ในบรรดาการ์ตูนทุกเรื่อง ผมคิดว่าตัวร้ายมักเป็นตัวละครที่น่าดึงดูดใจเสมอ และลึกเข้าไปข้างในจิตใจก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เราคิด สิ่งที่เรามองเห็นอาจเป็นแค่สิ่งที่ตัวละครนั้นสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง พยายามลืมเรื่องราวที่เจ็บปวดจากในอดีต เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นคนใหม่ที่ก้าวร้าวและร้ายกาจ เพื่อให้คนอื่นมองว่าตัวเองนั้นแข็งแกร่ง แต่แท้ที่จริงแล้วกลับไม่ใช่อย่างที่เราคิด

อุลเทียร์ มิลโควิช ตัวละครนี้แม้เป็นตัวร้าย แต่อีกด้านหนึ่งกลับเป็นตัวละครที่น่าสงสาร เราได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากตัวละครนี้ และผมก็คิดถึงตัวละครนี้มากด้วยจึงเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เธอปรากฏตัวครั้งแรกจากหนังสือเล่มแรกของการ์ตูนเรื่องนี้ในฐานะสมาชิกสภาเวทมนตร์และเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังหลอกใช้เจราล หรืออีกชื่อคือซิกเรน ซึ่งเป็นตัวละครเดียวกัน ต่อมาเธอก็ปรากฏตัวอีกครั้งบนเกาะกาลูน่า และหลังจากนั้นตัวละครนี้ก็ปรากฏตัวอย่างสมบูรณ์ในฐานะหัวหน้ากลุ่ม 7 วงศานรก ขึ้นตรงต่อกิลด์แห่งความมืดกริมมัวร์ ฮาร์ท ตอนนี้เองที่อุลเทียร์ได้สู้กับเกรย์บนเกาะเท็นโรว และทำให้เราได้รู้จักเธอมากยิ่งขึ้นจากเบื้องหลังในอดีตของเธอ

ตอนนั้นสมัยที่อุลเทียร์ยังเป็นเด็ก เธอเกลียดอุลแม่ของตัวเองมาก เพราะเธอเข้าใจว่าตัวเองถูกอุลทอดทิ้ง และไปให้ความสนใจเกรย์กับริออนแทน ซึ่งความจริงแล้วไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิด สิ่งที่เธอเห็นนั้นเป็นสิ่งที่เธอสร้างขึ้นมาเองจากสภาวะจิตใจที่ตัวเองรู้สึกว่าอุลไปรักคนอื่นมากกว่าเธอ จึงทำให้เธอเกลียดอุลผู้เป็นแม่มาโดยตลอด และพยายามใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้ได้โดยไม่ต้องมีแม่ ตรงนี้เองที่ผมมองว่าอุลเทียร์ตกเป็นเหยื่อของความคิดที่มืดดำอยู่ภายในใจ ฮาเดสจึงใช้จุดบอดของเธอตรงนี้สร้างให้กลายเป็นอุลเทียร์คนใหม่ขึ้นมา ซึ่งตลอดชีวิตไม่เคยมีใครบอกเธอว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกต้อง ดังนั้นเธอจึงเติบโตขึ้นมาโดยการหลอกลวงผู้คน หัวเราะเยาะผู้อื่น และช่วงชิงชีวิตของคนอื่นอย่างไม่รู้สึกอะไร

ตั้งแต่เด็กเธอจึงค้นหาเวทมนต์ที่สามารถนำความสุขที่สูญเสียไปกลับคืนมา เธอโหยหาความสุขมาโดยตลอด เพราะรู้สึกว่าเคยโดนคนอื่นมาช่วงชิงไปอย่างง่ายได้ จนกระทั่งเธอได้มาเจอกับเมลดี้เด็กน้อยที่มีชะตากรรมเช่นเดียวกับเธอ เธอจึงรู้สึกสงสารและเก็บเด็กคนนั้นมาเลี้ยง ผมมองว่าเมลดี้จะเป็นตัวละครสำคัญที่ทำให้อุลเทียร์ได้รู้จักคำว่าแม่มากยิ่งขึ้น รับรู้ได้ว่าอุลรู้สึกอย่างไรกับเธอ และค้นพบว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร ซึ่งหลังจากจบศึกบนเกาะเท็นโรวอุลเทียร์กับเมลดี้ก็ตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เลิกมองอดีตที่เลวร้าย ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันบนเส้นทางใหม่ที่ถูกต้อง

เมื่อมองดูอุลเทียร์แล้วก็ทำให้คิดได้ว่าครอบครัวถือเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ หรือใครก็ตาม เด็กจะเติบโตขึ้นมาเป็นคนดีได้ก็ต้องอาศัยการดูแลเอาใจใส่เป็นประจำ อบรมสั่งสอนอยู่เสมอ และต้องส่งเสริมในสิ่งที่ดี หากอยู่ผิดที่ผิดทาง ไร้คนคอยตักเตือน และชี้แนะสิ่งที่ถูกต้อง ก็คงเป็นไปได้ยากที่เด็กคนนั้นจะเติบโตขึ้นมาเป็นคนที่ดีได้ อุลเทียร์เป็นตัวละครที่ทำให้เห็นแล้วว่าครอบครัวเป็นสิ่งที่จำเป็น และเป็นรากฐานที่สำคัญ หากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีก็จะช่วยส่งเสริมในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ถ้าหากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีแต่ความหม่นหมองก็จะถูกชักนำไปในทางที่เสื่อมเสีย ส่วนเมลดี้ก็เป็นตัวละครที่สะท้อนความเป็นตัวตนของอุลเทียร์ ทำให้เธอเห็นคุณค่าของตัวเอง และรู้จักคำว่าผู้ให้มากกว่าผู้รับ มันก็เหมือนที่เขาพูดว่า "เด็กเปรียบเสมือนผ้าขาว" เราจะแต่งแต้มสีอะไรลงไป เด็กก็จะเป็นแบบนั้น

