คือพ่อแม่เราชอบเอาเรื่องราวของเรา ไปเล่าให้คนอื่นฟัง คนอื่นหมายถึง เพื่อนพ่อเพื่อนแม่ ญาติๆ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดี ไม่ว่าต่อหน้าเราหรือไม่ต่อหน้าเรา ก็เอาไปเล่าหมด ซึ่งบางเรื่องเราก็ไม่อยากให้คนอื่นรู้ บางทีมีเรื่องสำคัญที่เราเล่าให้แม่ฟังแล้วย้ำว่าห้ามไปบอกใคร แม่ก็เอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง พอเราถามว่า แม่เล่าให้เขาฟังทำไม แม่ก็บอกว่า ป้า...หรอกไม่เป็นไรป้าเขาไม่บอกใครหรอก ใครมาจีบเราเล่าหมด บางทีเรื่องน่าอับอายของเรา นิสัยส่วนตัวของเรา ปมด้อย ที่รู้แค่เฉพาะคนในบ้าน แม่ก็เล่าให้คนอื่นฟัง เวลานั่งกันกลุ่มใหญ่ๆ แล้วก็หัวเราะกันต่อหน้าเรา จนเราต้องแอบไปร้องไห้คนเดียว บางทีเรื่องนี้เราเพิ่งเล่าให้แม่ฟังเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว สักพักแม่ก็มาบอกว่า เห็นมั้ยแม่เล่าให้ลุง...ฟังแล้วเขาก็ยังบอกเลยต้องทำงั้นๆๆๆ (เร็วไปไหมแม่) บางทีก็อยากเป็นคนที่สนิทกับพ่อแม่ มีเรื่องอะไรอยากเล่าให้ฟังทุกเรื่อง อยากปรึกษา อยากได้คำแนะนำ แต่สุดท้ายเรื่องที่อยากให้เป็นความลับก้ไม่ใช่ความลับ เราเลยตั้งใจไว้ว่าต่อไปนี้ถ้ามีเรื่องอะไรขึ้นมา ถ้าเป็นไปได้จะไม่เล่าให้แม่ฟัง
คิดยังไงกับพ่อแม่ที่เอาเรื่องราวของลูกไปเล่าให้คนนอกฟัง