.. สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นบอกเลยว่านี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
เรื่องเล่ามีอยู่ว่าเราเข้ามาปี1 ก็ต้องอยู่หอในเป็นธรรมดา ตอนเรียนซัมเมอร์เราอยู่อีกหอหนึ่งซึ่งสร้างใหม่ไม่มีปัญหาอะไร จนเปิดเทอม1 เราตัดสินใจย้ายมาหอในมหาลัยซึ่งเป็นหอเก่าละ เราอยู่กับเพื่อน1คน (ให้อยู่ห้องละ 3 คน แต่ยังไม่มีคนย้ายเข้ามา เราเลยอยู่กะเพื่อน2คน) เพื่อนเราบ้านอยู่ใน กทม. เลยกลับบ้านบ่อยทำให้เรานอนคนเดียวหลายครั้งทุกครั้งที่เราอยู่คนเดียว เราจะรู้สึกเหมือนโดนผีอำอยู่บ่อยๆ แต่เราก็ไม่คิดอะไรเพราะเราเรียนสายวิทย์มา เราเลยเลือกที่จะเชื่อในทางวิทยาศาสตร์มากกว่า จนวันหนึ่งเราก็นอนกับเพื่อนเราปกติ เราตื่นมากลางดึกของวันนั้นเราก็เห็นเพื่อนเราเดินไปทางห้องน้ำ เดินไปมาเราก็เลยแปลกใจว่าทำไมวันนี้มันไม่เปิดไฟ เราเลยนอนตะแคงหันไปด้านเตียงของเพื่อนกะจะหลับแต่ดันเห็นเพื่อนนอนอยู่ แต่เราก็คิดว่าคงตาฝาดแหล่ะ ไม่มีอะไรเลยไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟัง แต่ไม่ได้เล่าให้คนที่เป็นรูมเมทเราฟังนะ ผ่านำปจนเรามีเมทเพิ่มมาอีกคน เราแทนเมทคนนี้ว่า *หนิง* นะ เราก็ใช้ชีวิตกันอย่างปกติ ช่วงสอบก็จะอ่านหนังสือกันยันเช้า จนวันหนึ่งเพื่อนห้องข้างๆเราก็มาเคาะห้องแล้วถามว่าเมื่อกี้มาเคาะห้องมันรึเปล่า เราก็บอกว่าไม่ได้เคาะ มันก็เล่าให้ฟังว่ามาเคาะบ่อยมสก เปิดออกไปก็ไม่มีใคร มันก็เลยไปถามเพื่อนห้องถัดไปว่า เห็นมีคนเดินผ่านไปมั้ย (เพื่อนห้องนี้ชอบเปิดประตูห้องไว้ ถ้าใครเดินผ่านก็จะเห็น) เพื่อนอีกห้องก็บอกว่าเห็นสิ วิ่งผ่านไปเร็วมาก เพื่อนห้องที่โดนเคาะก็ไล่ไปถามเพื่อนทุกคนว่ามาเคาะมั้ย ก็มีแต่คนบอกว่าไม่มีนะ เราก็เลยไปยืนคุยกะเพื่อนคนนี้ที่หน้าห้องมัน ยืนคุยกัน3คน รวมเมทมันอีกคน ก็คุยกันทั่วไป เราก็กลับห้อง พอกลับห้องมาเพื่อนเราบอกว่า เมื่อกี้ไผคุยโทสับหน้าระเบียงมา เห็นเพื่อนห้องข้างๆยืนอยู่ทักไปก็ไม่ตอบ เรานี่ตกใจเลย เพราะตอนที่มันคุยโทสับเราพึ่งไปยืนคุยกะเพื่อนข้างห้องอยู่เลย ซึ่งไม่มีใครอยู่ในห้อง เราเลยเล่าเรื่องที่เราเจอกับเรื่องที่เพื่อนข้างห้องเจอให้มันฟัง แต่ด้วยความที่มันเป็นเด็กเรียนดี 4.00 มันก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ก็เลยปล่อยผ่านเรื่องนี้ไป จนวันที่จะสอบก็อ่านหนังสือกันปกติ แต่วันนี้มีเพื่อนมานอนด้วย 1 คน เพราะมาติวหนังสือกัน สรุปในห้องเราตอนนี้มี 4 คน คือเรา หนิง เพื่อนเรา และก็เพื่อนอีกคนที่มานอนด้วย วันนั้ยก็ดึกมากแล้วประมาณตี1 ก็มีคนมาเคาะประตู เราเลยตระโกนไปว่าเข้ามาเลยเพราะห้องเราไมาล็อคประตูอยู่แล้ว เราคิดว่าเพื่อนคนอื่นจะมาติวด้วยเพราะเพื่อนเรามันเก่งวิชาที่จะสอบนี้ แต่ก็ไม่มีใครเปิดเข้ามาเราเลยคิดว่าโดนแกล้งแน่ ก็ไม่ได้สนใจอะไร จนก็มีคนมาเคาะเรื่อยๆ พวกเราเลยตัดสินใจไปเปิดดูกันทุกคนแต่ก็ไม่เห็นใคร แล้วก็เคาะอยู่พักหนึ่ง เพื่อนอีกคนเลยยืนรอหน้าประตู กะว่าถ้าเคาะปุ้บเปิดเลย พอเคาะเพื่อนเลยเปิดไปก็ไม่เจอใครอยู่ดี เสียงเคาะก็ไม่หาย หลังจากนั้นก็หลอนสิ ไม่องไม่อ่านมันละ พากันปิดไฟนอน พอนอนก็มีคนมาเคาะอีก เราเลยถามหนิงว่าได้ยินเหมือนกันมั้ยหนิงมันกลัวมากมันก็บอกว่าได้ยิน แต่อีก2คนนั้นไม่ได้ยิน เราก็คิดในใจตายละทำไมกูได้ยิน อีกพัก อีก2คนนั้นก็บอกมาเคาะอีกแล้วซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้ยิน เลยข่มตาให้หลับไปแล้วค่อยว่ากันอีกที อีกวันหนิงก็ไปเล่าให้เพื่อนของหนิงฟัง เพื่อนของหนิงคนนี้เหมือนจะมีเซ้นเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ (ความเชื่อส่วนบุคคล) เพื่อนหนิงมาเที่ยวที่ห้องแล้วอยู่ๆก็พูดว่ากูผ่านห้องน้ำแล้วแปลกๆว่ะ ซึ่งตรงหน้าห้องน้ำคือที่เราเห็นเหมือนเพื่อนเราเดินตอนนั้น และคือตรงกับประตูที่โดนเคาะ หนิงไม่ไหวละจ้า หนิงย้ายของออกไปวันนั้นเลย เพราะหนิงกลัวมากและวันที่ได้ยินเสียงเคาะโดนกันทุกคน ทั้งที่ทั้งนั้นแล้วแต่ความเชื่อของแต่ละคนเนอะ ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วย
ปล.เราอยู่ชั้นบนสุดของหอ ซึ่งพิสูทธิ์แล้วต่อให้เคาะห้องข้างๆหรือห้องด่านล่างของห้องเราก็จะไม่ได้ยินมาถึงห้องเรา ทุกวันนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเสียงเคาะมาจากไหน..
เรื่องเล่าหอใน ในมอเอกชนชื่อดังย่านบางนา
เรื่องเล่ามีอยู่ว่าเราเข้ามาปี1 ก็ต้องอยู่หอในเป็นธรรมดา ตอนเรียนซัมเมอร์เราอยู่อีกหอหนึ่งซึ่งสร้างใหม่ไม่มีปัญหาอะไร จนเปิดเทอม1 เราตัดสินใจย้ายมาหอในมหาลัยซึ่งเป็นหอเก่าละ เราอยู่กับเพื่อน1คน (ให้อยู่ห้องละ 3 คน แต่ยังไม่มีคนย้ายเข้ามา เราเลยอยู่กะเพื่อน2คน) เพื่อนเราบ้านอยู่ใน กทม. เลยกลับบ้านบ่อยทำให้เรานอนคนเดียวหลายครั้งทุกครั้งที่เราอยู่คนเดียว เราจะรู้สึกเหมือนโดนผีอำอยู่บ่อยๆ แต่เราก็ไม่คิดอะไรเพราะเราเรียนสายวิทย์มา เราเลยเลือกที่จะเชื่อในทางวิทยาศาสตร์มากกว่า จนวันหนึ่งเราก็นอนกับเพื่อนเราปกติ เราตื่นมากลางดึกของวันนั้นเราก็เห็นเพื่อนเราเดินไปทางห้องน้ำ เดินไปมาเราก็เลยแปลกใจว่าทำไมวันนี้มันไม่เปิดไฟ เราเลยนอนตะแคงหันไปด้านเตียงของเพื่อนกะจะหลับแต่ดันเห็นเพื่อนนอนอยู่ แต่เราก็คิดว่าคงตาฝาดแหล่ะ ไม่มีอะไรเลยไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟัง แต่ไม่ได้เล่าให้คนที่เป็นรูมเมทเราฟังนะ ผ่านำปจนเรามีเมทเพิ่มมาอีกคน เราแทนเมทคนนี้ว่า *หนิง* นะ เราก็ใช้ชีวิตกันอย่างปกติ ช่วงสอบก็จะอ่านหนังสือกันยันเช้า จนวันหนึ่งเพื่อนห้องข้างๆเราก็มาเคาะห้องแล้วถามว่าเมื่อกี้มาเคาะห้องมันรึเปล่า เราก็บอกว่าไม่ได้เคาะ มันก็เล่าให้ฟังว่ามาเคาะบ่อยมสก