อัดแน่นด้วยอารมณ์และเนื้อหา กับเวลาหนึ่งชั่วโมง
เหมือนดูหนังโรงเกือบเรื่องหนึ่ง  ในเวลาจำกัดกลับไม่ทิ้งความละเมียดละไม
ขอชาบูผู้กำกับ คนเขียนบท คนตัดต่อ

ในตอนที่ 13 นี่เอง ที่เราเพิ่งเข้าใจ ว่า  มันเบสมาจากเรื่องแฟรงเก็นสไตน์ยังไง
พ่อหมออีนี่เอง คือ ดร แฟรงเกนสไตน์   ส่วนหมออีก็คือ เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้น
เหมือนความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดระหว่างพระเจ้ากับ ครีเจอร์  
เมื่อมนุษย์ถามพระเจ้าว่า ใจร้ายกับเขาขนาดนี้ได้อย่างไร พระเจ้าของเขาไม่สมบูรณ์
ความผิดพลาดของพ่อต่อหมออี  ไม่ได้เกิดจากการผ่าตัด และไม่ได้เกิดจากการเลี้ยงดู
แต่มันคือบาดแผลทางอารมณ์ที่พ่อสร้างด้วยการไม่ช่วยคนต่างหาก

น้ำตาของหมออี ที่คนไข้บำบัดเทรามาของเขา ทำให้เขาเปิดได้
ความเกลียดที่แปลว่ารักที่หมออีบอกจินซอง เธอแปลออก เพราะเธอคือไวไฟของเขา
นางเอกกับพระเอก ดีงามมาก น่ารักมาก
แล้วทีมหมอขี้เม้าท์ก็น่ารักน่าหยิกกันจริง

ภาพสุดท้ายเมื่อหมออี ผู้ไม่ต้องการอยู่คนเดียวในโลก สละตัวเองเพื่อคนที่รัก
คงเป็นสิ่งที่แทบไม่มีใครคิดถึง
หมออี  สู้นะ หมออี
ปอดข้างเดียวหมอไม่ตายหรอก หมอโหดกว่านั้นเยอะ