กระทู้นี้ตั้งใจที่จะแบ่งปันประสบการณ์ และเป็นแรงบันดาลใจ
ให้ คนที่ตั้งใจอยากจะมีชีวิตที่ดี

ตอนที่ 1/6 วัยเด็ก
ผมเกิดปี 2523 ที่ต่างจังหวัด มาโตในบ้านเช่าแถวสายใต้
ก่อนที่จะย้ายมาอยู่ทาวเฮ้าส์ตอน 5ขวบ
พ่อผมเป็นพนักงานเอกชน ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน
ในบ้านนั้น มีน้าและญาติ มาอยู่ด้วยหลายคน   
ฐานะครอบครัวอยู่ในระดับปานกลาง
ชีวิตก็เรื่อย ๆ มาจนผมอยู่ชั้น ม2

คุณพ่อเปิดบริษัทกับเพื่อน แล้วคุณแม่ก็เข้าไปช่วยงาน
จนมาเช่าตึกแถว เปิดเป็นร้านฮาร์ดแวร์
ก็เริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลง ทั้งเรื่องเงิน
เรื่องเวลาในชีวิตประจำวัน จากเดิมเลิกเรียน
กลับบ้านทำการบ้าน ดูทีวี ก็เปลี่ยนเป็นเลิกเรียน
นั่งรถเมย์ไปร้าน ทำการบ้าน รอปิดร้าน
กลับบ้านดึก ๆ ได้ค่าขนมมากขึ้น เข้าเซเว่น ซื้อน้ำ ขนมได้

ต่อมาที่ร้านมีปัญหากับหุ้นส่วน เพราะ ร้านกำไรดี
หุ้นส่วนให้ญาติเค้าเป็นคนทำบัญชี ส่วนพ่อกับแม่เป็นคนดูแลร้าน
พอครบปีแรกมีกำไรก็จะขอแบ่งเงิน
แต่กำไรมันอยู่ในตัวสินค้ากับลูกหนี้
ซึ่งพอตกลงกันไม่ได้ ก็เลยหาคนมาเซ้งร้าน
แล้วเอาเงินมาแบ่งกัน ช่วงนี้ผมยังเด็ก
ไม่ได้สนใจอะไร รู้แต่ไม่ต้องไปร้านแล้ว
พ่อกับแม่กลับมาเปิดบริษัทใหม่ที่บ้าน
ใช้ชั้นล่างของทาวเฮ้าส์เป็นสำนักงาน
แล้วไปเช่าตึกแถว ใกล้บ้านเก็บของ  

บทเรียนจากตอนที่ 1
แม้ว่าบทเรียนนี้ จะมาจากคำบอกเล่าของคุณแม่
แต่ก็เป็นบทเรียนสำคัญอย่างนึงที่ผมยึดถือมาตลอด
คือ หากเราจะชวนคนอื่นมาร่วมหุ้นด้วยแล้ว
ควรจะตกลงไว้ล่วงหน้าเลย ว่าใครทำหน้าที่อะไร
ผลตอบแทนจะแบ่งกันยังไง และ ที่สำคัญจะแบ่งกันเมื่อไหร่
ถ้าขาดทุนจะทำยังไง บางคนไม่เข้าใจเรื่องเงินหมุน
พอเห็นกำไร ก็คิดจะแบ่ง พอบอกไม่มีเงิน ก็ไม่พอใจ

อีกบทเรียนจากตอนนี้ คือ ที่ปรึกษาสำคัญมาก
พ่อกับแม่ผมไม่ได้เรียนมาทางธุรกิจ
ต้องอาศัยจ้างที่ปรึกษาบัญชี ช่วยดูแล
แม้ว่าจะต้องเสียเงิน แต่ก็คุ้มค่าอย่างมาก
แต่อย่างไรก็ตามบัญชีพื้นฐาน ก็เป็นสิ่งที่
เจ้าของกิจการทุกคนควรต้องเรียน
เพราะ จากคำบอกเล่า คือ ตอนนั้นแม่ผม
ก็ต้องไปลงเรียนคอสอบรมบัญชีด้วยเหมือนกัน

(แก้ไข ย่อหน้า)