คงต้องใช้คำว่าร้องไห้หนักมาก ประทับใจซูจีกับบทเมื่อสักครู่มาก ร้องไห้ตามเลย ดูแล้วรู้สึกท้อ เหนื่อย หมดหนทางต่อสู้ตามโนอึลจริงๆ ส่วนฉากของจุนยอง ตั้งแต่ที่รู้ว่าตัวเองถูกขัง น่าสงสารมาก พยายามพังประตูเพื่อไปช่วยอึล และตอนตื่นมาเจอแม่ตัวเอง แล้วข้อร้องอ้อนวอนให้แม่ช่วย เป็นตอนที่ปวดหัวใจมาก กลัวใจตอนจบจะเหมือนกับเรื่อง I'm sorry I love you จัง
แก้ไข **คำผิด
ฉากอึลฝันถึงพ่อ ฉากจุนยองขอร้องแม่
แก้ไข **คำผิด