ไม่ได้วิจารณ์สวยหรูอะไร จริงๆแอบติแรงอยู่หลายเรื่องในตัวนิยาย แต่ไปเจอข้อมูลบางอย่าง ที่ตัวผู้เขียนชี้แนะเลยลบออกเขียนแบบใหม่ดีกว่า อ่านจบแล้วอาจมีคนไม่พอใจ หรือเราโลกสวยเกิน
ก่อนหน้านั้น เราตั้งกระทู้พูดถึง สะดุดตา กับT-ser และแอ็คติ้งพระรอง ที่บทพูดโหดแต่แววตาบ่งบอกถึงความแค้นเศร้าผิดหวังเก่งอ่า ดูแว็บเดียวทำให้อยากรู้เลยเป็นใคร เลยทำให้ลองติดตาม ได้ดูเเล้ว โอเคเลยค่ะ
แต่ค่อนข้างผิดหวังกับนิยาย ไม่ประทับใจเท่าที่ควร เพิ่งอ่านตัวเล่มจบคร่าวๆ ด้วยความที่เราเกลียดละครนิยายตบจูบ ใช้กำลังข่มเหงงี้
เราไม่เคยเชื่อสักครั้งเลย ว่าความแค้นจะทำให้เกิดความรัก
อีกอย่าง บุคลิกตัวละครบางตัว ดูขัดๆกับอารมณ์ตัวละคร
ฉากบู้โอเค ชอบ ทั้งในละครและนิยาย การบรรยายโลเคชั่นดีมาก
ตัวพระรองในนิยายในละคร แสดงได้อารมณ์เก็บ ได้ตรงเป๊ะมาก ตัวละครมีปม เก็บกด ตกลง แต่ขอชมซีนอารมณ์ทั้งในละครและนิยายตัวละครถ่ายทอดได้ตรง ในเรื่องตัวตนลึกๆที่อ่อนโยนอบอุ่น ร้ายเเบบไม่ตั้งใจร้าย จำเป็นต้องร้าย ดีที่ไม่ใส่บุคลิค เหมือนในนิยาย มือไว ปากพาลตลอดเวลา มันดูขัดกับอารมณ์นิ่งๆในละครดูมีตัวตนจริงๆมาหน่อย มันดูเหมาะกับตัวละครอารมณ์ซับซ้อนที่มีสำนึกดี สรุปชอบเฉินหมิงในละครมากกว่า แต่ในนิยายก็ชอบเฉินหมิงมากกว่าพระเอกเหมือนเหมือนกัน 555
จากที่เฉยๆกับตัวละครเเดเนียลทั้งในละคร และนิยาย แต่จริงแอบชอบในละครมากกว่า อารมณ์ตัวละครดูโตกว่า ดูเป็นหัวหน้าคนมากกว่า เก็บอารมณ์ในแบบที่ผู้นำควรเป็น ในละครขอให้พระเอกอ่อนโยนน่ารักอบอุ่นตลอดไป จะใส่อารมณ์แค้นอะไรก็ใส่ไป แต่อย่าใส่อารมณ์ที่มันขัดกับความสำนึกดี ความอบอุ่นอ่อนโยนที่สร้างไว้
แต่ในนิยาย
เกลียดไปเลย มีบางคนบอกว่าตัวนิยาย
พระเอกอ่อนโยนกว่าในละคร ไม่รู้อ่านเรื่องเดียวกันมั้ย ผู้ชายอ่อนโยนในความคิดคุณเป็นแบบนั้นจริงเหรอ สังคมเริ่มน่ากลัวมากขึ้นแล้วนะ หลายๆซีนในนิยายรู้สึกพระเอกเหมือนหมาบ้า ไม่มีเหตุผลบ่อยมาก ผู้ชายที่เป็นผู้นำกุมอำนาจคน เป็นผู้นำ ต้องฉลาดใช้สมองมากกว่านี้
ผู้ชายแบบไหนกันที่ใช้กำลังข่มเหงผู้หญิง
ต่อให้ผู้ชายคนหนึ่ง จะหล่อรวยเพอร์เฟคขนาดไหน ก็ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะหลงรัก
