ยอมรับว่าเป้นคนแปลก แปลกของเราเช่น
-ชอบเพลงสากล ซีรี่อังกฤษ เพื่อนบอกฟังไม่รู้เรื่องจะฟังทำไม
-ชอบดูการ์ตูน เเบบเด็กๆดู
-ชอบสงสัยในสิ่งที่คนอื่นไม่สงสัย
-ชอบฝรั่ง ชอบในสิ่งที่คนอื่นไม่ชอบ
-ชอบกินเเปลกๆ เช่น น้ำบ๊วยมะนาว
-ชอบพูดอะไรตลกๆ ทำหน้าทำตัวตลกๆ เพราะอยากให้คนอื่นหัวเราะ เเละอื่นๆอีกเยอะ
เพื่อนที่เรียนกันปัจจุบันนี้ชอบว่าเราแปลก เเตกต่าง เเรกๆไม่คิด เเต่ทุกวันนี้โดนว่าทุกวัน ตอนนี้เราฝึกงานเเล้วมีรุ่นนพี่คนหนึ่งเรียนมาด้วยกัน เเล้วชอบว่าเราแปลก ทุกวัน ทุกการกระทำ เเล้วจะชอบจับผิดเเล้วถามว่าทำไรพร้อมกับหาเหตุผลซึ่งเราไม่อยากให้ยุ่ง เช่น เราอ่านเอกสารที่เราทำ เพราะอยากรู้ว่ามันคืออะไร คือเอกสารกู้เงินอะค่ะ พี่เขาก็ถามอ่านไปทำไม เราก็ไม่อยากตอบ หรือ เรากินไข่เต่าที่เป็นลูกเหลืองๆ เราจะชอบบีบน้ำมันออก เเกก็ว่าบีบมันก็ไม่กรอบดิเเล้วให้กินก็ทำหน้ารังเกียจอ่ะ บอกว่าเรากินเเปลก เห็นเเล้วไม่อยากกิน คือไม่มีใครว่าเรา มีเเต่คนใกล้ตัว จนตอนนี้ไม่อยากมีเพื่อนฝึกละ(พี่คนนี้) ขอฝึกกับคนต่างสถาบัน พี่ที่ทำงานดีกว่า เรามีขนมเรากัดเเบ่งให้กินก็มาว่าเราเอาของเหลือให้ กินเเล้วเอามาให้คนอื่น ทั้งๆที่เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเเบบนั้นนะคะ
เวลาเราทำผิดก็ชอบมองเเซะๆ เเล้วไม่บอกดีๆ เราก็ยิ้มตลอดเเต่เเกจะชอบทำหน้าจริงจังเหมือนว่าเราผิด (คนอื่นเขาก็ไม่มีปัญหานะคะ)
เหมือนเมื่อวานนะคะ เอกสารเราเเบ่งให้พี่เขาทำ เเล้วมันไม่สมบูรณ์เราเลยถามว่าขาดอะไร เขาเลยตอบ ก็ดูเองสิ วางอยู่เนี้ย เราเเบบ เอ้า เราจะรู้มั้ย ก็เเบ่งให้ ก็คิดว่าเสร็จเเล้วไรเงี่ย เราก็อธิบายไปว่าเผื่อทำเเล้วขาดอะไรเเล้วเราพูดเร็ว เเกก็งงเเล้วบอกกับเด็กฝึกงานอีกคนว่าเราพูดไรไม่รู้เรื่อง เเกก็บ่นๆหน้าตาหงุดหงิด ทำอะไรเสียงดังๆใส่ (คือเราผิดหรอคะ หรือยังไง?)
เราอยากทำงานคนเดียวเเล้วละคะ ไม่งั้นก็กับคนอื่นที่ไม่ใช่คนนี้ หนักใจ เเล้วงานของเเก เราก็ทำช่วยพอพี่อีกคนสั่งงาน(ที่ง่ายกว่า)เเกก็ไปทำโดยไม่บอกเราสักคำ ปล่อยให้เราทำ เราจนได้ถามว่าไม่ทำนี้หรอ เเกเลยตอบก็ทำไปก่อนได้มั้ยละ ทำนี้อยู่ คืองานก็งานตัวเองให้เรานั่งทำตัวเองไปทำอย่างอื่นเฉยไม่บอกเราสักคำจะไปทำอย่างอื่น เวลาเรางงหรือเราพูดผิด(เราเป็นคนโกะๆ) พี่เขาจะชอบหงุดหงิดใส่เรา เเบบเราพูดอีกอย่างเเต่ความหมายเดียวกันกับพี่เเก พี่เเกก็จะทำอารมเสีย จนน้องๆฝึกงานได้บอกว่าอย่าทะเลาะกัน(เเซวๆอ่ะค่ะ) ซึ่งเราก็ยิ้มๆนะคะ เเต่พี่เขาชอบจริงจัง ซีเรียสกับตัวเรา
วันนี้จะกลับบ้านเราเขียนบันทึกฝึกงานอยู่ ก็บอกเราจะเสร็จยังพี่จะรีบกลับหอ ทั้งๆวันอื่นเลิกค่ำกว่านี้เราก็รอ เราเสียความรู้สึกมาก ต้องรีบเก็บกลัวพี่เเกรอ ยอมๆตลอด เราไม่เคยทำอะไรไม่พอใจ จะมีเเต่เเค่ตัวเราที่ทำตัวแปลกๆ เข้าใจยาก พูดไม่ค่อยเข้าใจ เราคิดมากไปมั้ยคะ หรือเราแปลกจริงๆ วิเคราะห์ให้ที กับเพื่อนสมัยมัธยมไม่มีปัญหาเลย เป็นตัวของตัวเอง ตอนนี้ เจอคนเเบบนี้ อึดอัด ต้องปรับเปลี่ยนตัวเอง ตอนนี้กลายเป็นคนไม่ค่อยพูดเลย พยายามอดทน มีใครเข้าใจบ้าง
ชอบโดนว่าเป็นคนแปลก เเตกต่างจากคนอื่น ไม่ว่าเราจะทำไรก็คอยจับผิดเเละมาเเซะ (ชีวิตนศษ.ฝึกงานกับเพื่อนร่วมงาน)
-ชอบเพลงสากล ซีรี่อังกฤษ เพื่อนบอกฟังไม่รู้เรื่องจะฟังทำไม
-ชอบดูการ์ตูน เเบบเด็กๆดู
-ชอบสงสัยในสิ่งที่คนอื่นไม่สงสัย
-ชอบฝรั่ง ชอบในสิ่งที่คนอื่นไม่ชอบ
-ชอบกินเเปลกๆ เช่น น้ำบ๊วยมะนาว
-ชอบพูดอะไรตลกๆ ทำหน้าทำตัวตลกๆ เพราะอยากให้คนอื่นหัวเราะ เเละอื่นๆอีกเยอะ
เพื่อนที่เรียนกันปัจจุบันนี้ชอบว่าเราแปลก เเตกต่าง เเรกๆไม่คิด เเต่ทุกวันนี้โดนว่าทุกวัน ตอนนี้เราฝึกงานเเล้วมีรุ่นนพี่คนหนึ่งเรียนมาด้วยกัน เเล้วชอบว่าเราแปลก ทุกวัน ทุกการกระทำ เเล้วจะชอบจับผิดเเล้วถามว่าทำไรพร้อมกับหาเหตุผลซึ่งเราไม่อยากให้ยุ่ง เช่น เราอ่านเอกสารที่เราทำ เพราะอยากรู้ว่ามันคืออะไร คือเอกสารกู้เงินอะค่ะ พี่เขาก็ถามอ่านไปทำไม เราก็ไม่อยากตอบ หรือ เรากินไข่เต่าที่เป็นลูกเหลืองๆ เราจะชอบบีบน้ำมันออก เเกก็ว่าบีบมันก็ไม่กรอบดิเเล้วให้กินก็ทำหน้ารังเกียจอ่ะ บอกว่าเรากินเเปลก เห็นเเล้วไม่อยากกิน คือไม่มีใครว่าเรา มีเเต่คนใกล้ตัว จนตอนนี้ไม่อยากมีเพื่อนฝึกละ(พี่คนนี้) ขอฝึกกับคนต่างสถาบัน พี่ที่ทำงานดีกว่า เรามีขนมเรากัดเเบ่งให้กินก็มาว่าเราเอาของเหลือให้ กินเเล้วเอามาให้คนอื่น ทั้งๆที่เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นเเบบนั้นนะคะ
เวลาเราทำผิดก็ชอบมองเเซะๆ เเล้วไม่บอกดีๆ เราก็ยิ้มตลอดเเต่เเกจะชอบทำหน้าจริงจังเหมือนว่าเราผิด (คนอื่นเขาก็ไม่มีปัญหานะคะ)
เหมือนเมื่อวานนะคะ เอกสารเราเเบ่งให้พี่เขาทำ เเล้วมันไม่สมบูรณ์เราเลยถามว่าขาดอะไร เขาเลยตอบ ก็ดูเองสิ วางอยู่เนี้ย เราเเบบ เอ้า เราจะรู้มั้ย ก็เเบ่งให้ ก็คิดว่าเสร็จเเล้วไรเงี่ย เราก็อธิบายไปว่าเผื่อทำเเล้วขาดอะไรเเล้วเราพูดเร็ว เเกก็งงเเล้วบอกกับเด็กฝึกงานอีกคนว่าเราพูดไรไม่รู้เรื่อง เเกก็บ่นๆหน้าตาหงุดหงิด ทำอะไรเสียงดังๆใส่ (คือเราผิดหรอคะ หรือยังไง?)
เราอยากทำงานคนเดียวเเล้วละคะ ไม่งั้นก็กับคนอื่นที่ไม่ใช่คนนี้ หนักใจ เเล้วงานของเเก เราก็ทำช่วยพอพี่อีกคนสั่งงาน(ที่ง่ายกว่า)เเกก็ไปทำโดยไม่บอกเราสักคำ ปล่อยให้เราทำ เราจนได้ถามว่าไม่ทำนี้หรอ เเกเลยตอบก็ทำไปก่อนได้มั้ยละ ทำนี้อยู่ คืองานก็งานตัวเองให้เรานั่งทำตัวเองไปทำอย่างอื่นเฉยไม่บอกเราสักคำจะไปทำอย่างอื่น เวลาเรางงหรือเราพูดผิด(เราเป็นคนโกะๆ) พี่เขาจะชอบหงุดหงิดใส่เรา เเบบเราพูดอีกอย่างเเต่ความหมายเดียวกันกับพี่เเก พี่เเกก็จะทำอารมเสีย จนน้องๆฝึกงานได้บอกว่าอย่าทะเลาะกัน(เเซวๆอ่ะค่ะ) ซึ่งเราก็ยิ้มๆนะคะ เเต่พี่เขาชอบจริงจัง ซีเรียสกับตัวเรา
วันนี้จะกลับบ้านเราเขียนบันทึกฝึกงานอยู่ ก็บอกเราจะเสร็จยังพี่จะรีบกลับหอ ทั้งๆวันอื่นเลิกค่ำกว่านี้เราก็รอ เราเสียความรู้สึกมาก ต้องรีบเก็บกลัวพี่เเกรอ ยอมๆตลอด เราไม่เคยทำอะไรไม่พอใจ จะมีเเต่เเค่ตัวเราที่ทำตัวแปลกๆ เข้าใจยาก พูดไม่ค่อยเข้าใจ เราคิดมากไปมั้ยคะ หรือเราแปลกจริงๆ วิเคราะห์ให้ที กับเพื่อนสมัยมัธยมไม่มีปัญหาเลย เป็นตัวของตัวเอง ตอนนี้ เจอคนเเบบนี้ อึดอัด ต้องปรับเปลี่ยนตัวเอง ตอนนี้กลายเป็นคนไม่ค่อยพูดเลย พยายามอดทน มีใครเข้าใจบ้าง