ช่วงโปรโมชั่นคือช่วงเวลาที่ดาวมฤตยูยังไม่โคจรเข้ามาเล็งในดวงชะตา เขาอยู่ในโหมดนักรักและผู้เสียสละ เขาได้ตามติดทุกฝีก้าวทุกลมหายใจเฉกเช่นเดียวกับการตื้อ ง้อ ขอ ขาย แบบธุรกิจ MLM

นานๆไปคำว่า ''ไม่ว่าง'' ได้ถือกำเนิดขึ้น มันถูกจารึกไว้ในไลน์แอพจากการโคจรของโลกรอบดวงอาทิตย์ร่วม 300 กว่าวัน ขนาดคนที่ตายแล้วตามขนบธรรมเนียมประเพณียังเก็บไว้เพียงแค่ 100 วัน นี่เป็นการถูกดองที่นานที่สุดตั้งแต่ฉันเกิดมา i'm die everyday waiting for you...

และควายเผือกประเภทนี้มักให้เหตุผลกับแฟนสาวว่า ''ผมทำดีเกินตัวแล้วแค่ลดลงกลับไปเป็นตัวเอง''

คือก่อนหน้านี้ไม่ใช่ตัวตนจริงๆงั้นหรอคะ?? ถือเป็นการแสดงสินะ? นี่มันวัฏจักรอะไรของพวกคุณคะ?? ธรรมชาติไม่เคยมอบพฤติกรรมเหล่านี้ให้กับมนุษย์เพศผู้

เราคบกันมาจะ 4 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันเพิ่งขึ้นปี4
เมื่อก่อนเขาสามารถเสียสละเวลา เขาบอกกับฉันว่าเขาจะไปไหน ทำอะไรกับใคร จริงๆก็คือเราทั้งคู่เป็นห่วงกันและกัน
ขณะเดียวกันในทุกๆวันฉันไม่เคยที่จะโทรจิกโทรตาม ถามว่าอยู่ไหน ทำอะไร หรือไปกับใคร
ไม่เคยที่จะตามกลับเวลาที่เขาอยู่ในวงเหล้า เวลาส่วนตัวของเขา สังคมของเขา มันเป็นโลกของเขา ฉันไม่เคยจะขัดใจในเรื่องนี้มันคือความสุขของเขา

แต่ทุกวันนี้
เขาไปเที่ยวไหน ไปไหนกับใคร เขาไม่เคยจะบอกฉันเลย ฉันจะรู้ได้เองจากรูปภาพใน facebook ของเขา
ฉันเจ็บแปล๊บๆที่อก ในขณะที่เลื่อนดูรูปภาพของเขากับเพื่อนๆ ฉันไม่รู้ว่าเขาไปเที่ยวทางเหนือ หรือไปต่างจังหวัด ตลอดเวลาที่เราคุยไลน์กันมันไม่เคยมีเรื่องราวชีวิตของเขาเล่าสู่กันฟัง

แต่แล้วฉันก็ไปเห็นภาพที่ทำให้เจ็บปวดที่สุด เขาถ่ายรูปกับผู้หญิงคนหนึ่งในงานแสดงศิลป์ ซึ่งมีงานของนางร่วมแสดงด้วย
คำถามเกิดขึ้นในใจ ทำไมเขามีเวลาไปตรงนั้นกับผู้หญิงคนนั้นได้ ทำไมเขาว่างที่จะไป ฉันไม่รู้เรื่องเลยว่าเขาไปงานแสดงศิลป์นั้นเพราะฉันก็ไปมาเหมือนกัน และฉันก็บอกกับเขาว่าฉันไปมาด้วยซ้ำ ฉันนั่งอื้งอยู่หน้าคอมพักนึง ก่อนที่น้ำตาจะไหล
เขาไม่เคยมาดูงานจบของฉันเลยตั้งแต่ปี1 ทั้งๆที่อยู่มหาลัยเดียวกัน ฉันเจ็บปวดมากจริงๆค่ะ

ก่อนหน้านี้ฉันเคยเจอแชทหนึ่งจากการที่ไปใช้คอมของเขาทำงาน ว่าเขาอยากจะจีบผู้หญิงคนนี้ แชทมันเด้งขึ้นมาเอง ฉันหยุดทำงานและนั่งอ่านการสนทนาของเขากับเพื่อนเงียบๆ ว่าเขาจะทักไปจีบแน่นอนเมื่อเลิกกับฉัน เขาใช้มือถือคุยแชทซึ่งเขานั่งอยู่ข้างล่าง เขาไม่รู้เลยว่าคนที่นั่งใช้คอมอยู่ข้างบนหัวใจสลาย
โลกของเขาไม่มีฉันอยู่ในนั้นนานแค่ไหนแล้วคนอย่างเขาไม่เคยจะรับรู้

ตอนนี้ฉันแทบไม่รู้จักเขา ฉันเหมือนเป็นแค่คนภายนอก คุยไลน์ไปวันๆ แทบจะไม่โทรหาเลยทั้งๆที่เมื่อก่อนโทรมาได้ทุกวัน
เมื่อก่อนเขายังไม่มีรถ อยู่คนละจังหวัด แต่เขาสามารถแวะมาหาฉันได้ ช่วงโปรโมชั่นมันสั้นจังเลยค่ะคุณผู้อ่าน

ปัจจุบันเขามีรถแล้ว และย้ายวิทยาเขตมาอยู่ในจังหวัดเดียวกับฉัน
เขาย้ายมาตอนไหน หรือขี่รถแวะมาในจังหวัดที่ฉันอยู่ ฉันไม่เคยรู้เลย เขาไม่บอก
เขาให้สัญญาเองว่าเขาจะมาหา จะโทรหา แล้วเขาก็ไม่ทำ เขาผิดคำพูดอยู่แบบนั้น
ฉันเห็นเขาขี่รถผ่านไปมาอยู่ 3 รอบ รอบที่1ไปซื้อบุหรี่ รอบที่2ไปกินข้าว รอบที่3 กลับไปรอพี่ที่คณะ

แม้แต่ 5 นาที ใน 24 ชั่วโมง มันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

เราไม่ได้เจอหน้ากัน กินข้าวด้วยกัน มีแต่คำว่าไม่ว่างๆ เขาไม่ชอบสถานะที่เรียกว่าแฟน จากการกระทำของเขาและสถานะในตอนนี้ ฉันคืออะไร?

เมื่อฉันไม่สบายใจกับทุกการกระทำ สุดท้ายฉันได้แค่คำตอบกลับมาว่า ''นี่มันโลกส่วนตัวของผม''

ตอนนี้เราทะเลาะกันแรงและฉันได้ยินความเงียบเป็นคำตอบ เขาไม่ทักฉันมา 2 อาทิตย์แล้วค่ะ

ตกลงว่ามันคือหมดโปร และหมดใจสินะคะ

ฉันอยากระบายค่ะ เครียดที่อยู่กับความเงียบที่ไร้ความหมาย อยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหมคะคุณผู้อ่าน ขอบคุณค่ะ