หลังจากที่ได้ระบายฟาดงวงฟาดงาจนพอใจและทำใจยอมรับให้ได้ในที่สุด เพราะมันเกิดขึ้นไปแล้ว แต่ที่ค้างคือบิ๋ม ใครจะว่าน้องหงอ ไม่สู้ยังไง เราก็จะไม่เห็นด้วย เพราะน้องคือแกร่งที่สุดในทีม เมื่อก่อนเล่นกับพี่ๆ น้องรับแหก ตีก็แหก โดนคนด่าบลาๆ น้องยังลุกขึ้นมายิ้มน้อมรับคำวิจาร และแก้ตัว จนทำให้เราเห็นว่าน้องแก้ไขแล้ว ดีมากด้วย ช่วงที่ไม่หลุดนี่รับบอลงัดบอลขุดบอลเกี่ยวบอล ล้มลุกคุกคลานราวกับลิบเบอโร่ แต่พอหลุดก็แหกเป็นธรรมดา อิห่าหมวยนี่พอรู้ว่าบิ๋มหลุดก็ยิ่งจี้ น่าเจ็บใจจริง ก่อนหน้านี้บอกตรงๆ เวลาน้องลงแทนชุดใหญ่เราเซ็งมาก เพราะกลัวดึงทีม แต่หลังจากนั้นก็ได้วิเคาะแล้วว่าโค้ชอ๊อดส่งน้องในนัดที่สิ้นหวังเป็นส่วนใหญ่ ทำให้น้องได้พัฒนาจริงๆ รู้สึกขอบคุณโค้ชอ๊อดที่ให้โอกาสน้องได้เล่นระดับโลกท่ามกลางความไม่เห็นด้วยหลายคน(เช่นเรา) ถ้าโค้ชอ๊อดไม่ให้โอกาสน้องและคิดแบบที่เราหลายคนคิดในตอนนั้น จะไม่มีบิ๋มยานแม่ในวันนี้ ยิ่งรู้จักยิ่งรักบิ๋ม น้องคือU19 THA ที่ดีที่สุดสำหรับพี่ ขอให้กระทู้นี้ส่งถึงน้องเพื่อเป็นกำลังใจ วันนี้น้องไม่ใช่แค่เด็ก รร. วัดไชยนาวาส แค่น้องคือตัวแทนของชาติในอนาคต ขอบคุณที่มอบความสุขให้พวกเราตลอดเวลาที่ผ่านมา
ปล.หวังจะได้เห็นโค้ชป้ากิ๊ฟ และโค้ชป้านา ยืนกำกับทีมบิ๋มใยอนาคต
ส่วน 🌸 อุ้ย พูดไม่ได้🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