เล่าย้อนนะว่าผมอ่ะ เป็นไบรท์ ชอบทั้ง ผช และ ผญ แต่หลังๆมายอมรับว่ารู้ตัวว่าหนักไปทาง ผช มากกว่าแต่ยังไม่เคยคบ ผช คบ ผญ มาตลอด และไม่มีอาการใดๆที่แสดงออกว่าผมเป็น ดูเผินๆก็ผู้ชายปกตินี่แหละ
คือเรื่องมันมีอยู่ประมาณว่า ราวๆ 2-3 ปีก่อนเนี่ยผมสนิทกับน้องคนนึงมาก น้องเป็นผู้ชาย แทนชื่อเรียกว่า แจ็ค แล้วกัน ผมกับแจ็คสนิทกันมาก รู้จักกันผ่านเฟสบุ๊คเพราะว่าชอบสิ่งเดียวกัน (สมมุติชอบถ่ายรูปเหมือนกัน) ปีแรกๆที่รู้จักกันใหม่ๆผมกับแจ็คคุยแชทกันตลอดเวลา ไปไหน ทำอะไร ส่งภาพให้กันตลอด มีอะไรปรึกษากัน มีนัดเจอตามงานต่างๆบ้างเป็นระยะ ผมเนี่ยยอมรับว่าน้องมันโอเคมาก นิสัยดี ชอบในอะไรเหมือนๆกัน คุยกันสนิทใจเลยหล่ะ ลึกๆแอบคิดนะถ้าได้เป็นแฟนก็ดี 5555555 แต่ก็ห้ามใจ เพราะน้องเขาชายแท้ แต่ช่วงปีแรกๆทุกอย่างเป็นปกติ
บอกก่อนอีกอย่างว่าผมเนี่ย โดยปกติก็เป็นคนที่ชอบเพ้อเจ้อในเฟสบุ๊คอยู่แล้ว ก็มีอยู่ช่วงปีที่ 2 ที่รู้จักกับแจ็ค แล้วประจวบเหมาะกับเลิกกับแฟน (ผญ) สักพักใหญ่ๆ ผมก็เริ่มเพ้อโพสต์ถึงอะไรที่แสดงให้เห็นว่า เออ ตอนนี้ผมชอบ ผู้ชายด้วยนะ ไม่ใช่แค่ผู้หญิงแล้ว (เมื่อก่อนไม่มีใครรู้ว่าผมชอบ ผช) ผมก็เพ้อมาเรื่อยๆ ในระดับนึง โพสต์ก็ทำนองเดิม ว่าอยากให้โลกรู้ว่าเราเป็นนะ ใครรับได้รับไม่ได้ก็แล้วแต่ เพราะผมไม่ผิด ที่ผมเป็นแบบนี้ ส่วนตัวผมคิดแบบนี้นะ
สุดท้ายพักหลังความสนิทกับแจ็คก็เริ่มลดลงหลังจากที่ผมโพสต์เพ้ออะไรทำนองนั้น ลดลงมาก อย่างเห็นได้ชัด แต่ผมไม่เคยถามว่าทำไม จนทุกวันนี้ แต่ผมก็พอจะเดาออก จนในที่สุดช่วงปลายปีที่ 2 ที่รู้จักแจ็ค ช่วงนั้นไม่แน่ใจว่ากี่เดือน เราแทบไม่ได้คุยกันเลย เพราะผมทักไปเขาก็อ่านแต่ไม่ตอบ นับครั้งได้เลยว่าเขาตอบเรากี่ครั้ง จากทุกครั้งที่เราเว้นระยะทักไป เพราะกลัวเขาจะรำคาญ จนสุดท้ายผมตัดใจไม่ทักไปล่ะ เพราะทักไปก็ไม่ตอบ หรือไม่อ่านเลยก็มี หรืออ่านเเล้วตอบสั้นๆ แล้วหายยาว หลังจากผมตอบกลับ ยอมรับนะว่าช่วงนั้นผมเสียใจมาก มากถึงมากที่สุด ผมไม่ค่อยจะสนิทกับใครแบบนี้ โลกส่วนตัวผมค่อนข้างสูงอ่ะ ทำไมผมเปิดรับเขาเข้ามาแล้วเขาต้องทำแบบนี้ หรือแค่เพราะผมไม่ได้เป็นผู้ชายแท้ๆหรอ ขนาดเพื่อนที่โรงเรียนยังสนิทไม่เท่านี้เลย ผมขาดมันไปไม่ได้อ่ะ ผมรู้ตัว
จนมาขึ้นปีที่ 3 ที่รู้จักกันผมก็เริ่มทักไปอีก รอบนี้โอเคเลย ผมคุยกับมันเริ่มจะเป็นปกติขึ้นมาก มันอาจจะตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ก็ไม่ได้แย่มาก จน 2-3 คืนที่แล้ว เราคุยกันเหมือนเดิม สนิทแทบจะเหมือนเดิม คืนนั้นผมมีความสุขมาก อย่างน้อยคนที่ผมแคร์และสนิทที่สุดก็กลับมาแล้ว และคืนนั้นมันก็หายไปอีก ผมคิดว่ามันคงไปนอนแหละ เกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมก็เลยนอนเหมือนกันเพราะเริ่มง่วง ในใจก็เปรมปรีสิครับ ไม่ต้องมีคำบรรยาย ตื่นมาหวังว่าจะพบข้อความที่ตอบกลับมา แต่เปล่าเลย คิดในแง่ดี มันยังไม่ตื่นมั้ง 555 แต่วันนั้นทั้งวันก็ไม่ตอบ ผมเลยเปิดแชทดูตอนหัวค่ำ ก็เห็นมันยังออนอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่ตอบ "จ่ะจ่ะจ่ะจ่ะ" คืนนั้นเฟลนะ หลังจากผมแชทไปฝันดีมันอีกรอบ ผมเลยนอนเลย ไม่อยากคิดมาก ผมเป็นพวกแคร์ใครแล้วโครตแคร์