ความอ่อนโยนความอบอุ่น ต่างหากที่เป็นจุดเริ่มต้นที่เรียกว่ารักจริงๆ ที่เรียกว่าเผลอใจ ตกหลุมรัก ทั้งที่บางคนไม่ได้หล่อรวย
มันเกิดจากตรงนี้ทั้งนั้นแหละ
ตัวนางเอกนี่เป๊ะ ยิ่งกว่าเป๊ะ เดินออกมาจากนิยาย
ของจริง ไม่มีอะไรติ น่ารัก หลงรักไปแล้ว 555
เราเคยบอก ตอนดู t-ser แล้วคิดถึง คิวบิก ซึ่งอารม t-ser ตอนเห็นเหมือนกันมาก
ตัวนิยายก็ไม่เหมือนกันเลย แดเนียลในนิยายก็ไม่เหมือนหลานเซ่อเลย
จะเหมือนแค่ส่วนสูง กับ เป็นมาเฟีย แต่ในละคร ใช่เลย
หลินหลานเซ่อ เป็นคนสุภาพ อ่อนโยน อบอุ่น แม้จะชอบ
วางมาดเก๊กโหด แต่เป็นมาเฟียคุมคนได้จริงๆ มีบุคคลิค
เเบบผู้ใหญ่ ผู้นำกุมอำนาจคน เด็ดเดี่ยว รอบคอบ
ฉลาด ไม่ใช่อารมณ์เป็นเหตุผล
เพราะเขารู้ว่าถ้าทำแบบนั้น ทุกอย่างจะพัง
เขียนแบบนี้คงมีไม่น้อยที่ไม่พอใจเรา
และรู้ด้วยว่า เจ้าของ บทประพันธ์เข้ามาอ่านแน่นอน เพราะเวลาเราเปรียบเปรียบ
ละครกับตัวนิยาย เห็นบ่อยที่ เข้ามาอ่าน
จำล็อกอินได้นะคะ หรือบางคนไม่แสดงตัวก็เยอะ เพราะนักเขียนหลายคนๆเราตามอยู่
ถ้าเขียน อะไรผิด เว้นวรรคไม่สบายตาผู้อ่านยังไงอภัยด้วยนะคะ
กาลครั้งหนึ่งในหัวใจ นิยาย สู่ บทละคร
ก่อนหน้านั้น เราตั้งกระทู้พูดถึง สะดุดตา กับT-ser และแอ็คติ้งพระรอง ที่บทพูดโหดแต่แววตาบ่งบอกถึงความแค้นเศร้าผิดหวังเก่งอ่า ดูแว็บเดียวทำให้อยากรู้เลยเป็นใคร เลยทำให้ลองติดตาม ได้ดูเเล้ว โอเคเลยค่ะ
แต่ค่อนข้างผิดหวังกับนิยาย ไม่ประทับใจเท่าที่ควร เพิ่งอ่านตัวเล่มจบคร่าวๆ ด้วยความที่เราเกลียดละครนิยายตบจูบ ใช้กำลังข่มเหงงี้
เราไม่เคยเชื่อสักครั้งเลย ว่าความแค้นจะทำให้เกิดความรัก
อีกอย่าง บุคลิกตัวละครบางตัว ดูขัดๆกับอารมณ์ตัวละคร
ฉากบู้โอเค ชอบ ทั้งในละครและนิยาย การบรรยายโลเคชั่นดีมาก
ตัวพระรองในนิยายในละคร แสดงได้อารมณ์เก็บ ได้ตรงเป๊ะมาก ตัวละครมีปม เก็บกด ตกลง แต่ขอชมซีนอารมณ์ทั้งในละครและนิยายตัวละครถ่ายทอดได้ตรง ในเรื่องตัวตนลึกๆที่อ่อนโยนอบอุ่น ร้ายเเบบไม่ตั้งใจร้าย จำเป็นต้องร้าย ดีที่ไม่ใส่บุคลิค เหมือนในนิยาย มือไว ปากพาลตลอดเวลา มันดูขัดกับอารมณ์นิ่งๆในละครดูมีตัวตนจริงๆมาหน่อย มันดูเหมาะกับตัวละครอารมณ์ซับซ้อนที่มีสำนึกดี สรุปชอบเฉินหมิงในละครมากกว่า แต่ในนิยายก็ชอบเฉินหมิงมากกว่าพระเอกเหมือนเหมือนกัน 555
จากที่เฉยๆกับตัวละครเเดเนียลทั้งในละคร และนิยาย แต่จริงแอบชอบในละครมากกว่า อารมณ์ตัวละครดูโตกว่า ดูเป็นหัวหน้าคนมากกว่า เก็บอารมณ์ในแบบที่ผู้นำควรเป็น ในละครขอให้พระเอกอ่อนโยนน่ารักอบอุ่นตลอดไป จะใส่อารมณ์แค้นอะไรก็ใส่ไป แต่อย่าใส่อารมณ์ที่มันขัดกับความสำนึกดี ความอบอุ่นอ่อนโยนที่สร้างไว้
แต่ในนิยาย
เกลียดไปเลย มีบางคนบอกว่าตัวนิยาย
พระเอกอ่อนโยนกว่าในละคร ไม่รู้อ่านเรื่องเดียวกันมั้ย ผู้ชายอ่อนโยนในความคิดคุณเป็นแบบนั้นจริงเหรอ สังคมเริ่มน่ากลัวมากขึ้นแล้วนะ หลายๆซีนในนิยายรู้สึกพระเอกเหมือนหมาบ้า ไม่มีเหตุผลบ่อยมาก ผู้ชายที่เป็นผู้นำกุมอำนาจคน เป็นผู้นำ ต้องฉลาดใช้สมองมากกว่านี้
ผู้ชายแบบไหนกันที่ใช้กำลังข่มเหงผู้หญิง
ต่อให้ผู้ชายคนหนึ่ง จะหล่อรวยเพอร์เฟคขนาดไหน ก็ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะหลงรัก
ความอ่อนโยนความอบอุ่น ต่างหากที่เป็นจุดเริ่มต้นที่เรียกว่ารักจริงๆ ที่เรียกว่าเผลอใจ ตกหลุมรัก ทั้งที่บางคนไม่ได้หล่อรวย
มันเกิดจากตรงนี้ทั้งนั้นแหละ
ตัวนางเอกนี่เป๊ะ ยิ่งกว่าเป๊ะ เดินออกมาจากนิยาย
ของจริง ไม่มีอะไรติ น่ารัก หลงรักไปแล้ว 555
เราเคยบอก ตอนดู t-ser แล้วคิดถึง คิวบิก ซึ่งอารม t-ser ตอนเห็นเหมือนกันมาก
ตัวนิยายก็ไม่เหมือนกันเลย แดเนียลในนิยายก็ไม่เหมือนหลานเซ่อเลย
จะเหมือนแค่ส่วนสูง กับ เป็นมาเฟีย แต่ในละคร ใช่เลย
หลินหลานเซ่อ เป็นคนสุภาพ อ่อนโยน อบอุ่น แม้จะชอบ
วางมาดเก๊กโหด แต่เป็นมาเฟียคุมคนได้จริงๆ มีบุคคลิค
เเบบผู้ใหญ่ ผู้นำกุมอำนาจคน เด็ดเดี่ยว รอบคอบ
ฉลาด ไม่ใช่อารมณ์เป็นเหตุผล
เพราะเขารู้ว่าถ้าทำแบบนั้น ทุกอย่างจะพัง
เขียนแบบนี้คงมีไม่น้อยที่ไม่พอใจเรา
และรู้ด้วยว่า เจ้าของ บทประพันธ์เข้ามาอ่านแน่นอน เพราะเวลาเราเปรียบเปรียบ
ละครกับตัวนิยาย เห็นบ่อยที่ เข้ามาอ่าน
จำล็อกอินได้นะคะ หรือบางคนไม่แสดงตัวก็เยอะ เพราะนักเขียนหลายคนๆเราตามอยู่
ถ้าเขียน อะไรผิด เว้นวรรคไม่สบายตาผู้อ่านยังไงอภัยด้วยนะคะ