ขอเกริ่นเรื่องราวก่อนที่ผมจะมาทำเว็บไซต์ kidpradit.com และก็เพจ คิดประดิษฐ์  ผมเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนึง ตอนนั้น อยู่ ปี 3 และอยู่ในช่วงฝึกงาน ผมเรียนสาขาเกี่ยวกับช่างครับ เป็นสาขาที่รวมเอาช่างหลายหมวดหมู่มารวมกันในสาขาเดียว ทั้งช่างไฟฟ้า อิเล็กทรอนิกส์ ช่างกล และช่างควบคุม ตอนนั้นผมไปฝึกงาน งานของผมก็ไม่มีอะไรมากมาย วันๆก็เดินสายไฟตามโรงงาน ถ้าว่างจากตรงนั้นก็มาเข้าสายตู้คอนโทรล หรือไปช่วยเค้าประกอบเครื่องจักร ทำแบบนี้ไปได้ซัก 1 เดือนกว่าๆ ก็มีงานพิเศษเข้ามาที่โรงงาน ทางโรงพยาบาลสั่งรถวีลแชร์ แบบสามารถปรับระดับเบาะนั่งขึ้นลงได้ เพื่อจะยกผู้ป่วย เจ้านายเลยให้ผมออกแบบ ด้วยความที่เพิ่งเรียนด้านเขียนแบบด้วยคอมพิวเตอร์ผ่านมาหมาดๆ ก็จัดซะเต็มที่เลย พอไปเสนอหัวหน้า เค้าบอกว่ามันเยอะไป เอาง่ายๆ ใช้ได้จริง ตอนนั้นก็คิดนะเอาง่ายๆ ใครเค้าจะซื้อ พอผมออกแบบให้มันง่ายๆ เค้าก็โอเค แล้วเอาไปเสนอกับทางโรงพยาบาล ทางนั้นก็โอเค เห้ย!!ไม่น่าเชื่อมันขายได้แหะ แต่ที่ผมตกใจคือ ทำใมมันแพงขนาดนั้น หัวหน้าเลยบอกว่าก็เพราะมันเป็นงานที่ไม่มีขายตามท้องตลาดไง เป็นงานจากความคิดเรา มาจากการสร้างสรรค์ของเราเอง และทำมาเพื่อตอบสนองเค้าโดยเฉพาะ สิ่งนี้เริ่มทำให้ผมคิดอยากจะสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ขึ้นมาซักชิ้น แต่ก็ได้แค่คิด

    มาถึงช่วงปี 4 ผมกลับไปเรียน มีวิชาโปรเจ็ค ผมเล่นคิดโปรเจ็คซะเต็มหัวเลย คิดโอเว่อมากๆ พอมาดูทุนที่มี มันไม่สามารถตอบสนองกับสิ่งที่สมองเรากำลังคิดอยู่ได้ ก็คิดว่าจะหานายทุน ก็ไม่รู้จะหายังไง เลยกลับไปที่โรงงานเดิมเพื่อให้เค้าเสนอโปรเจ็คมา ออกทุนให้ผม ผมจะทำให้ รอแล้วรอเล่ามันก็ไม่มีโปรเจ็ครีเควสเข้ามาเลย ผ่านไป 2 เดือนก็ต้องเริ่มสร้างโปรเจ็คแล้ว ก็นะ รู้จักแค่โรงงานเดียว ไม่รู้จะไปขอทุนหรือผู้สนับสนุน จากที่ไหน พ่อแม่ก็แค่ชาวสวน จนๆ เคยปรึกษาท่านว่า ออกเงินให้ผมมั๊ยล่ะ เดี๋ยวทำเครื่องช่วยในงานนั้นๆ เอาแบบ Auto ไปเลยไม่ต้องเหนื่อย แต่เค้าก็ไม่เอา บอกแค่เงินจะกินไปวันๆ ยังไม่ค่อยจะมี ผมก็ผิดหวังไป
