สวัสดีครับผม ผมโอมนะครับ สรุปง่ายๆคือผมเริ่มถ่ายงานตั้งเเต่เด็กๆหลักร้อย จนไปถึงเเสน จบ.... สั้นไปไหม? สั้นไปเยอะเลยสิ คับ!
แหม...จริงๆเรื่องราวมันมีรายละเอียดเนอะนะครับ เพื่อรสชาติแล้ว
ผมขออนุญาติเล่าที่มาที่ไปให้คุณได้เข้าใจถึงชีวิตของผมจริงๆดีกว่า
และหวังว่าบทความนี้จะสร้างเเรงบัลดาลใจให้กับหลายๆคนได้นะครับ  

สามสิ่งที่ผมอยากจะบอกทุกคนก่อนคือ

1) ไม่ลดคุณค่าตัวเอง เชื่อว่าตัวเองทำได้
2)  รักษาความฝันของคุณไว้ให้ดี
3)  ถ้าคุณไม่ลอง คุณจะไม่รู้เลยว่า " โอกาส " นั้นอาจจะถูกสร้างมาเพื่อคุณ

ไม่เเน่ว่าคุณอาจจะเป็นนายเเบบนางเเบบโฆษณาทำเงินล้าน คนต่อไปก็ได้ มา! เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ




       ผมโอมนะครับขอเเนะนำตัวอีกที ผม เกิดพศ 2534 ผมโตมาในครอบครัวที่น่ารักมีคุณพ่อคุณเเม่ที่คอยให้
กำลังใจไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม  ชีวิตในวัยเด็กของผมเริ่มที่โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน มีเพื่อนๆมากมาย แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมรู้สึกต่างคือผมเป็นคนตัวเล็ก
หรือถ้านึกภาพไม่ออกเวลาเคารพธงชาติเนี้ย....ผมจะอยู่ต้นๆเเถวเสมอ เอาง่ายๆเเหละครับ เตี้ยสุด (555 หัวเราะไปน้ำตาไหลไป)
คุณคงคิดใช่ไหมว่าเด็กๆมันก็ตัวเล็กๆกันทุกคนเเหละเนอะ ยังไม่หน้าจะต่างมาก แต่พอ ม1-ม2 เราเริ่มรู้สึกละว่า
“ทำไมเพื่อนมันโตเอาๆ สูงกันจังวะ” เเล้วเราก็มานั่งน้อยใจ ทำไมเราสูงเท่าเดิม...
คุณเชื่อมะ...ผมนะไม่เคยมีความมันใจในหุ่นเลย โดนเรียกไอ้เตี้ยๆตลอด ความรู้สึกที่มันตรึงอยู่ในใจเราเหมือนกับว่าเราเเตกต่างจากคนอื่น
ถึงเเม้ใช้ชีวิตที่ดูปกติ แต่ลึกๆผมก็รู้ตัวดีว่าผมไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยครับ  สมัยนั้นยิ่งได้ยินว่าผู้หญิงชอบผู้ชายสูงๆ ชีวิตผมยิ่งรู้สึกมันดำดิ่งลงไปอีก
(เฮอ...ตอนนั้นมันก็คิดเเบบเด็กๆเเหละเนอะครับ) แต่ลึกๆเราก็อยากจจะเป็นคนที่ดูดี เป็นคนที่เท่เเบบเค้าบ้าง


ผมยังจำได้ดีว่าตอนผมเด็กๆผมชอบดูรายการMTV ดูนักร้องนักแสดง เเล้วผมจำได้เลยว่า “เฮ้ยคนที่ไปออกไปบนจอทีวีได้เนีย เท่เนอะ”
คุณเคยมีความรู้สึกเหมือนผมไหม? “เค้าไปถ่ายงานโฆษณา ออกรายการทีวี มันดูเท่จังเลย คงดีนะ....ถ้าสักวัน...เราจะมีโอกาสได้ไปออกทีวีบ้าง”
เเละนั้นแหละครับ คือประกายความฝันเล็กๆที่มันเริ่มประทับในใจผมตั้งเเต่วันนั้น


