ช่วงที่ไม่สบาย ร่างกายแบบว่าอ่อนแรงเพลียมาก ลากตัวเองลุกจากที่นอน เดินแบบหมดแรงไปซื้อยา ซื้อข้าว เช็ดตัว วูบหนึ่งของความคิดขณะกินโจ๊กก่อนกินยา สงสารตัวเองจัง (น้ำตาคลอ) คนที่เขามีกันและกันดูแลคงรู้สึกดี (แอบคิด) แต่ไม่เป็นไรคนในครอบครัวก็ยังเป็นห่วงเราเสมอถึงแม้อยู่ไกลกัน(ปลอบใจตัวเองล้วนๆหยิบโทรศัพท์โทรหาคนที่บ้าน)
เคยเป็นไหม ความรู้สึก ณ ช่วงเวลานี้ล้วนๆ