ปัจจุบันฉันลาออกจากงานประจำมาทำฟรีแลนซ์ได้สักพักแล้วคะ ดังนั้นวิถีชีวิตก็เริ่มเปลี่ยนไป โดยเฉพาะเรื่องเวลาที่จะต้องบังคับและจัดการด้วยตัวเอง
ความเบื่อมันเริ่มมาจากเราเริ่มรู้สึกไม่สนุกกับการใช้ชีวิต เบื่อหลายๆอย่างในชีวิต ขี้เกรียจตื่น เวลาชีวิตเปลี่ยนไปหมด เช่น
สมมุติพรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะต้องตื่นเช้ามาทำงาน แต่พอเอาเข้างจริงมันตื่นนะคะ แต่มันไม่ยอมลุกจากเตียง ในหัวมีแต่ความเบื่อเต็มไปหมด มันดูไม่น่าสนใจจนเราอยากจะลุกไปทำมันนะคะ ไม่มีความ Active เอาซะเลย แย่มาก
เดี๋ยวนี้เวลาตื่นจะเป็น 11 โมงถึงเที่ยงเลยคะ นอนอีกทีก็ตี 2 ตี 3 เราอยากให้เวลาชีวิตเราเหมือนคนทั่วไป ที่ตื่นมาทำงานตอนเช้า นอนอีกทีก็เที่ยงคืนไรแบบนี้คะ หรือจะนอนดึกกว่านั้น แต่ก็สามารถตื่นเช้ามาทำอะไรหลายๆ อย่างได้ เราไม่รู้ว่าคนอื่นทำกันได้อย่างไร
นอนทั้งวันอยู่แต่บนเตียงก็เคยมาแล้ว... งานมันมีให้ทำนะ แต่มันไม่อยากทำ ไม่เข้าใจตัวเองเลย
คนอื่นจะเรียกอาการพวกนี้ว่าอะไรกัน ? ขี้เกรียจ ไม่ active หรืออะไรก็แล้วแต่ ส่วนเรามองว่าเราป่วยที่ใจ ใจเราไม่สู้อย่างไงก็ไม่รู้สิ ยอมแพ้ไปหมด แย่มาก
ไม่รู้จะจัดการกับตัวเองอย่างไงดี """"
เบื่อหน่ายกับชีวิต อยากทำทุกอย่างให้มันดีกว่านี้ แต่ก็ทำไม่ได้...
ความเบื่อมันเริ่มมาจากเราเริ่มรู้สึกไม่สนุกกับการใช้ชีวิต เบื่อหลายๆอย่างในชีวิต ขี้เกรียจตื่น เวลาชีวิตเปลี่ยนไปหมด เช่น
สมมุติพรุ่งนี้ตั้งใจว่าจะต้องตื่นเช้ามาทำงาน แต่พอเอาเข้างจริงมันตื่นนะคะ แต่มันไม่ยอมลุกจากเตียง ในหัวมีแต่ความเบื่อเต็มไปหมด มันดูไม่น่าสนใจจนเราอยากจะลุกไปทำมันนะคะ ไม่มีความ Active เอาซะเลย แย่มาก
เดี๋ยวนี้เวลาตื่นจะเป็น 11 โมงถึงเที่ยงเลยคะ นอนอีกทีก็ตี 2 ตี 3 เราอยากให้เวลาชีวิตเราเหมือนคนทั่วไป ที่ตื่นมาทำงานตอนเช้า นอนอีกทีก็เที่ยงคืนไรแบบนี้คะ หรือจะนอนดึกกว่านั้น แต่ก็สามารถตื่นเช้ามาทำอะไรหลายๆ อย่างได้ เราไม่รู้ว่าคนอื่นทำกันได้อย่างไร
นอนทั้งวันอยู่แต่บนเตียงก็เคยมาแล้ว... งานมันมีให้ทำนะ แต่มันไม่อยากทำ ไม่เข้าใจตัวเองเลย
คนอื่นจะเรียกอาการพวกนี้ว่าอะไรกัน ? ขี้เกรียจ ไม่ active หรืออะไรก็แล้วแต่ ส่วนเรามองว่าเราป่วยที่ใจ ใจเราไม่สู้อย่างไงก็ไม่รู้สิ ยอมแพ้ไปหมด แย่มาก
ไม่รู้จะจัดการกับตัวเองอย่างไงดี """"