หลังจากผ่านไป 7 ปี อุลเทียร์กับเมลดี้ได้กลับมาอีกครั้ง พร้อมด้วยเจราล ภายใต้ชื่อกิลด์คริมโซลเชล อุลเทียร์ในตอนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่และสุขุมมากขึ้น เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อล้างบาปในอดีต และได้ช่วยเหลือกิลด์แฟรี่เทลในงานประลองเวทมนตร์ ตอนนี้เองที่ผมเศร้าสุดๆ ถ้าทุกคนจำเหตุการณ์ตอนนี้ได้จะรู้ว่าอุลเทียร์ใช้ลาสเอจส์เวทมนตร์ต้องห้าม เพื่อใช้ย้อนเวลาไปในอดีตแต่ก็ต้องแลกเปลี่ยนเวลาของผู้ใช้ที่ต้องสูญเสียไป ว่าง่ายๆคือการแลกชีวิตนั้นเอง แต่ผลปรากฏว่าเวลาย้อนไปได้เพียงแค่ 1 นาที เท่านั้น แม้จะเป็นเวลาที่น้อยนิดแต่สิ่งที่เธอทำก็สามารถช่วยเหลือหลายชีวิตของผู้อื่น หนึ่งในนั้นก็คือเกรย์ เหตุการณ์ตอนนี้ทำให้ผมนึกถึงอุลที่ใช้ไอซ์เชลช่วยเหลือเกรย์และทุกคนจากเดริโอร่า ดูเหมือนว่าอุลเทียร์ในตอนนี้จะเข้าใจแล้วว่าความสุขที่ตัวเองสูญเสียไปนั้นมันคืออะไร เธอเหมือนอุลในตอนนั้นมากๆ ฉากที่เกรย์เห็นอุลเทียร์ตอนเดินทางกลับ แฟนการ์ตูนต้องเสียน้ำตากันบ้างหละ T^T

จากเหตุการณ์นี้เราได้เรียนรู้ว่า ในชีวิตจริงเราไม่สามารถที่จะแก้ไขอดีตได้ แต่เราสามารถแก้ไขปัจจุบันได้ อย่าเอาอดีตมาทำร้ายตัวเราเอง แต่ใช้มันเป็นบทเรียนเพื่อสอนเรา พยายามและเรียนรู้ที่จะแก้ไขปัญหา อย่าปล่อยให้มันกลายเป็นแผลเรื้อรังคอยบั่นทอนชีวิตของเรา อย่าจมปรักกับอดีตที่คอยหลอกหลอนในความฝัน แต่จงใช้ชีวิตในปัจจุบันให้มีคุณค่าและมีความหมาย นั่นหละคือชีวิต

เมื่องานประลองเวทมนตร์จบลง อุลเทียร์ตัวละครนี้ก็ถือว่าจบบทบาทของตัวเองอย่างสมบูรณ์แล้ว และคงประทับใจแฟนการ์ตูนเรื่องนี้กันไม่น้อยที่เห็นอุลเทียร์มีรอยยิ้มอีกครั้ง หลังจากนั้นเธอก็มาปรากฏตัวในศึก 12 สปริกกัน ช่วยเหลือเวนดี้กับเชอเรีย ทำให้เอาชนะดิมาเรียมาได้ เหตุการณ์ตอนนี้ผมดีใจมากที่ได้เห็นอุลเทียร์อีกครั้ง แม้จะเป็นร่างความคิดก็ตาม ตอนท้ายเหตุการณ์ก็ตัดสลับไปหาอุลเทียร์ในวัยชรา ทำให้ผมรู้สึกซึ้งเอามากๆ และยิ้มตามไปด้วย ผมจะคิดถึงตัวละครนี้ ไม่ลืมเธออย่างแน่นอน

สำหรับตัวละครนี้แม้เป็นตัวร้าย แต่ผมก็รู้สึกประทับใจจนพูดไม่ถูกเหมือนกัน เป็นตัวละครที่มีมิติ ดูสมบูรณ์แบบในตัวเอง โดยไม่ต้องไปแต่งเติมอะไรมากมาย เหนือสิ่งอื่นใดเรายังได้เรียนรู้เรื่องราวต่างๆมากมายจากตัวละครนี้เหมือนกับกระจกที่ส่องตัวเราและบอกเราว่า "ไม่มีใครสะอาดบริสุทธิ์ทั้งหมดหรอก ทุกคนต่างมีจุดด่างพร้อยของตัวเอง เลิกมองอดีตและหันมาสนใจปัจจุบันดีกว่า"