สวัสดีครับ ขอแทนตัวเองว่า มาชละกันนะ ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนว่า เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเราจริงบ้างแต่งบ้างนิดหน่อยนะ
ย้อนไปตอนเราอยู่ ม4  ตอนนั้น ที่ รร มีการจับฉลากพี่รหัสกัน เราก็เฉยๆนะเพราะปกติก็ไม่สนใจเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว แต่ว่าพี่รหัสเรานี้สิทำให้เราหันมาสนใจ
เรื่องพวกนี้ พี่รหัสเราเป็นคนตัวเล็กน่ารัก ชื่อพี่ มิ้น ตอนแรกๆ ที่ยังไม่รู้จักกันเพราะยังไม่เฉลยพี่รหัส พี่มิ้นซื้อขนมให้เราตลอด อาทิตย์นึง ก็จะได้ครั้งละหลายๆอย่าง ไม่ซ้ำเลย เราก็มีน่าที่กิน 555 แต่ก็แบ่งเพื่อนบ้าง เวลาพี่มิ้นให้ขนมมาก็จะมีโพสต์อิสแปะมาทุกอันเลย จะมีทั้งคำไบ้ละก็คำสั่ง ถ้าถามว่าคำสั่งอะไรนะหรอ พี่มิ้นไม่ให้แบ่งขนมคนอื่นจ้า 5555 แต่เราก็ไม่ได้สนใจ ก็แบ่งเพื่อนกินตลอด จนถึงวันเฉลย พวกเราโดนเอาผ้ามาปิดตาแล้วก็สั่งให้เดินไปโน้นนี้ พี่มิ้นจะคอยแกล้งเราตลอดทางเลย เอาโน้นมาแหย่บ้าง ดึงแก้มเราบ้าง เอาน้ำเย็นมาใส่หลังเราบ้าง เราก็โวยวายทำปากเบะตลอดทางเลย พอพี่ๆให้เปิดตา แล้วก็ให้อ่านคำไบ้หลังป้ายชื่อ เราได้คำไบ้ว่า เย็น หอม เราก็นั่งคิดสักพัก ทีนี้ รุ่นพี่ก็ให้น้องๆ เดินตามหาจ้า แต่ถ้าไม่เจอพี่รหัสตัวเองภายใน5นาทีก็ต้องโดนทำโทษ เรานี้แบบไปทำคนโน้นคนนี้ แต่สุดท้ายก็ไม่เจอ เราเป็นคนซื่อบื้อ5555 สุดท้ายก็โดนทำโทษ พี่ๆให้เรากับพี่มิ้นออกไปยืนตรงกลาง ละก็ถามเราว่าเจอยังจ๊ะน้องมาชชช เรานี้อายหน้าแดงเลยจ้าาา ละพี่มิ้นก็พูดขึ้นมาว่า โถ่วโดนทำโทษเลย -3- ทำหน้างี้ใส่เราเฉย พี่ๆก็ให้เรากับพี่มิ้น เต้น แล้วก็กินน้ำมะนาวให้หมดแก้ว น้ำมะนาวเพรียวๆนั้นแหละ พี่มิ้นนี้รีบยกกินก่อนเลยจ้าละบอกว่า พี่ไม่ไหวแล้ว แล้วก็ยื่นให้เราทำหน้าระรื่นน สุดท้ายเราก็ต้องกินให้หมดน้ำตานี้ไหลเลยจ้า หลังจากนั้นก็แลกเบอร์โทรกับไลน์แล้วก็เฟสบุคกัน เอาไว้ติดต่อกัน