เปิดออกไปก็ไม่มีใคร มันก็เลยไปถามเพื่อนห้องถัดไปว่า เห็นมีคนเดินผ่านไปมั้ย (เพื่อนห้องนี้ชอบเปิดประตูห้องไว้ ถ้าใครเดินผ่านก็จะเห็น) เพื่อนอีกห้องก็บอกว่าเห็นสิ วิ่งผ่านไปเร็วมาก เพื่อนห้องที่โดนเคาะก็ไล่ไปถามเพื่อนทุกคนว่ามาเคาะมั้ย ก็มีแต่คนบอกว่าไม่มีนะ เราก็เลยไปยืนคุยกะเพื่อนคนนี้ที่หน้าห้องมัน ยืนคุยกัน3คน รวมเมทมันอีกคน ก็คุยกันทั่วไป เราก็กลับห้อง พอกลับห้องมาเพื่อนเราบอกว่า เมื่อกี้ไผคุยโทสับหน้าระเบียงมา เห็นเพื่อนห้องข้างๆยืนอยู่ทักไปก็ไม่ตอบ เรานี่ตกใจเลย เพราะตอนที่มันคุยโทสับเราพึ่งไปยืนคุยกะเพื่อนข้างห้องอยู่เลย ซึ่งไม่มีใครอยู่ในห้อง เราเลยเล่าเรื่องที่เราเจอกับเรื่องที่เพื่อนข้างห้องเจอให้มันฟัง แต่ด้วยความที่มันเป็นเด็กเรียนดี 4.00 มันก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ก็เลยปล่อยผ่านเรื่องนี้ไป จนวันที่จะสอบก็อ่านหนังสือกันปกติ แต่วันนี้มีเพื่อนมานอนด้วย 1 คน เพราะมาติวหนังสือกัน สรุปในห้องเราตอนนี้มี 4 คน คือเรา หนิง เพื่อนเรา และก็เพื่อนอีกคนที่มานอนด้วย วันนั้ยก็ดึกมากแล้วประมาณตี1 ก็มีคนมาเคาะประตู เราเลยตระโกนไปว่าเข้ามาเลยเพราะห้องเราไมาล็อคประตูอยู่แล้ว เราคิดว่าเพื่อนคนอื่นจะมาติวด้วยเพราะเพื่อนเรามันเก่งวิชาที่จะสอบนี้ แต่ก็ไม่มีใครเปิดเข้ามาเราเลยคิดว่าโดนแกล้งแน่ ก็ไม่ได้สนใจอะไร จนก็มีคนมาเคาะเรื่อยๆ พวกเราเลยตัดสินใจไปเปิดดูกันทุกคนแต่ก็ไม่เห็นใคร แล้วก็เคาะอยู่พักหนึ่ง เพื่อนอีกคนเลยยืนรอหน้าประตู กะว่าถ้าเคาะปุ้บเปิดเลย พอเคาะเพื่อนเลยเปิดไปก็ไม่เจอใครอยู่ดี เสียงเคาะก็ไม่หาย หลังจากนั้นก็หลอนสิ ไม่องไม่อ่านมันละ พากันปิดไฟนอน พอนอนก็มีคนมาเคาะอีก เราเลยถามหนิงว่าได้ยินเหมือนกันมั้ยหนิงมันกลัวมากมันก็บอกว่าได้ยิน แต่อีก2คนนั้นไม่ได้ยิน เราก็คิดในใจตายละทำไมกูได้ยิน อีกพัก อีก2คนนั้นก็บอกมาเคาะอีกแล้วซึ่งตอนนั้นเราไม่ได้ยิน เลยข่มตาให้หลับไปแล้วค่อยว่ากันอีกที อีกวันหนิงก็ไปเล่าให้เพื่อนของหนิงฟัง เพื่อนของหนิงคนนี้เหมือนจะมีเซ้นเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ (ความเชื่อส่วนบุคคล) เพื่อนหนิงมาเที่ยวที่ห้องแล้วอยู่ๆก็พูดว่ากูผ่านห้องน้ำแล้วแปลกๆว่ะ ซึ่งตรงหน้าห้องน้ำคือที่เราเห็นเหมือนเพื่อนเราเดินตอนนั้น และคือตรงกับประตูที่โดนเคาะ หนิงไม่ไหวละจ้า หนิงย้ายของออกไปวันนั้นเลย เพราะหนิงกลัวมากและวันที่ได้ยินเสียงเคาะโดนกันทุกคน ทั้งที่ทั้งนั้นแล้วแต่ความเชื่อของแต่ละคนเนอะ ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วย
ปล.เราอยู่ชั้นบนสุดของหอ ซึ่งพิสูทธิ์แล้วต่อให้เคาะห้องข้างๆหรือห้องด่านล่างของห้องเราก็จะไม่ได้ยินมาถึงห้องเรา ทุกวันนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเสียงเคาะมาจากไหน..