สวัสดีชาวพันทิปทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย เราอยากขอคำแนะนำและความคิดเห็นจากเพื่อนๆ หน่อยนะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งมาเป็นระยะเวลาเกือบหนึ่งปีแล้ว เค้าเรียนแพทย์ปีสุดท้าย ค่อนข้างเนิร์ดเลยก็ว่าได้ ^__^ ซึ่งเราเป็นคนปลื้มเขาก่อน
โดยเริ่มจากการที่เราได้แอดเฟสเค้าไป หลังจากที่เขารับแอด เราก็เลยเริ่มชวนเค้าคุยแชทเรื่อยมา คุยเรื่องสัพเพเหระ คุยๆไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีมันเหมือนกับการคุยกับเค้าได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของเราไปแล้ว เรามีความสุขที่ได้คุยกับเค้า (ในความรู้สึกของเค้า เราก็ไม่แน่ใจว่าเค้าจะรู้สึกเหมือนเรารึเปล่า) ==
ทุกครั้งที่ได้คุยหรือทักไป (เรามักจะทักไปก่อน) เรามีความสุขมากกกกับการที่จะได้คุยกับเค้า และมีความสุขที่ได้รอคำตอบจากเค้า เนื่องจากเค้าค่อนข้างยุ่งมากๆ เพราะแพทย์extern ยุ่งและอยู่เวรจนเยิน กว่าจะได้คุยกัน บางครั้งเราก็ลืมคำถามไปแล้วว่าเราถามไรเค้าไป ><
แต่ถ้านานมากๆ เค้าก็จะพิมพ์มาว่า "ขอโทษ พอดีเมื่อกี้หลับไป" "ขอโทษ เพิ่งว่าง" "โทษทีเพิ่งเหน" แค่เห็นเพียงแค่นี้เราก็รู้สึกดีที่เค้าเหมือนจะแคร์เราอยู่บ้าง......เราไม่เคยน้อยใจ หรืองอนเค้าเลยที่ตอบช้า เพราะเราเข้าใจว่าเค้ายุ่ง และเหนื่อยกับชีวิตนศพ.ปีสุดท้ายมากๆ ไหนจะเวร ไหนจะงาน ไหนจะเคส และไหนจะรับความกดดันจากคนรอบข้าง
แต่เราก็ยังคุยและทักเค้ามาตลอด จนถึงช่วงหลังมานี้ เค้าเริ่มจะเรียนเหนักขึ้นมากๆ บางทีเราถามเค้าไป เค้าก็ตอบมาสั้นๆ บางทีก็แค่seenเฉยๆ เราก็พยายามคิดว่า เค้าคงไม่ว่างแน่ๆเลย พยายามคิดเข้าข้างตัวเองไปก่อน
เราก็เลยอยากปรึกษาว่าเราควรที่จะทำไงต่อไป จะทำแบบเดิมต่อไปหรือถอยห่างออกมาดีกว่า.....ตลอดเวลาที่ผ่านมาเกือบปีที่ได้คุยกัน เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหรอ?? T__T เป็นเราฝั่งเดียวใช่ป่าวที่รู้สึกดีกะเค้าไปเอง
ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน แล้วเราจะทำไงดี ??
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งมาเป็นระยะเวลาเกือบหนึ่งปีแล้ว เค้าเรียนแพทย์ปีสุดท้าย ค่อนข้างเนิร์ดเลยก็ว่าได้ ^__^ ซึ่งเราเป็นคนปลื้มเขาก่อน
โดยเริ่มจากการที่เราได้แอดเฟสเค้าไป หลังจากที่เขารับแอด เราก็เลยเริ่มชวนเค้าคุยแชทเรื่อยมา คุยเรื่องสัพเพเหระ คุยๆไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีมันเหมือนกับการคุยกับเค้าได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของเราไปแล้ว เรามีความสุขที่ได้คุยกับเค้า (ในความรู้สึกของเค้า เราก็ไม่แน่ใจว่าเค้าจะรู้สึกเหมือนเรารึเปล่า) ==
ทุกครั้งที่ได้คุยหรือทักไป (เรามักจะทักไปก่อน) เรามีความสุขมากกกกับการที่จะได้คุยกับเค้า และมีความสุขที่ได้รอคำตอบจากเค้า เนื่องจากเค้าค่อนข้างยุ่งมากๆ เพราะแพทย์extern ยุ่งและอยู่เวรจนเยิน กว่าจะได้คุยกัน บางครั้งเราก็ลืมคำถามไปแล้วว่าเราถามไรเค้าไป ><
แต่ถ้านานมากๆ เค้าก็จะพิมพ์มาว่า "ขอโทษ พอดีเมื่อกี้หลับไป" "ขอโทษ เพิ่งว่าง" "โทษทีเพิ่งเหน" แค่เห็นเพียงแค่นี้เราก็รู้สึกดีที่เค้าเหมือนจะแคร์เราอยู่บ้าง......เราไม่เคยน้อยใจ หรืองอนเค้าเลยที่ตอบช้า เพราะเราเข้าใจว่าเค้ายุ่ง และเหนื่อยกับชีวิตนศพ.ปีสุดท้ายมากๆ ไหนจะเวร ไหนจะงาน ไหนจะเคส และไหนจะรับความกดดันจากคนรอบข้าง
แต่เราก็ยังคุยและทักเค้ามาตลอด จนถึงช่วงหลังมานี้ เค้าเริ่มจะเรียนเหนักขึ้นมากๆ บางทีเราถามเค้าไป เค้าก็ตอบมาสั้นๆ บางทีก็แค่seenเฉยๆ เราก็พยายามคิดว่า เค้าคงไม่ว่างแน่ๆเลย พยายามคิดเข้าข้างตัวเองไปก่อน
เราก็เลยอยากปรึกษาว่าเราควรที่จะทำไงต่อไป จะทำแบบเดิมต่อไปหรือถอยห่างออกมาดีกว่า.....ตลอดเวลาที่ผ่านมาเกือบปีที่ได้คุยกัน เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหรอ?? T__T เป็นเราฝั่งเดียวใช่ป่าวที่รู้สึกดีกะเค้าไปเอง