ช่วยเหลือกันได้ ดิฉันจึงขับรถไปหาอีกเมือง เพื่อจะเขียนจดหมายไปหาแผนกคนเข้าเมืองในลอนดอน อธิบายถึงสถานการณ์ของพรและขอคำแนะนำจากแผนกนี้ เพราะประเทศอังกฤษจะให้อภิสิทธ์เอื้อแม่ของลูกก่อนพ่อ
อย่างไรก็ตามตอนนี้ กฎหมายอังกฤษเข้มงวดกับคนที่เข้ามาอยู่ในเกาะอันน้อยนิด กฏและข้อบังคับจึงยากขึ้น คู่สมรสต้องมีรายได้ £22500 หรือประมาณ 1,200,000 บาทต่อปี ต้องมีงานทำที่มั่นคง มีหลายคู่มากที่สามีภรรยาต้องพรากจากกันเพราะสามีไม่มีรายได้พอ แต่สำหรับคู่ของพรกับลุงไมค์ ขึ้นอยูกับฝ่ายชาย
ตอนนี้ วันนี้ ดิฉันก็เขียนจดหมาย ส่งลงทะเบียน และต้องรอผลว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป ดิฉันบอกกับพรไปตรงๆ ว่าโอกาสที่จะได้วีซ่ามีไม่มาก และถ้าไม่ได้ก็ต้องกลับประเทศไทย พรเองก็เข้าใจดี และยอมรับชะตา แต่ดิฉันคิดว่าเพราะพรยังมีโอกาสเสี่ยงกับมะเร็ง ไม่อยากให้เธอกลับไปเมืองไทย เพราะเธอจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก และรักษาตัวเอง
อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดนะคะสำหรับสาวไทยว่า ภาพอันสวยหรูถ้าได้แต่งงานกับฝรั่งแล้วจะสบายนั้น ไม่ได้มีทั้ง 100 เปอร์เซนต์ ถ้าไม่มีความรู้ ไม่มีเพื่อน เมื่อถึงหนทางตัน บางครั้งชีวิตก็อาจแย่กว่าอยู่บ้านที่เมืองไทย แต่วันนี้พรยอมแพ้กับปัญหาที่เข้ามาไม่ได้ เพราะยังมีลูกน้อย ที่ต้องพึ่งแม่ และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีต่อไป น้องน่าสงสารค่ะ แต่พรก็ยังดูแลลูกอย่างดีมากทั้งหน้าตา ผม เสื้อผ้า สะอาดน่ารักที่สุด ดิฉันภาวนาขอให้คุณพระ และความดีที่พรทำได้ช่วยให้เธอผ่านปัญหาตรงนี้ไปได้
เมียฝรั่งสั่งเสียโชค
เรื่องที่จะเล่านี้เกิดขึ้นสดๆร้อนๆ ค่ะ ร้อนมากเหมือนถือมันเผาเลย และอยากเอามาเขียนให้หญิงไทยที่อยากมีสามีฝรั่งชั่งใจค่ะ
เหมือนเดิมค่ะ คู่สามีฝรั่ง เมียไทยคู่นี้อยู่อังกฤษ และดิฉันได้ไปช่วยเหลือมา จึงขออนุญาตเอาเรื่องน้องมาเขียน
น้องชื่อพร อายุ 41 ปีเป็นคนอีสานบ้านเฮา เป็นสาวโสดสนิทที่อยู่ติดบ้าน ถ้าเป็นภาษาง่ายๆก็เรียกว่า คาน ค่ะ แต่ได้ลงจากคานเพราะเพื่อนแนะนำฝรั่งให้ ฝรั่งชื่อลุงไมค์ อายุ 64 ปี ลุงกับพรคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่ภาษากอดจูบเต็มที่เข้าใจ จนพรท้อง และคลอดลูกสาวออกมาซึ่งหน้าตาน่ารักมากมาย เหมือนชมพู่ อารยายังไงยังงั้น
แต่อยู่ไปได้ประมาณ 6 ปี พรอายุมากขึ้น ลุงไมค์ก็เหยียบฝาไม้กระดาน เข้า 70 ปี ลุงบอกกับพรว่าฉันไม่มีสตางค์ เธอกลับบ้านเมืองเธอไป ฉันจะไม่สมัครวีซ่า หรือสมัครสัญชาติอังกฤษให้เธอแล้ว อ้าว ไหงงั้นล่ะลุง .....