ตื่นมา (วันนี้เลย) ยังเงียบเหมือนเดิม ยังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ว่ามันคงไปโรงเรียน และเย็นวันนี้ผมเลยเปิดไปดูแชทอีกรอบ "ใช้งานเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว" อารมณ์จากเศร้าๆเฟลๆกลายเป็นโกรธ โกรธมาก ผมรู้นะว่ามันสิทธิ์เขาที่จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้ แต่ฟีลประมาณแบบ คนเคยสนิท อ่ะ ทำไมจู่ๆเป็นแบบนี้ สาเหตุที่ผมเดาว่าเหตุผลที่มันตีตัวออกห่างก็ตามหัวข้อกระทู้แหละ แต่ผมมองว่ามันไม่ได้แอนตี้เพศที่3นะ เหมือนเเต่ก่อนตอนสนิทผมเคยหยอดๆมันอ่ะ แต่มันคงไม่คิดอะไรเพราะตอนนั้นผมยังไม่ประกาศให้โลกรู้ แต่พอมันรู้มันอาจจะพยายามตีตัวออกห่าง เพราะผมเคยหยอดมันรึเปล่า มั้งนะ แต่ผมโกรธอ่ะ โกรธที่มันอ่านไม่ตอบและไม่อ่านและไม่ตอบ โกรธจนอยากจะบล็อคเฟสมันไปด้วยซ้ำ แต่พอคิดอีกทีผมก็ขาดมันไปไม่ได้อ่ะ ผมไม่เคยแสดงออกเลยว่าผมแคร์มันที่มันไม่ตอบหรือเงียบหาย ผมเงียบและนิ่งมาตลอด ผมเคยไประบายให้รุ่นพี่ฟังอยู่เรื่อยๆ ผมแคร์มันจริงๆนะ
ความสัมพันธ์ดีๆต้องมาจบลงเพราะแค่ผมไม่ใช่ผู้ชายแท้เหรอ หรือเหตุผลอะไรอ่ะ
คือเรื่องมันมีอยู่ประมาณว่า ราวๆ 2-3 ปีก่อนเนี่ยผมสนิทกับน้องคนนึงมาก น้องเป็นผู้ชาย แทนชื่อเรียกว่า แจ็ค แล้วกัน ผมกับแจ็คสนิทกันมาก รู้จักกันผ่านเฟสบุ๊คเพราะว่าชอบสิ่งเดียวกัน (สมมุติชอบถ่ายรูปเหมือนกัน) ปีแรกๆที่รู้จักกันใหม่ๆผมกับแจ็คคุยแชทกันตลอดเวลา ไปไหน ทำอะไร ส่งภาพให้กันตลอด มีอะไรปรึกษากัน มีนัดเจอตามงานต่างๆบ้างเป็นระยะ ผมเนี่ยยอมรับว่าน้องมันโอเคมาก นิสัยดี ชอบในอะไรเหมือนๆกัน คุยกันสนิทใจเลยหล่ะ ลึกๆแอบคิดนะถ้าได้เป็นแฟนก็ดี 5555555 แต่ก็ห้ามใจ เพราะน้องเขาชายแท้ แต่ช่วงปีแรกๆทุกอย่างเป็นปกติ
บอกก่อนอีกอย่างว่าผมเนี่ย โดยปกติก็เป็นคนที่ชอบเพ้อเจ้อในเฟสบุ๊คอยู่แล้ว ก็มีอยู่ช่วงปีที่ 2 ที่รู้จักกับแจ็ค แล้วประจวบเหมาะกับเลิกกับแฟน (ผญ) สักพักใหญ่ๆ ผมก็เริ่มเพ้อโพสต์ถึงอะไรที่แสดงให้เห็นว่า เออ ตอนนี้ผมชอบ ผู้ชายด้วยนะ ไม่ใช่แค่ผู้หญิงแล้ว (เมื่อก่อนไม่มีใครรู้ว่าผมชอบ ผช) ผมก็เพ้อมาเรื่อยๆ ในระดับนึง โพสต์ก็ทำนองเดิม ว่าอยากให้โลกรู้ว่าเราเป็นนะ ใครรับได้รับไม่ได้ก็แล้วแต่ เพราะผมไม่ผิด ที่ผมเป็นแบบนี้ ส่วนตัวผมคิดแบบนี้นะ
