เพิ่งได้ดูหนังเรื่องนี้  
นางเอกเล่นดีมาก  ท่วงท่าอันสง่างามแห่งผู้หญิงยุคนั้น ไม่สามารถแสดงได้โดยง่าย
สีหน้า ท่าทาง ของนางเอก อินเนอร์แรงกล้ามาก เหมือนออกมาจากยุคนั้น แล้วกลมกลืนกับยุคนี้
เนื้อเรื่อง สวยงาม เพลินตาเพลินใจ ความรู้สึกของความรักละมุน ซึ้งสวยงามมาก

แต่
ในความที่เป็นคนแก่ดู  จึงรู้สึกได้ว่า เรื่องขาดหายไปหลายอย่างแห่งความแก่
อเดไลน์ฉลาด รู้เยอะเพราะอยู่มานาน รู้หลายภาษา
แต่อเดไลน์เหมือนเด็กสาวธรรมดาเกินไป

ถ้าเราเอาเปลือกของอเดไลน์ออก  เราควรจะพบผู้เฒ่าที่คริสตัลไลซ์แล้ว  กระจ่างแล้ว
รู้จักโลก รับมือโลก และ รู้ซึ้งถึงสัจจธรรมบางอย่างแห่งการมีชีวิต
แต่วุฒิภาวะของอเดไลน์ในเรื่อง กลับเหมือนหญิงสาววัย 28  ผู้ไม่mature พอ
ปรีชาญานของอเดไลน์ ไม่ปรากฎ ทั้งที่อยู่กับหนังสือ อยู่กับการเรียนและความรู้
วิธีสังคมของอเดไลน์  การรับมือกับเอลลิสหนุ่มน้อยวัยเหลน ดูเหมือนสาวน้อยมากกว่าหญิงวัย 110 ปี
ดูคล้ายกับแวมไพร์ในการ์ตูนที่หยุดวัย หยุดวุฒิภาวะ
นั่นแตกต่างมากกับเบนจามินบัตตั้นในตอนแก่ ที่เป็นเด็กหนุ่ม

รู้สึกเสียดาย  เสียดายแทนที่เรื่องไปได้เท่านี้