     พอได้ยินว่าพ่อแม่ไม่ค่อยมีเงิน ผมเลยคิดประดิษฐ์งานแฮนเมด เพราะทุนต่ำ คิดไว้เยอะแยะเลย แต่งานละเอียดอ่อนเกินไปสำหรับผม ทำได้อยู่ 2 วันเลิกทำ ถ้าตอนนั้นได้ที่ลงขายแบบเฉพาะงานประดิษฐ์ก็คงจะดี  ไม่ต้องเหนื่อยไปขายตลาด ลงขายในเว็บแต่ก็หาที่ขายแบบฟรีๆ แบบเจาะจงเฉพาะงานประดิษฐ์ก็ไม่เห็นจะมี เลยดรอปเรียนไว้ ออกมาทำงานหาทุน ก็ไปเจอโรงงานเกี่ยวกับสร้างเครื่อง ทั้งสร้างเองแล้วก็สร้างตามสั่ง งานของเค้า ไม่มีอะไรยากเลย แค่รถเข็นไฟฟ้า ที่ทำรถเข็นมาคันนึงติดมอเตอร์ติดคันเร่งมันก็เป็นรถเข็นไฟฟ้าละครับ ตู้อบปรับอุณหภูมิ ก็ซื้ออุปกรณ์มาประกอบเอา ก็ได้เครื่องมาแล้ว แต่ดูราคากับทุนการสร้างนี่ แพงกว่ากันถึง 3 เท่า อะไรมันจะปานนั้น  ผมเลยถามว่าทำง่ายๆ แบบนี้ เค้าก็ซื้อหรอครับ เจ้านายบอกว่า ทำอะไรให้มันง่ายๆ และตอบโจทย์ลูกค้าได้ก็พอแล้ว  ทุกคนล้วนมีปัญหาทั้งนั้น อยู่ที่เราจะตอบโจทย์ สนองความต้องการเค้าได้รึป่าว มีอยู่ 2 ทางคือ ให้เค้าบอกสิ่งที่เราต้องการ แล้วเราสร้างให้ อันนี้ตอบโจทย์แน่นอน อย่างที่ 2 เรามองปัญหาแล้วแยกให้ออกว่าเค้ามีปัญหาตรงนั้น สร้างมาแล้วไปเสนอขายเค้า
      นั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผม สร้างเว็บไซต์ kidpradit.com และ เพจ คิดประดิษฐ์ เพื่อตอบสนองปัญหาของมนุษย์ที่ผมไปเจอมา ทั้งนักศึกษาต้องการสร้างโปรเจ็ค แต่ไม่มีทุน ส่วนใหญ่นักศึกษาจะต้องหาผู้สนับสนุน สิ่งที่จะทำ แล้วก็ไม่ได้คิดกำไร คิดตามต้นทุนจริงๆ ซึ่งถูกกว่าเครื่องที่เราจะไปซื้อตามท้องตลาดมากๆ  แล้วก็หายากเหลือเกินสำหรับผม อีกประเภทควักเงินตัวเองนี่แหละมาสร้างสิ่งประดิษฐ์เป็นโปรเจ็ค สร้างเสร็จแล้วทำไงกับมันล่ะ คนมีหัวธุรกิจขายเก่งๆ ก็เอาไปขาย แต่ที่ผมประสบณ์พบเจอมาคือ โจรเจ็ค จะกลายเป็นขยะดีดี นี่เอง และบางคนที่ไม่ใช่นักศึกษาก็อยากมีแนวคิดสร้างสิ่งประดิษฐ์เอง แต่ไม่รู้จะไปขายที่ไหน บ้างก็สร้างได้หมดแหละ แต่หาคนที่มาสั่งทำไม่เจอ บางคนทำงานแฮนเมดมา ไม่มีที่จะลงขาย เพราะเหตุผลทั้งหมดนี้มันเลยทำให้คนไทย ไม่อยากที่จะสร้างอะไร ประดิษฐ์อะไร นำเข้าอย่างเดียว ยางพารา เรามี แต่ทำอะไรมันไม่ได้ เราก็ส่งให้ฝรั่งไปจัดการให้มันสามารถตอบสนองเราได้ แล้วเราก็ซื้อยางพาราของเรากลับมาในราคาที่แพงกว่าเดิมมาก

                                                                                        