แต่สาเหตุคิดว่ามาจากพรไปคลำเจอก้อนเนื้อ และหมอบอกว่าเป็นมะเร็งขั้นสาม ต้องฉายแสง 15 ครั้ง และกินยาฮอร์โมนอีก 10 ปี!!! ลุงไมค์เลยมีความคิดไม่เหมือนใครว่า ถ้าอยู่กันไปก็คงมีแต่ยากับหมอและลูกเล็กๆ ลุงอาจจะตายไปไม่รอดรอลูกโต ถึงลูกจะน่ารักเป็นนางฟ้าน้อยๆ ก็ไม่ไหว อีกอย่างลุงเคยมีลูกมาแล้วสองคน ก็ไม่รู้สึกว่าจะตื่นเต้นอะไรมากมาย ตอน 64 ยังมีเมียได้ 70 ปีก็สู้ตายนะ
พรกับดิฉันไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่เมื่อเราเป็นคนไทยด้วยกันก็ช่วยเหลือกันได้ ดิฉันจึงขับรถไปหาอีกเมือง เพื่อจะเขียนจดหมายไปหาแผนกคนเข้าเมืองในลอนดอน อธิบายถึงสถานการณ์ของพรและขอคำแนะนำจากแผนกนี้ เพราะประเทศอังกฤษจะให้อภิสิทธ์เอื้อแม่ของลูกก่อนพ่อ
อย่างไรก็ตามตอนนี้ กฎหมายอังกฤษเข้มงวดกับคนที่เข้ามาอยู่ในเกาะอันน้อยนิด กฏและข้อบังคับจึงยากขึ้น คู่สมรสต้องมีรายได้ £22500 หรือประมาณ 1,200,000 บาทต่อปี ต้องมีงานทำที่มั่นคง มีหลายคู่มากที่สามีภรรยาต้องพรากจากกันเพราะสามีไม่มีรายได้พอ แต่สำหรับคู่ของพรกับลุงไมค์ ขึ้นอยูกับฝ่ายชาย
ตอนนี้ วันนี้ ดิฉันก็เขียนจดหมาย ส่งลงทะเบียน และต้องรอผลว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป ดิฉันบอกกับพรไปตรงๆ ว่าโอกาสที่จะได้วีซ่ามีไม่มาก และถ้าไม่ได้ก็ต้องกลับประเทศไทย พรเองก็เข้าใจดี และยอมรับชะตา แต่ดิฉันคิดว่าเพราะพรยังมีโอกาสเสี่ยงกับมะเร็ง ไม่อยากให้เธอกลับไปเมืองไทย เพราะเธอจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก และรักษาตัวเอง
อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดนะคะสำหรับสาวไทยว่า ภาพอันสวยหรูถ้าได้แต่งงานกับฝรั่งแล้วจะสบายนั้น ไม่ได้มีทั้ง 100 เปอร์เซนต์ ถ้าไม่มีความรู้ ไม่มีเพื่อน เมื่อถึงหนทางตัน บางครั้งชีวิตก็อาจแย่กว่าอยู่บ้านที่เมืองไทย แต่วันนี้พรยอมแพ้กับปัญหาที่เข้ามาไม่ได้ เพราะยังมีลูกน้อย ที่ต้องพึ่งแม่ และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีต่อไป น้องน่าสงสารค่ะ แต่พรก็ยังดูแลลูกอย่างดีมากทั้งหน้าตา ผม เสื้อผ้า สะอาดน่ารักที่สุด ดิฉันภาวนาขอให้คุณพระ และความดีที่พรทำได้ช่วยให้เธอผ่านปัญหาตรงนี้ไปได้