นี่เป็นกระทู้แรกของเราหากผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วย
กระทู้นี้เราสร้างมาเพื่อระบายเรื่องเพื่อน
ใครที่ไม่พอใจเพื่อนคนไหน โดนเพื่อนทิ้ง มีปัญหากับเพื่อนระบายลงกระทู้นี้เลย
ข้างล่างเป็นเรื่องที่เราโดนเพื่อนทิ้งแล้วอยากระบายใครไม่อยากอ่านอย่ากดเพราะมันยาว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรามีเพื่อนคนนึงรู้จักกันครั้งแรกตอน ม.1เพราะย้ายโรงเรียน เราสนิทกันมากๆจนคนในห้องล้อว่าเป็นคู่รักกัน -.- (ขอแทนชื่อนางว่าแนน ) แต่แล้วเรื่องมันก็เริ่มเกิดครั้งแรก มีคนนึงขอแทนชื่อว่า เอม เอมนั่งข้างแนนแล้วก็เริ่มสนิทกับแนนขึ้นเรื่อยๆ จนแนนเมินเรา เราเริ่มทนไม่ได้เราเลยชอบไปนั่งคุยกับอีกคนคือ พี เพราะมากจากโรงเรียนประถมเดียวกัน แล้วแนนก็เริ่มโพสในเฟสทำนองว่านางโดนแย่งเพื่อน(ซึ่งเราไปรู้จากอีกคนว่านางหมายถึงพีแย่งเราจากนาง) แต่สุดท้ายเรากับแนนก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเพราะเอมย้ายโรงเรียนออกไปกลางคัน แนนเลยกลับมาสนิทกับเรา แต่เรื่องก็เริ่มอีกตอนใกล้จบม.1 มีคนนึงขอแทนชื่อว่า มิว และนางเป็นตัวสำคัญที่ทำให้จนถึงตอนนี้เรากับแนนแทบไม่ได้คุยกันเลยถ้ามีนางอยู่ด้วย ตอนที่เอมย้ายออกไป
นางย้ายมานั่งที่ของเอมทำให้นางอยู่ใกล้แนน แล้วพออยู่ใกล้กันแนนก็จะเห็นว่ามิวชอบชอบเล่นเกมเต้นในมือถือแนนเลยเล่นบ้างและมันก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรากับแนนเริ่มไม่สนิทกัน วันๆแนนจะเอาแต่ออนเกมกับมิว ผ่านไปพักใหญ่เราเลยยอมเล่นบ้าง เผื่อจะกลับมาสนิทกับแนน แต่เราโชคร้าย เซิฟของเครื่องเราไม่ค่อยดี เล่นได้คะแนนน้อย เวลาเล่น3คนก็เหมือนเล่น2คนส่วนเราเป็นติ่ง แล้วมิวก็ชอบไปเล่นเกมเต้นอีกเกมในคอมด้วย แน่นอน แนนก็ไปเล่นด้วย ส่วนเราก็นั่งดูหนังอยู่ข้างๆ วันนึงเราทนไม่ไหวเลยไปเล่นในคอมด้วย แต่สุดท้ายเราก็เป็นติ่งเหมือนเดิมเพราะเราไม่มีความสามารถ ด้านเกมเลย ถึงเล่นไปเรื่อยๆฝืมือจะดีขึ้นแต่2คนนั้นก็ยังเก่งกว่าเราแบบสุดๆ และมิวมีนิสัยคือ ค่อนข้างเอาแต่ใจ เวลาที่เล่นในคอมใครเปิดเกมเสร็จก่อนก็จะตั้งด่านที่เต้นในเกมและเป็นหัวหน้าด่าน และสามารถเลือกเพลงที่จะเต้นได้ แต่เวลาที่เราเป็นหัวหน้านางชอบบังคับให้เราโอนตำแหน่งหัวหน้าให้ แล้วนางจะเป็นคนเลือกเพลง คือแบบว่ามาเล่นช้าสุดแต่แย่งตำแหน่งไปด้านๆเลย เพราะเราเป็นพวกไม่ค่อยกล้าเถียง แล้วพอขึ้นม.2มิวโดนแยกไปห้องa(ขอไม่ระบุเลขห้อง) ใขณะที่เรา แนน พี ได้ ห้องb เราแอบดีใจลึกๆว่าเราจะได้กลับมาสนิทกับแนน แต่ไม่ใช่เลยพวกนางสนิทกันกว่าเดิมอีก แนนเคยบ่นว่าอยากไปอยู่ห้องa แล้วเราล่ะสำหรับนางเราคืออะไร? แต่นางคะแนนไม่ถึงเพราะห้องaจะเน้นคอมแต่นางคะแนนแย่มากๆ เรากับพีเลือกห้องการออกแบบซึ่งเกี่ยวกับศิลปะ ตั้งแต่แรกเลยเลยไม่คิดอะไร แต่แนนเกลียดศิลปะ ตอนเรียนการออกแบบซึ่งต้องย้ายไปเรียนที่ห้องศิลปะช่วงหลังนางย้ายที่ไปนั่งกับอีกกลุ่มที่ตอนม.1อยู่ห้องเดียวกันแต่รายนั้นเราเกลียดไม่ลงจริงๆเพราะพวกนั้นดีกับเรามาก เอาจริงคิดว่าทุกวันนี้ที่แนนคุยกับเราอาจเป็นเพราะบ้านนางอยู่ใกล้บ้านเราแล้วติดรถเรามารร.