จนมีช่วงหนึ่งประมาณ มัธยมศึกษาปีที่สอง ผมเริ่มเข้าวงการโฆษณาจากการที่มีพี่ที่RS ชื่อพี่โป้งได้เเนะนำให้ไปถ่ายงานเป็นตัว Extra​ (ตัวประกอบระดับประกอบสุดๆ)
ถ่ายทั้งวันได้500บาทกับ โฆษณาเครือข่ายโทรศัพท์ Happy Virus
500บาทต่อวันโอ้ย เเค่นั้นก็เยอะม๊ากมากสำหรับเด็ก มอ2  ละครับ ผมนี้ไปถ่ายกับเพื่อนๆเป็นสิบคนเลย กะว่างานนี้จะได้ออกทีวีละครับ พอไปถ่ายนะครับ
นั่งๆนอนๆเล่นเป็นบทนักเรียนนั่งในห้องเรียนว้าว ฟังดูสนุกดีจังเราเป็นนักเรียน  เราจะต้องเล่นบทนี้ได้ดีเเน่เลย ว่าเเต่ นั่งเรียนในห้องมันมีเป็น 20-30คนเลย
เเล้ว ตรูจะได้ออกกล่องเยอะไหมหว่า  บอกเลยครับคุณผู้ชม  ผมนี้จ่ายร้อยเล่นล้าน  คือกูตั้งใจมากกกก ให้ก้มหน้าเขียนหนังสือ นี้จริงจังกว่าชีวิตจริงอีก
เล่นเต็มที่เเบบว่าจะให้เเตะตาผู้กำกับเต็มที่ สรุปครับงานออกมา... เเมร่มเห็นผมเเว๊บเดียว  แปปเดียวไม่พอครับ ตัวกระปิ๊วเดียว....
อืม สม500บาทจริงๆ  เอาเเหละถ้าพูดตรงๆ เด็กๆไม่ได้คิดเรื่องสตงสตางค์อะไรเลยครับ “เท่ครับ อยากเท่อย่างเดียว กูอยากติดกล่อง”






เเต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เเละก็ให้วันเวลามันผ่านไปครับ ก็มีงานจากทางSkyexits มีพี่ปอ พี่ปลา พี่พัท เป็นงาน สายการบินไทย โฮ้วววว การบินไทย
มีระดับ มีชาติตระกูล เเละเเล้วผมก็ได้รับบท...EXTRA... อีกเเล้ว -.,-   รอบนี้ผมตื่นเต้นกว่ารอบก่อนนะครับ เพราะทั้งวันผมจะได้เงิน 2000 บาท
เฮ้ย ผมอยู่ม 3 ทำงานวันเดียวได้ 2000บาท นี้มันสวรรค์ชัดๆเเล้วครับ  ผมนี้ตื่นเต้นมาก ไปถ่ายบนเครื่องบินจริงๆ โฮ้ย ตื่นตาตื่นใจ เจอพี่ๆหลายๆคนสวยๆหล่อๆ
รอบนี้ครบ โอมได้รับบทอันทรงเกียรติ เป็นลูกค้าที่นั่งบทเครื่องบิน บอกเลยว่ามาเต็มเเบบเดิมครับจ่ายพัน เล่นพันล้าน !! ให้ผมพยักหน้าขอบคุณเเอร์ที่มาเสริฟน้ำให้
ทุกการพยักหน้าของผม มันเล่นมาจากอินเนอร์ของความขอบคุณทราบซึ้งตรึงใจสุดๆ อะกูเล่นเต็มที่เลย! เยี่ยมครับเยี่ยม ผลงานตัวนี้ออกมาน่าพึงพอใจมากครับ


และผลงานที่ออกมา คือผมอยู่ตรงนี้  และโผล่มา 0.0002 วินาที ก่อนที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป  “โถ้ๆๆชีวิตModelตรู” อยากดังต้องใจเย็นๆ
ผมก็เริ่มจากงานเเบบนี้เเหละครับ ค่อยๆเล่นมาเรื่อยๆ บัตเจทมันค่อยๆขึ้นมาเรื่อยๆ 2500,3000,4000
ถ้าดูไม่ทัน ลอง จับตาดีๆ วินาทีที่ 3 นั้นเเหละ ไอ้ที่คุยกับเเอร์ฮอสเตจข้างหลังนู้นนนนนนน  นั้นเเหละโอม 555 เป็นไงครับ ชีวิตExtra