     ถึงความที่ผมสร้างเว็บ ผมจึงออกแบบให้มีที่ลงขายงานประดิษฐ์โดยตรง อยากให้ผู้มีความรู้เฉพาะทางด้านนั้นๆ เช่นไฟฟ้า อิเล็ก งานฝีมือ หรือเครื่องกล เป็นต้น เข้ามารวมกัน เราไม่ได้รู้ไปหมดทุกเรื่องหรอก พึ่งพาอาศัยกัน เราไม่รู้เราถาม เรารู้เราตอบ แชร์สิ่งที่รู้กัน บางทีคนไม่มีความรู้เค้าอยากจะประดิษฐ์ แต่เค้าทำไม่ได้ ถ้าได้คนที่รู้หลากหลายมาช่วยกันตอบ เค้าอาจจะเอาสิ่งที่เค้าคิดออกมาเป็นผลงานที่โดดเด่นได้ พอรู้สึกว่าทำได้ก็จะทำให้เค้ากล้าที่จะคิดต่อไปเรื่อยๆ สร้างสรรค์ต่อไปเรื่อยๆ คนไทยอาจจะเป็นประเทศที่ส่งออกมากกว่านำเข้าก็ได้ใครจะไปรู้ เพราะความรู้ไม่ได้อยู่แค่ในห้องเรียน คนที่ไม่รู้เค้าแค่ไม่ได้เรียนด้านนั้น จะให้ไปอ่านเองฟังเอง บางทีมันเข้าใจยากกว่าการ ถามตอบสนทนา แล้วคนที่ไม่รู้ไม่ใช่ว่าเค้าทำอะไรไม่เป็น เค้าไม่รู้เรื่องนี้ แต่เรื่องอื่นอาจจะเก่งกว่าเราก็ได้ จึงอยากให้คนหลายๆ ความคิดเห็นเข้ามาร่วมกับเรา
      ส่วนเรื่องการลงขายผมคิดไว้ 2 แบบ 1 คือแบบไม่มัดจำเงิน คือส่งรูปและรายละเอียดสินค้าประดิษฐ์ แบบไหนก็ได้ เครื่องจักร์ของใช้อำนวยความสะดวกในบ้าน หรืองานแฮนเมด ช่องทางติดต่อกลับ ผมจะลงสินค้าให้แบบฟรีๆ แบบที่ 2 คือแบบมัดจำเงิน จะมัดจำเท่าไหร่ก็ได้ หลักการมีอยู่ว่า สมมุติ ผู้ขาย มัดจำเงินกับทางเว็บ kidpradit.com จำนวน 100 บาท ขายสินค้าราคา 50 บาท เมื่อมีคนสั่งสินค้า แล้วไม่ได้รับสินค้า ตามเวลาที่ผู้ขายตกลงกับผู้ซื้อ และการตกลงกันระหว่างผู้ขายกับผู้ซื้อเคลียกันไม่ลงตัว เราจะยึดเงินมัดจำ 50 บาทส่งคืนให้ผู้ซื้อ การขายออเดอร์ต่อไป ต้องรอการส่งสินค้าถึงมือลูกค้าก่อน
     และมีส่วนของบทความผมจะหา ของประดิษฐ์มาใส่ไว้เรื่อยๆ เพื่อให้ทุกคนที่เข้ามาดูจะได้มีไอเดีย ที่จะประดิษฐ์ และมีส่วนของด้านความรู้ จะพยายามรวบรวมเรื่อยๆ ทั้งหมดที่ผมทำ ผมไม่ได้เงินหรอก แค่ความฝันผมอยากมีเว็บไซต์เป็นของตัวเอง แล้วเกิดประโยชน์กับคนทุกฝ่ายทุกคน ผมก็สบายใจแล้ว ทำแล้วมีความสุข ทำแล้วสบายใจ ไม่เบียดเบียนใคร ทำเถอะครับ คิดมา สร้างมา ประดิษฐ์อะไรตามใจต้องการ หรือใครอยากได้คนประดิษฐ์ของให้ก็รีเควสที่เว็บบอร์ดผม ถ้ามีคนมารวมกันเยอะๆ อาจจะมีคนมาสร้างให้ท่าน แบบไม่เอาค่าแรงเลยก็ได้ อยู่ที่จะตกลงกัน ฝาก kidpradit.com ไว้ด้วยนะครับ

**ปล.ผมเขียนอาจจะไม่ลื่นตา ลื่นหู อ่านสับสน ต้องขออภัย เพราะผมไม่ถนัดเรื่องภาษา เกรด 1 เสมอต้นเสมอปลาย
**ใครมีความคิดเห็นว่าเว็บไซต์ ต้องเพิ่มเติมอะไร บอกแนวคิดมาได้นะครับ ถ้าทำได้ผมจะทำ อยากสร้างอะไรถามได้ ถ้าผมรู้ ถ้าคนอื่นที่รู้แล้วเข้ามาเจอก็ช่วยตอบคนไม่รู้ด้วยนะครับ เข้าไปบอกผม ที่ kidpradit.com  ที่เป็นส่วนของเว็บบอร์ด นะครับ