เราเคยแบกเป้ท่องยุโรป อเมริกา ญี่ปุ่น ความสนุกยังเต้นเริงร่าในความทรงจำ พอภาระหน้าที่มากขึ้น แทบไม่ได้เที่ยวแบบนั้นอีกเลย การดินทางล้วนแต่เป็นการทำงานทั้งสิ้น พอรู้สึกตัวก็กลายเป็นคนพระราม 5 ไปซะแล้ว กลายเป็น สว ที่ทุกคนทำให้รู้สึกเหมือนทุพลภาพ ประเทศก็ออกนโยบายเพื่อรองรับการดูแลคนแก่ อยากตะโกนว่า เรายังแข็งแรง เราไม่อยากเป็นภาระ เรายังแบกเป้ไปไหนได้....พิสูจน์สิคะ รออะไร

ทำไมถึงเป็นน่าน...ราคาตั๋วรับได้ ในชีวิตยังไม่เคยไปน่าน ข่าวยาฆ่าแมลงเต็มลำน้ำน่าน ข่าวคนเป็นมะเร็ง ภูเขาหัวโล้น...แต่เอ่ยชื่อน่านนคร มันช่างไพเราะเสนาะโสต จึงแพ็คกระเป๋า ขึ้นเครื่องจากสนามบินดอนเมือง ลงที่สนามบินน่านนคร โดยมีรถจากโรงแรมบ้านน่านรอรับ


โรงแรมนี้ทันสมัย ใหม่ ข้อสำคัญเจ้าของน่ารักมาก อัธยาสัยดี ลดราคาให้ในฐานะข้าราชการจน 20% ห้องพักสะอาด ขนาดกำลังดี


เราจัดการเก็บข้าวของ เตรียมตัวเดินเที่ยวแบบเนิบ เนิบ ทั้งๆที่ก่อนมาตั้งใจว่าจะปั่นจักรยานเที่ยว แต่พอมาถึงไม่มั่นใจซะงั้น เดินเองดีกว่า ขาใหญ่ฐานมั่นคง พอรู้ว่าเราจะเดินเที่ยว เจ้าของโรงแรมใจดีมากวิ่งหาร่มแบบพับได้ พร้อมอธิบายว่าควรเดินไปเที่ยวที่ไหนบ้าง