ตามความหมายแล้วคำว่า talent คือ พรสวรรค์

ซึ่งพรสวรรค์ก็คือสื่งที่มีติดตัวมาแต่กำเนิด เป็นสิ่งที่ยากต่อการเลียนแบบ อาทิ การทนต่อความร้อนกว่ามุนษยปกติ การปิดตายิงธนูถูกเป้าหมายตลอด

ผมเข้าใจครับว่าในโลกเราไม่ได้มีคนที่มีพรสวรรค์แบบที่ผมยกตัวอย่างมาด้านบนมากนัก เลยมีการอลุ่มอล่วยในบางกรณีที่ก้ำกึ่งระหว่างพรแสวงกับพรสวรรค์

เท่าที่ผมติดตามรายการ Thailand got talent มีคนที่มีพรสวรรค์จริงๆ ไม่กี่คนหรอกครับ ยกตัวอย่างเช่น คุณจึ๋ง นักบิดตัวคนนึง นั่นเป็นสิ่งที่ผมมองว่าพระเจ้าให้เค้ามาโดยเฉพาะ ฝึกให้ตายก็ไม่ได้แบบนั้น

แต่ผมกลับพบว่าหลายๆผู้เข้าแข่งขัน เหมือนเข้ามาประกวดการฝึกฝน โดยเฉพาะประเภททีม ( ไม่ใช่ทุกทีมนะครับ ) สาเหตุที่ผมเจาะจงประเภททีม เพราะ โดยมากทีมที่มีหลายๆคนก็ต้องฝึกฝนซึ่งผมก็นับถือนะครับ หลายๆทีมทำ performance ออกมาได้น่าดูชม แต่น่าดูชมในฐานะโชว์ที่เหมาะกับการจัดแสดงในงานนิทรรศการ ศิลปะ วัฒนธรรมไทย บางทีก็โยง เรื่องรักในหลวง มาเอี่ยว ซึ่งผมมองว่า การรักชาติ เทิดทูนพระเจ้าอยู่หัว ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับพรสวรรค์ของผู้เข้าแข่งขัน .... ผมไม่ได้บอกว่ามันไม่น่าดูนะครับ หลายๆโชว์สวยงาม ตราตรึงใจ ปลุกใจให้รักชาติ แต่ผิดconcept ที่แท้จริงของรายการที่มีคำว่า talent ลงท้าย ยิ่งโชว์ที่มีมากคนเท่าไหร่ ผมยิ่งมองว่า talent ยิ่งน้อยเท่านั้น เพราะเป็นไปไม่ได้ที่คนหลายๆคนจะมีพรสวรรค์เหมือนกัน ละมารวมกันได้ในเวลาเดียวกัน ดังนั้น ผมเรียกว่า การซ้อมที่ทุ่มเทด้วย หยาดเหงื่อ ก็ไม่ผิดหรอกครับ บางทีผมอาจจะผิดเองที่ไม่ค่อยอินกับโชว์แบบนั้นเท่าไหร่ ผมแค่อยากดูโชว์ที่ตอบโจทย์คำว่า talent ได้จริงๆ

ถ้ากระทู้นี้ทำให้ไม่พอใจ ขออภัยด้วยครับ แต่ถ้าไม่รบกวนมาก เราสามารถโต้ตอบกันด้วยเหตุผลได้จะดีมาก