เมื่อมองผ่านภาพชินตาของเหล่าตัวการ์ตูนแล้วเราพบอะไรในตัวพวกเขา
เคยนั่งคุยกับสามีว่าตัวละครในการ์ตูนเนี่ยถ้ามีชีวิตจริงๆ ก็มีหลายตัวละครเลยที่เมื่อมองเพียงผิวเผินแล้วเหมือนเป็นเด็กไม่ดี ซนๆ แก่นๆ แต่เมื่อมองข้ามสิ่งเหล่านั้นไป ลองมองให้ลึก เพิ่มมิติให้ตัวละคร เราก็จะมองเห็นว่า เด็กเหล่านั้นมีความใกล้เคียงกับเด็กจริงๆ หลายอย่าง ยกตัวอย่างสามตัวละครที่เรารู้จักกันดีอย่าง ชินจัง มารุโกะ และ โนบิตะ

ชินจัง
เมื่อพูดถึงชินจังเราก็จะมองเห็นเด็กที่ซน ทะลึ่ง แก่แดด ชอบเล่นอะไรแผลงๆ แต่เมื่อมองให้ลึกเลยความแก่นแก้วของชินจังไป ก็จะพบกับเด็กชายที่กระตือรือร้นกับชีวิต รักน้อง มีความรับผิดชอบ ยกตัวอย่างตอนที่มิซาเอะคลอดฮิมาจัง ชินจังต้องอยู่บ้านกับคุณพ่อ บ้านรกมาก เมื่อถึงกำหนดที่มิซาเอะต้องกลับบ้าน พ่อก็สั่งชินจังให้เก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อย ชินจังในวัย 5 ขวบก็สามารถเก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อยที่สุดเท่าที่ความสามารถเด็ก 5 ขวบจะทำได้ แม้จะมีการเอาขยะที่ไม่รู้จะจัดการอย่างไรไปซุกไว้ แต่นี่ก็แสดงถึงความรับผิดชอบต่องานที่คุณพ่อได้มอบหมายไว้ให้ หรือแม้แต่ชิโร่ที่ชินจังอยากเลี้ยงมาก โดยมีข้อแม้ว่าต้องรับหน้าที่พาชิโร่ไปเดินเล่น ต้องให้อาหารเอง ชินจังก็สามารถรับผิดชอบชิโร่ได้เป็นอย่างดี นี่เป็นข้อดีเล็กๆ น้อยๆ ที่เรามองเห็นจากการลองมองผ่านความแก่แดดของชินจังไป