วันหนึ่ง คุณป๊อป เพื่อนพันทิปที่เคยร่วมทำโครงการทำบุญในพันทิปกับดิฉัน  มาเล่าให้ดิฉันฟังว่า  ไปทำข้าวกล่องแจกให้กับคนไม่มีบ้านย่านคลองหลอด  สนามหลวง ประทับใจมาก และได้พบ ได้ฟังเรื่องราวที่น่าสนใจหลายอย่างที่อยากมาแชร์ เราเลยมาคุยกันว่า มีอะไรที่คนธรรมดา ๆ อย่างเรา ที่ไม่มีบทบาทหน้าที่บริหารจัดการอะไร ๆ ในสังคมจะทำได้บ้าง เพื่อช่วยพวกเขาเหล่านี้



    ทุกคนคงสงสัยเหมือนที่ดิฉันเคยสงสัยนะคะว่า ทำไมคนจำนวนหนึ่งถึงต้องมานอนริมถนน ดมฝุ่นควัน สภาพความเป็นอยู่แย่มาก ตากแดด ตากฝนทนอยู่กับความเสี่ยงสารพัดชนิดรอบตัว


    คงเป็นเรื่องเหลือวิสัยเราที่จะเข้าไปแก้ปัญหาอย่างยั่งยืนถึงรากถึงแก่นจริง ๆ ให้กับคนกลุ่มนี้ เพราะร้อยคนก็ร้อยปัญหา ร้อยที่มา  คงต้องอาศัยผู้มีอำนาจหน้าที่ในบ้านเมืองออกนโยบายหรือมีโครงการที่เป็นรูปธรรมในการให้ความช่วยเหลือเพื่อขจัดปัญหาคนไม่มีบ้านเหล่านี้ให้หมดไป

    คุณป๊อปเธอเล่าให้ดิฉันฟังว่า   ตอนที่เธอเอาข้าวไปให้คนกลุ่มนี้  มีผู้หญิงคนหนึ่งมาขอรับข้าวกล่องไปด้วย  เธอถามว่า
“ให้ฟรีจริง ๆ เหรอ ?”
“ค่ะพี่  รับไปได้เลยค่ะ”
“ไม่ต้องเสียตังค์  ไม่ต้องขายตัวนะ ?”
ฮ้า... อะไรนะ  คุณป๊อปเธอช็อค เมื่อได้ยินคำถาม เธอจึงถามต่อไปว่า
“แล้วไปขายให้ใคร  ขายครั้งละเท่าไร ?”
ผู้หญิงคนนั้นเธอตอบว่า “ก็แล้วแต่ ครั้งละยี่สิบบาทบ้าง สี่สิบบาทบ้าง แล้วแต่เค้าจะให้”


คนไร้บ้านบางคน เป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์  หนีขึ้นมาจากเรือประมง  แต่ไม่กล้ากลับบ้านเกิด  เพราะกลับไปก็คงโดนซ้อมตาย
บางคนติดยาเสพติด  บางคนติดเหล้า  หรือ บางคนอาจจะไม่มีที่ไป โซซัดโซเซมาจนมาเริ่มติดเหล้าติดยาเมื่อเข้าสู่สภาพหดหู่ของการเป็นคนไร้บ้านอย่างเต็มตัว


ในท่ามกลางความหดหู่เหล่านี้  ทุกอย่างก็ยังมีประกายความหวังเล็ก ๆ ค่ะ


บรรดาทีมงานที่ไปแจกข้าวเหล่านี้  บางครั้ง มีเสื้อผ้า เครื่องใช้ส่วนตัว ก็จะติดไม้ติดมือไปฝากคนไร้บ้านด้วย  
มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีคนไร้บ้านคนหนึ่งมาบอกกับขอบคุณสำหรับเสื้อผ้า สบู่ แชมพูที่ได้รับแจก  โดยเล่าว่า เขาไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย  เปลี่ยนชุดใหม่ แล้วไปสมัครงาน (น่าจะเป็นประเภทใช้แรงงานทั่วไปที่ไม่ต้องอาศัยทักษะอะไรมาก)  ตอนนี้ ได้งานทำแล้ว ได้เงินวันละสามร้อยบาท