สุดท้ายพักหลังความสนิทกับแจ็คก็เริ่มลดลงหลังจากที่ผมโพสต์เพ้ออะไรทำนองนั้น ลดลงมาก อย่างเห็นได้ชัด แต่ผมไม่เคยถามว่าทำไม จนทุกวันนี้ แต่ผมก็พอจะเดาออก จนในที่สุดช่วงปลายปีที่ 2 ที่รู้จักแจ็ค ช่วงนั้นไม่แน่ใจว่ากี่เดือน เราแทบไม่ได้คุยกันเลย เพราะผมทักไปเขาก็อ่านแต่ไม่ตอบ นับครั้งได้เลยว่าเขาตอบเรากี่ครั้ง จากทุกครั้งที่เราเว้นระยะทักไป เพราะกลัวเขาจะรำคาญ จนสุดท้ายผมตัดใจไม่ทักไปล่ะ เพราะทักไปก็ไม่ตอบ หรือไม่อ่านเลยก็มี หรืออ่านเเล้วตอบสั้นๆ แล้วหายยาว หลังจากผมตอบกลับ ยอมรับนะว่าช่วงนั้นผมเสียใจมาก มากถึงมากที่สุด ผมไม่ค่อยจะสนิทกับใครแบบนี้ โลกส่วนตัวผมค่อนข้างสูงอ่ะ ทำไมผมเปิดรับเขาเข้ามาแล้วเขาต้องทำแบบนี้ หรือแค่เพราะผมไม่ได้เป็นผู้ชายแท้ๆหรอ ขนาดเพื่อนที่โรงเรียนยังสนิทไม่เท่านี้เลย ผมขาดมันไปไม่ได้อ่ะ ผมรู้ตัว
จนมาขึ้นปีที่ 3 ที่รู้จักกันผมก็เริ่มทักไปอีก รอบนี้โอเคเลย ผมคุยกับมันเริ่มจะเป็นปกติขึ้นมาก มันอาจจะตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ก็ไม่ได้แย่มาก จน 2-3 คืนที่แล้ว เราคุยกันเหมือนเดิม สนิทแทบจะเหมือนเดิม คืนนั้นผมมีความสุขมาก อย่างน้อยคนที่ผมแคร์และสนิทที่สุดก็กลับมาแล้ว และคืนนั้นมันก็หายไปอีก ผมคิดว่ามันคงไปนอนแหละ เกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมก็เลยนอนเหมือนกันเพราะเริ่มง่วง ในใจก็เปรมปรีสิครับ ไม่ต้องมีคำบรรยาย ตื่นมาหวังว่าจะพบข้อความที่ตอบกลับมา แต่เปล่าเลย คิดในแง่ดี มันยังไม่ตื่นมั้ง 555 แต่วันนั้นทั้งวันก็ไม่ตอบ ผมเลยเปิดแชทดูตอนหัวค่ำ ก็เห็นมันยังออนอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่ตอบ "จ่ะจ่ะจ่ะจ่ะ" คืนนั้นเฟลนะ หลังจากผมแชทไปฝันดีมันอีกรอบ ผมเลยนอนเลย ไม่อยากคิดมาก ผมเป็นพวกแคร์ใครแล้วโครตแคร์
ตื่นมา (วันนี้เลย) ยังเงียบเหมือนเดิม ยังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ว่ามันคงไปโรงเรียน และเย็นวันนี้ผมเลยเปิดไปดูแชทอีกรอบ "ใช้งานเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว" อารมณ์จากเศร้าๆเฟลๆกลายเป็นโกรธ โกรธมาก ผมรู้นะว่ามันสิทธิ์เขาที่จะตอบหรือไม่ตอบก็ได้ แต่ฟีลประมาณแบบ คนเคยสนิท อ่ะ ทำไมจู่ๆเป็นแบบนี้ สาเหตุที่ผมเดาว่าเหตุผลที่มันตีตัวออกห่างก็ตามหัวข้อกระทู้แหละ แต่ผมมองว่ามันไม่ได้แอนตี้เพศที่3นะ เหมือนเเต่ก่อนตอนสนิทผมเคยหยอดๆมันอ่ะ แต่มันคงไม่คิดอะไรเพราะตอนนั้นผมยังไม่ประกาศให้โลกรู้ แต่พอมันรู้มันอาจจะพยายามตีตัวออกห่าง เพราะผมเคยหยอดมันรึเปล่า มั้งนะ แต่ผมโกรธอ่ะ โกรธที่มันอ่านไม่ตอบและไม่อ่านและไม่ตอบ โกรธจนอยากจะบล็อคเฟสมันไปด้วยซ้ำ แต่พอคิดอีกทีผมก็ขาดมันไปไม่ได้อ่ะ ผมไม่เคยแสดงออกเลยว่าผมแคร์มันที่มันไม่ตอบหรือเงียบหาย ผมเงียบและนิ่งมาตลอด ผมเคยไประบายให้รุ่นพี่ฟังอยู่เรื่อยๆ ผมแคร์มันจริงๆนะ