ตลอดจนขี้เกียจนั่งรถเมล์ไปเองรึเปล่า
จนตอนนี้ทุกคนคงรู้จักเกมpokemon goแล้วซึ่งต้องเลือกว่าจะอยู่ทีมสีอะไรตอนเลเวล5 เราถามนางว่าจะอยู่สีไหน นางบอกไม่รู้ขอไปคิดก่อนเราบอกนางว่าเราจะอยู่สีแดงเราเลยชวนนางให้อยู่ทีมเดียวกัน ต่อมาพอถึงตอนเลือกสีนางบอกว่าจะอยู่สีนำ้เงินเพราะมิวอยู่สีนำ้เงิน ถ้าเป็นตอกม.1แนนคงเลือกสีเดียวกับเราแต่ตอนนี้เราคงเป็นได้แค่เพื่อนร่วมห้องที่นั่งข้างกัน ช่วงหลังเราเลยย้ายไปนั่งกับกลุ่มของพีและพวกนั้นก็ดีกับเราแถมคุยกันถูกคอกว่าอีกที่สำคัญกลุ่มนี้เรียนดีช่วยงานเรา เตือนกำหนดงานส่ง ช่วยสอนการบ้านเราด้วย พีเป็นคนที่เราคิดว่าเป็นพวกชอบพูดตรงๆเกลียดใครก็พูดตรง พีเคยเถียงครูที่ดุมากเพื่อช่วยเราด้วยซำ้ ในกลุ่มพี มีคนที่ม.1อยู่ห้องเดียวกัน คนแรกคือ พลอยเป็นคนที่ชอบดูหนังเล่นเกมแบบเราตอนที่ครูสั่งงานให้เดินหาคำตอบตามบอร์ดแล้วสรุป เราอยู่กลุ่มเดียวกับพลอย เรากับพลอยเลยไปทำงานแล้วพลอยก็ชวนเราคุยตอนที่งานเสร็จไป1หัวข้อจาก5หัวข้อ โดยบอกว่าที่เราทำอยู่คือภารกิจในเกมแล้วก็ชวนเราไปทำต่อโดยบอกว่าถ้าทำงานสำเร็จ สกิลการเขียนจะเลเวลอัพ ได้ค่าความว่างเพิ่ม ฯลฯ โดยรวมคือเสร็จไป3ใน5ซึ่งถือว่าเยอะมากเพราะ1หัวข้อต้องทำแบบฝึกหัดไปด้วย มันทำให้เรารู้สึกสนุกกับการทำงาน อีกคนคือ นำ้เป็นคนที่เข้ากับเราได้เรื่องการเล่นมุกแป้ก ส่วนคนอื่นในกลุ่มก็ยอมรับเรา แน่นอนตอนนี้เราแทบจะย้ายกลุ่มเเล้ว เวลามีที่นั่งที่อยู่ใกล้กลุ่มใหม่แนนว่างแนนจะย้ายไปนั่งทันทีแล้วปล่อยให้เรานั่งคนเดียวเอาจริงเราไม่คิดอะไรมากเพราะ เราชินกับการอยู่คนเดียวตั้งแต่เด็ก แต่พีกลับโมโหแทนเราแล้วย้ายมานั่งเป็นเพื่อนเราอีก และครั้งล่าสุดนี้ตอนที่แนนติดรถเรามานางแบกกระเป๋ากีฬาใบใหญ่มาด้วยเรางงมากว่ามีงานอะไรนางไม่ยอมบอกเรา เราตื๊อนาง นางเลยยอมบอกว่าช่วงหยุดยาว พฤหัส-ศุกร์ นางจะไปค้างบ้านมิว นางจะไปเย็นวันนั้นเลย นางเลยแบกกระเป๋ามากพอเรียกเสร็จจะได้ไปเลย ตอนนั้นเรารู้สึกแบบว่า จะไปก็ไม่ชวนเราเลย ชวนเล่นๆก็ยังดี ความจริงไม่อยากไปหรอก แต่อย่างน้อยชวนเล่นๆไม่จริงจังก็ยังดี คิดว่าตอนนี้แนนคงไม่เห็นเราอยู่ในสายตาแล้ว
ได้ระบายแล้วรู้สึกโล่งมาก
ปล.เราไม่ใช่เด็กติดเกมนะ
ปปล.บอกไว้ก่อนว่าถึงชอบเกมแต่คะแนนของเราส่วนใหญ่ดีนะบางวิชาtopห้องนะ
ปปปล.ใครอ่านแล้วรำคาญต้องขอโทษด้วยจริงๆ