ฟังเรื่องนี้แล้ว  ดิฉันก็อดยิ้มดีใจไปด้วยไม่ได้  และนี่คือ ที่มาของการมาตั้งกระทู้ในวันนี้ค่ะ  

อยากเชิญชวน ให้ทุกท่านที่สนใจในโครงการ ลองค้น ๆ ดูว่า มีเสื้อผ้า รองเท้า ผ้าเช็ดตัว ผ้าขนหนู แชมพู สบู่ แป้ง หวี หรือ
ของใช้ส่วนตัวอะไรบ้างที่ไม่ได้ใช้  เก่าเก็บ  อาจจะเป็นแชมพู สบู่ขวดเล็ก หวีอันกระจ้อยที่ได้รับเมื่อคราวไปพักตามโรงแรมหรือรีสอร์ทเก็บไว้ไม่ได้ใช้

ท่านสามารถเอามาแพ็คให้เรียบร้อย  แล้วไปแจกที่สนามหลวง คลองหลอด ให้กับคนไร้บ้านเหล่านี้หรือ หากไม่สะดวกไปเอง  ท่านสามารถส่งของไปร่วมกับทีมงานของโบสถ์ที่ไปแจกอาหารทุกวันพฤหัสได้ตามที่อยู่นี้



ดิฉันเองไม่ได้รู้จักกับคณะทำงานของโบสถ์นี้เป็นการส่วนตัวนะคะ  และไม่เคยไปร่วมแจกเนื่องจากไม่ค่อยสะดวกที่จะไป  แต่รู้จักผ่านทางคุณป๊อปหนึ่งในสมาชิกพันทิปที่เคยทำโครงการบุญร่วมกัน และสามารถขอให้ทางคุณป๊อปมาคอยอัพเดทได้ที่หน้ากระทู้
ทางโบสถ์เอง ก็ไม่เคยเรี่ยไร หรือ ร้องขอการบริจาคใด ๆ เพื่อการนี้ คงแจกอาหารไปตามกำลังที่มีเท่านั้น
เป็นแต่ดิฉันและคุณป๊อปเอง ที่เห็นว่า  หากมีข้าวของเครื่องใช้จำเป็นบางอย่างที่สามารถแจกให้คนไร้บ้านและเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาก็คงจะดี



ทางเราขออนุญาตพันทิปเรียบร้อยแล้ว สำหรับการตั้งกระทู้นี้  และจะไม่ขอรับเป็นเงิน แต่จะขอรับเป็นเพียงของที่ระบุไว้เท่านั้น


แต่ก่อนที่ท่านจะส่งอะไรมา เราขออนุญาตแจ้งรูปแบบการแพ็คของบริจาคไว้ดังนี้นะคะ
๑.    หากเป็นสบู่ แชมพู ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวต่าง ๆ อาทิ เช่น แป้ง โรลออนดับกลิ่น หรืออะไรก็ตาม รบกวนแพ็คใส่ถุงซิปล็อคพลาสติคหรือ กระเป๋าใบเล็ก ๆ แบบไหนก็ได้  เพื่อความสะดวกในการจัดเก็บและการแจก


๒.    หากเป็นเสื้อผ้า รองเท้า รบกวนทำความสะอาด  พับให้เรียบร้อยและจัดใส่ถุงพลาสติค หรือ หากไม่มีใส่ในถุงกระดาษหรือกระเป๋าใบเล็ก ๆ ที่ไม่ได้ใช้แล้ว โดยแพ็คหนึ่งถุงต่อหนึ่งชุด หรือ เสื้อผ้าหนึ่งตัว พร้อมเขียนรายละเอียดขนาดของเสื้อผ้าให้เรียบร้อย  