จนมีงานหนึ่งครับ popteen popstar ใส่ปุ๊ปปิ๊งปั๊ป เฮ้ยงานนี้ได้เล่นกับพี่ Egg Strawberry Cheesecake ( คงทันกันเนอะ) แต่งานนี้ผมไม่ได้มาขี้ๆนะครับ
เพราะว่าผมไม่ได้เล่นเป็น Extraละครับ ผมได้เลื่อนตำเเหน่ง ผมได้เป็น SUPPORTครับ ( พระรองนั้นเอง)
เรียกว่าเป็นความตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจคนอะไรสวยจัง ได้มาเล่นเป็น บทคนที่เเซวนางเอก  งานนี้ครับเรียกว่าเป็นงานเเรกที่ผมได้ออกหน้าจอเเบบเต็มๆ
เเบบว่าเฮ้ยนั้นเรา คือดูออกเลยมันไม่ใช้เเบบตัวเท่ามดเหมือนโฆษณาอื่นๆเเล้ว ในที่สุดหน้าเราก็ได้ออกเต็มจอในฐานะบท Support และได้มีเสียงของ
โอมจริงๆที่ได้ออกอากาศทั่วประเทศไทย พร้อมพูดประโยคที่ว่า “ อุ้ย...ตัวจริง”  เเละงานนี้โอมก็ปิดจ๊อปไปที่ถ่ายวันเดียว 8,000 บาท ว้าวววว....






หลักจากนั้นก็มีงานมาเรื่อยๆที่เราได้บท Support ซึ่งบัตเจทต่องานก็มีตั้งเเต่  5,000-12,000 สลับไปมาๆต่อวัน เดือนหนึ่งได้สักสองงานก็พออยู่ได้เเล้วขำๆ
เรียกว่ามีค่าขนมให้ใช้ตั้งเเต่สมัยมัธยมปลาย จนช่วงมัธยมศึกษาปีที่6  วันหนึ่งมีโทรศัพท์มา “ น้องโอมเเคสงานCP หน่อยได้ไหม ได้บท Main..” ฮะๆๆๆ
อะไรนะะ บทMain  พระเอกนะหรอ? เอ้ยยย พูดเป็นเล่น และนี้ละครับเป็นงานเเรกที่ผมถ่ายเเล้วได้ออกสื่อในโฆษณาคนเดียวเลย มีเเค่เเพ๊คCPกับผม
มันชั่งเป็นความฝันอะไรเช่นนี้ ความรู้สึกของการเล่นเป็นตัวเอกนั้นมันตื่นเต้นครับ คนทั้งกอง20-30คนกำลังจับจองมากที่การเเสดงของเรา มีช่างเเต่งหน้าคอยเติมเเป้งที่หน้าเราตลอดวัน
มีพี่ๆทีมงานคอยตามบริการน้ำดื่มเเละมาซับเหงื่อ เอาพัทลมจิ๋วมาเป่าหน้าให้ตลอดวัน
ใช้ครับ ผมดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลย โฆษณาตัวนี้ถูกปล่อยในช่วงฟุตบอลโลก ถ้าผมจำไม่ผิด อังกฤษ กับเยอรมันเเข่งกันมั่งครับ
พอพักโฆษณาบุ๊บ หน้าผมก็ปรากฏอยู่ทั่วประเทศไทยพร้อมกัน  ผมจำได้เลยว่าตอนนั้นมีคนโทรหามือถือผมเกือบ 15สาย เเละโทรมาทักว่า “เฮ้ยนั้นใช้โอมเปล่า”
ใช้ครับ มันตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเลย  ความรู้สึกที่ครั้งหนึ่งเราเคยอยากจะเป็นคนที่ไปโผล่ในทีวี เเต่วันนี้กลายเป็นผมคนนั้น  มันเป็นช่วงเวลาที่
นั่งอมยิ้มกับตัวเองพักใหญ่แและมองตัวเองที่ปรากฎอยู่ในจอทีวีตรงหน้า เเละงานนี้ผมได้เงินไป 30,000บาทภายในวันเดียว เดือนหนึ่งมีสัก 2 งาน
ก็สบายๆเนอะครับพออยู๋ได้

และนี้คือหน้าตางาน Main ตัวเเรกของผมครับ