สวัสดีทุกๆคนที่เข้ามาชมกระทู้นี้ค่ะ



เข้าเรื่องกันเลยนะคะ....
เราใช้นามสมมุติว่า...ข้าว นะคะ
ข้าวอยู่  ม.4 ค่ะ

คือข้าวไปแอบชอบผช. คนนึงค่ะ เขาอยู่  ม.5 ค่ะ เขาหน้าตาไม่ใช่ไม่ดีนะคะ ข้าวเห็นครั้งแรกก็ไม่ได้ชอบอ่ะค่ะ

แต่เขามีน้ำใจเข้ากันเด็กๆได้ง่าย พี่เขาเป็นรุ่นพี่ในคลาสเรียนพิเศษอ่ะค่ะ เราอยู่คลาสนั้นพอดี พี่เขาช่วยเหลือข้าวค่ะ ตอนข้าวเป็นเด็กใหม่

ไปๆมาๆ ข้าวก็ชอบพี่เขาค่ะ

พอคุยไปเรื่อยเริ่มผูกพันธ์ค่ะ จนเราได้เป็นแฟนกัน เราเข้าใจกันดีมากจนคู่อื่นๆอิจฉาค่ะ


จนเพื่อนๆของข้าวรู้และเห็นหน้าแฟนข้าวค่ะ........

เพื่อนๆของข้าว ไม่เห็นด้วยค่ะ ตอนแรกๆเพื่อนๆของข้าวก็พูดไปขำไปค่ะ พูดเกี่ยวกับแฟนข้าวเล่นๆ

จนทุกวันนี้ เพื่อนๆของข้าวพูดทุกวัน ประมาณว่า 'ดูหน้าตาดิ เอาไปได้ไง' อันนี้ข้าวรู้จากเพื่อนที่นั่งฟังค่ะ

ข้าวรู้สึกอึดอัดใจสั่น....แล้วก็คิดว่า เราชอบพี่เขานี่นา ไม่ต้องสนใจๆ

จนตอนนี้ข้าวรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ โดนบ่อย ถามตัวเองว่า 'อยากเลิกมั้ย'

คำนี้ทำให้ความรู้ดีๆที่มีให้พี่เขาลดลงค่ะ ไม่ใช่ว่าข้าวให้มันลดนะคะ แต่มันลดลงไปเองค่ะ  ข้าวอยากได้คืนค่ะ  

.....ทุกคนที่เข้ามาอ่นกระทู้นี้ ช่วยแนะนำ แสดงความคิดเห็นให้ข้าวหน่อยนะคะ ข้าวไม่ไหวแล้วจริงๆ ......