อาจจะใส่ถุงแพ็คมาและเขียนขนาดเสื้อผ้าลงบนกระดาษแนบมาแบบนี้ (อันนี้ ของดิฉันเองค่ะ  วิธีทำง่ายมาก ปริ๊นท์ size chart มาจากอากู๋ แล้วกรอกขนาดได้เลย)


หรือใส่ถุงมาแบบนี้ โดยไม่ลืมเขียนขนาดเสื้อผ้าแม็กซ์ติดมากับถุงด้วย  

ถุงประเภทนี้ คิดว่า หลายท่านที่บ้านคงจะมีเป็นโหล เพราะมักจะได้รับแจกตามงานสัมมนาหรือเทรดแฟร์



ที่ขอมาแบบนี้ มีหลายเหตุผล
๑.    คนไร้บ้านหลายคน ไม่มีกระเป๋า ไม่มีที่เก็บ ถ้าเราแจกเสื้อผ้าสะอาดไป เพื่อหวังให้พวกเขามีของสะอาดไว้ใช้  ถ้าไม่มีถุงใส่หรือที่เก็บ ไม่ช้า เสื้อผ้าเหล่านนั้นก็อาจอยู่ในสภาพซอมซ่อ สกปรกเลอะเทอะ

๒.    ที่ขอให้เขียนขนาดและแพ็คแยกใส่ถุงทีละตัว ก็เพราะจะได้สะดวกในการแจก  ในสภาพกลางถนนแบบนั้น ไม่สะดวกที่จะหยิบเสื้อผ้ามาคลี่กางและให้คนไร้บ้านได้ลองเสื้อ  เพราะฉะนั้นการเขียนขนาดเอาไว้ จะทำให้กะขนาดสะดวกว่า เสื้อกางเกงตัวไหน  ขนาดไหนจะแจกคนไหน

๓.    เสื้อผ้ามือสองที่ทำความสะอาด พับเรียบร้อย นอกจากจะเป็นเครื่องนุ่งห่มแล้ว ของสะอาดพับมาอย่างดี (ซึ่งเราอาจจะเสียเวลาเตรียมนิดหน่อย) ยังช่วยฟื้นฟูจิตใจคนรับให้สดชื่น เพิ่มความนับถือตัวเองให้ผู้รับ และไม่รู้สึกว่า ตัวเองต้องมาคอยรับแต่ของเหลือเดนสภาพแย่เท่านั้น    


             การกระทำใด ๆ ก็ตามในโลกนี้ ไม่ว่าเล็ก ไม่ว่าใหญ่  ไม่ว่าชั่ว ไม่ว่าดี  ล้วนส่งผลต่อสังคมในภาพรวมในที่สุด  เคยมีคนกล่าวไว้ว่า การขยับปีกเบา ๆ ของผีเสื้อในแถบคาริบเบียน อาจก่อให้เกิดพายุลูกใหญ่ในทะเลจีนได้   เราเองก็ไม่อาจคาดเดาได้ว่า การให้ของเราแม้เพียงเล็กน้อย หากอาจก่อให้เกิดความหวัง และกำลังใจที่ดีงามแก่ผู้รับ   สังคมที่ดูแลและเอื้ออาทรต่อกัน จะเป็นสังคมที่น่าอยู่ และใครจะรู้ล่ะคะว่า การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ อาจส่งผลถึงขนาดลดปัญหาอาชญากรรม ฉกชิงวิ่งราวได้เลยทีเดียว


    พรุ่งนี้ เป็นวันแม่แห่งชาติ  เป็นวันแห่งความดีงาม และเป็นวันที่เราอาจจะใช้เป็นจุดเริ่มต้นในการทำอะไรดี ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ แสงวับแวม ๆ จากเทียนเล่มน้อย เมื่อถูกจุดเป็นร้อยเป็นพัน ก็อาจทำให้บรรยากาศโดยรวมสว่างไสวและงดงามขึ้นมาได้