เริ่มเรื่องเลยนะค่ะพอดีคบกันสามีมาประมาณ 3-4 ปีคะ  ช่วงประมาณปี57 แฟนเราไปทำงานต่างจังหวัดประมาณครึ่งปี  ช่วงนั้นแม่เราก้อป่วยเลยต้องดูแลแม่อยู่ที่บ้านแม่  เพราะว่าห่างกัน  เราก้อน่าตาก้อพอใช้ได้เลยมีหนุ่มมาจีบบางตอนที่เราห่างกันกับแฟน  มีคนมาจีบจนเราใจอ่อนเลยคบหากันแต่เราก้อบอกเขาว่าเรามีแฟนแล้วเขาก้อยอมคบกับเราอยู่ดี  จนเรามีอะไรกันแต่สวมยางถุงนะค่ะ ช่วงหลังจากนั้นเรารู้สึกผิดยังไงบอกไม่ถูกก้อเลยเลิกกับผู้ชายคนนั้นไป  แอบคิดว่าเราทำอะไรลงไป จนแอบนั่งร้องไห้เพราะสำนึกผิดอยู่หลายครั้งมันเปนตราบาปอยู่ในใจ  จนเวลาผ่านไปสามีของเรา  กลับมาจากทำงานต่างจังหวัด  แล้วเราก้ออยู่ด้วยกันตามปกติอยู่เราก้อคิดเรื่องนั้นขึ้นมา แอบลองถามเขาว่าถ้าเราไปมีอะไรกับคนอื่นเธอจะทำยังไง  เขาตอบอยางไม่ลังเลว่าเลิกอย่างเดียวเขารับไม่ได้เพราะเขาบอกว่ามีพ่อแม่ที่รักเขาเขาไม่แคร์ ถ้าเราไม่รักเขาก้อปล่อยเราไป  เพราะเรารักเขามากๆเลยไม่อยากทำให้เขาทุกข์ใจเลยตัดสินใจไม่บอกเขาเรื่องที่เราไปมีอะไรกับคนอื่นปล่อยให้เรื่องมันค้างคาในใจของเราคนเดียวพอ จนปี59 เรามีลูกกับสามี เราสองคนก้อมีความสุขกันดีจนถึงปัจจุบัน  อยากถามว่าเราควรจะสารภาพดีไหมหรือปล่อยให้มันผ่านเลยไป  เพราะทุกวันนี้เราก้อลืมๆมันไปแล้ว