คือเราดูพิษสวาท ตอนแรกที่ออนแอร์ในทีวีจบปุ๊บ แล้วรีบออกไปซื้อฉบับนิยายทันที
อ่านจบแล้วแบบ . . . มันดูห้วนๆ ไม่ค่อยมีที่มาที่ไปในหลายๆอย่างจัง
Dialogue ที่แต่ละตัวละครคุยกันก็ดูห้วนๆอะ บางทีอ่านจบหน้านึง เปลี่ยนไปอีกหน้า เราถึงกับงงว่า เปิดข้ามไปสักหน้าสองหน้าหรือเปล่า มันไม่ไหลลื่นอะไรขนาดนั้น -.-
บางฉากก็ดูจะตั้งใจเขียนให้น่ากลัว แต่นึกภาพตามไม่ออก อย่างฉากที่สโรชินี กำลังจะเข้าบ้านพระเอกเป็นครั้งแรก แล้วเข้าไม่ได้เพราะมีศาลตั้ง
ในหนังสือไม่ได้พูดหรือบรรยายอะไรมากมายเลยว่าเข้าไม่ได้เพราะอะไร คือถ้าเราไม่ดูละครควบคู่ไปด้วยนี่เรานึกภาพตามไม่ออกเลยจริงๆ
เวอร์ชั่นละครช่องone ทีมเขียนบททำออกมาดูมีมิติ มีการฉีกตัวละครมากขึ้น ใช้ตัวละครได้น่าสนใจ ทั้งในอดีต และปัจจุบันเลยอะ
คือนานๆที เราจะเป็นละครที่สร้างจากบทประพันธ์แล้วทำออกมาได้ดีกว่า เลยอยากจะตั้งชมเชย
ทั้งนี้ ฉบับนิยายก็ดีนะ ดีในแบบของนิยาย แต่พอสร้างเป็นละคร มันมีหลายๆอย่างมาเติมเต็มให้สมบูรณ์มากกว่า
**อ้อ อย่างเดียวที่ชอบในนิยายมากกว่าคือบท ของ ทิพอาพา ดูในนิยายจะฉลาดกว่า ไม่เหมือนในละคร
พิศสวาท ด้วยความเคารพ เรารู้สึกเวอร์ชั่นละคร ทำออกมาได้ดีกว่าต้นฉบับที่เป็นนิยายมากกกกก
อ่านจบแล้วแบบ . . . มันดูห้วนๆ ไม่ค่อยมีที่มาที่ไปในหลายๆอย่างจัง
Dialogue ที่แต่ละตัวละครคุยกันก็ดูห้วนๆอะ บางทีอ่านจบหน้านึง เปลี่ยนไปอีกหน้า เราถึงกับงงว่า เปิดข้ามไปสักหน้าสองหน้าหรือเปล่า มันไม่ไหลลื่นอะไรขนาดนั้น -.-
บางฉากก็ดูจะตั้งใจเขียนให้น่ากลัว แต่นึกภาพตามไม่ออก อย่างฉากที่สโรชินี กำลังจะเข้าบ้านพระเอกเป็นครั้งแรก แล้วเข้าไม่ได้เพราะมีศาลตั้ง
ในหนังสือไม่ได้พูดหรือบรรยายอะไรมากมายเลยว่าเข้าไม่ได้เพราะอะไร คือถ้าเราไม่ดูละครควบคู่ไปด้วยนี่เรานึกภาพตามไม่ออกเลยจริงๆ
เวอร์ชั่นละครช่องone ทีมเขียนบททำออกมาดูมีมิติ มีการฉีกตัวละครมากขึ้น ใช้ตัวละครได้น่าสนใจ ทั้งในอดีต และปัจจุบันเลยอะ
คือนานๆที เราจะเป็นละครที่สร้างจากบทประพันธ์แล้วทำออกมาได้ดีกว่า เลยอยากจะตั้งชมเชย
ทั้งนี้ ฉบับนิยายก็ดีนะ ดีในแบบของนิยาย แต่พอสร้างเป็นละคร มันมีหลายๆอย่างมาเติมเต็มให้สมบูรณ์มากกว่า
**อ้อ อย่างเดียวที่ชอบในนิยายมากกว่าคือบท ของ ทิพอาพา ดูในนิยายจะฉลาดกว่า ไม่เหมือนในละคร