ขอเริ่มเล่าเลยแล้วกันนะคะ
เราคุยอยู่กับคนๆนึง แต่ตอนนี้เค้าอยู่ต่างประเทศ ซึ่งมันเป็นไปได้น้อยที่จะคบกันในเวลาที่อยู่คนละที่ และคงอีกนานกว่าเค้าจะกลับมา แต่เราสบายใจที่จะคุยกันแบบนี้ คุยกันมาได้ซักระยะนึง ก็ไม่ได้ตกลงว่าเป็นอะไรกัน แต่คุยกันมากกว่าเพื่อน แต่ยังไม่ใช่แฟน จนเรามาเจอว่าเค้าไม่ได้คุยกับเราแบบนี้คนเดียว ยังมีผู้หญิงอีก2คน อันนี้เท่าที่รู้นะคะ แต่ผู้หญิง2คนนี้ก็อยู่ที่ไทยเหมือนกัน ผู้หญิง1ใน2คนนี้ เอารูปที่แคปหน้าจอที่คุยกันกับผู้ชายคนนี้มาลง ซึ่งเหมือนทุกอย่างมันพังลง ทั้งความรู้สึก ทั้งความสำคัญ ผู้หญิงเราต้องการความสำคัญ การเป็นคนสำคัญ แต่นี่เค้าให้กับคนอื่นด้วย เราอึดอัดที่จะต้องนิ่ง แต่ก็คิดว่าถ้าพูดไปมันไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา ทำให้เสียความรู้สึกกันไปทั้งสองฝ่าย ถ้างั้นไม่พูดจะดีมั้ยถ้ามันไม่มีอะไรดีขึ้น เค้าคงไม่เลิกคุยกับคนอื่น แต่ผู้หญิงอะค่ะ เวลารู้อะไรแล้วมันนิ่งได้ยาก มันอึดอัดมันอยากจะถาม อยากจะเคลียร์ แต่ก็ด้วยเหตุผล คือเราไมได้เป็นอะไรกัน ทำให้หยุดคิดทุกครั้งเวลาจะเริ่มถาม แต่เป็นแบบนี้มันอึดอัดมากๆ เราจะนิ่งไปได้นานแค่ไหน แล้วเค้าก็บอกว่าเราดูแปลกๆไป แปลกสิคะ รู้แบบนี้ใครจะมีอารมณ์มาจ๊ะจ๋าอยู่ มันยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ จากคนที่ร่าเริง ก้อกลายเป็นนิ่งเฉย เราไม่รู้ว่าควรจะถามไปตรงๆดีหรือว่าจะปล่อยไปแบบนี้ เพื่อรักษาเค้าไว้ สับสนว่าควรทำยังไงดี รู้สึกไม่สบายใจมากๆค่ะ
เคยเป็นมั้ย อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
เราคุยอยู่กับคนๆนึง แต่ตอนนี้เค้าอยู่ต่างประเทศ ซึ่งมันเป็นไปได้น้อยที่จะคบกันในเวลาที่อยู่คนละที่ และคงอีกนานกว่าเค้าจะกลับมา แต่เราสบายใจที่จะคุยกันแบบนี้ คุยกันมาได้ซักระยะนึง ก็ไม่ได้ตกลงว่าเป็นอะไรกัน แต่คุยกันมากกว่าเพื่อน แต่ยังไม่ใช่แฟน จนเรามาเจอว่าเค้าไม่ได้คุยกับเราแบบนี้คนเดียว ยังมีผู้หญิงอีก2คน อันนี้เท่าที่รู้นะคะ แต่ผู้หญิง2คนนี้ก็อยู่ที่ไทยเหมือนกัน ผู้หญิง1ใน2คนนี้ เอารูปที่แคปหน้าจอที่คุยกันกับผู้ชายคนนี้มาลง ซึ่งเหมือนทุกอย่างมันพังลง ทั้งความรู้สึก ทั้งความสำคัญ ผู้หญิงเราต้องการความสำคัญ การเป็นคนสำคัญ แต่นี่เค้าให้กับคนอื่นด้วย เราอึดอัดที่จะต้องนิ่ง แต่ก็คิดว่าถ้าพูดไปมันไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา ทำให้เสียความรู้สึกกันไปทั้งสองฝ่าย ถ้างั้นไม่พูดจะดีมั้ยถ้ามันไม่มีอะไรดีขึ้น เค้าคงไม่เลิกคุยกับคนอื่น แต่ผู้หญิงอะค่ะ เวลารู้อะไรแล้วมันนิ่งได้ยาก มันอึดอัดมันอยากจะถาม อยากจะเคลียร์ แต่ก็ด้วยเหตุผล คือเราไมได้เป็นอะไรกัน ทำให้หยุดคิดทุกครั้งเวลาจะเริ่มถาม แต่เป็นแบบนี้มันอึดอัดมากๆ เราจะนิ่งไปได้นานแค่ไหน แล้วเค้าก็บอกว่าเราดูแปลกๆไป แปลกสิคะ รู้แบบนี้ใครจะมีอารมณ์มาจ๊ะจ๋าอยู่ มันยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ จากคนที่ร่าเริง ก้อกลายเป็นนิ่งเฉย เราไม่รู้ว่าควรจะถามไปตรงๆดีหรือว่าจะปล่อยไปแบบนี้ เพื่อรักษาเค้าไว้ สับสนว่าควรทำยังไงดี รู้สึกไม่สบายใจมากๆค่ะ