ผมกับแฟนคบกันมาสองปี
เมื่อก่อนผมกับแฟนรักกันมากๆตัวติดกัน คุยกันตลอด มีอยู่ช่วงหนึ่งผมกลับมาติดเกม เขาก็เวิ้นเว้อหาผม บอกว่าผมไม่สนใจเขาแล้ว เห็นเกมสำคัญกว่าเขา ผมตอบลายเขาช้า เขาก็โมโหผม โทรตามผม และเขาก็หวงผมมากไม่ให้ผมไปกินเหล้ากับเพื่อน หรือไปเที่ยวไหนเลย เป็นแบบนั้นซะพักนึง ผมก็เลิกเล่นเกม แต่เมื่อผมเลิกเล่นเกมแล้ว เขากลับไม่เหมือนเดิม เขาไม่เวิ้นเว้อหาผมเหมือนเดิม เขาไม่โทรตามจิกผมเหมือนเดิม เขาไม่หึงผมเหมือนเดิม ผมรู้สึกเหมือนจะเสียเขาไป ผมไม่อยากเสียเขาไป ผมรักเขา ผมจึงกลายเป็นฝ่ายตามเวิ้นเว้อหาเขา ทำให้ทุกอย่าง ไปส่งเขาที่บ้านทุกรอบที่เจอกัน ซึ่งบ้านเขากับบ้านผมอยู่ไกลกันมาก เมื่อส่งเขาเสร็จผมก็ต้องใช้เวลาถึงสามชั่วโมงในการกลับบ้านผม
แต่กลับกลายเป็นว่า เขาไม่ต้องการให้ผมเวิ้นเว้อใส่เขา ใส่ใจเขา ผมเคยถามเขาว่า ขอไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ เขาตอบกลับมาว่า ขอเขาทำไม ไปสิ
ผมจึงถามเขาว่าเขาเป็นอะไร เขาไม่เหมือนเดิม เขาบอกว่าเขาเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับผมได้แล้ว และเขาก็ถามผมอีกว่าต้องให้เขาเปลี่ยนกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกหรอ เขาทำตัวไม่ถูกแล้ว
ผมไม่เข้าใจเลยว่าการที่ผมติดเกมไปช่วงนึง ทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วเขากลับเย็นชาใส่ผม เขาบอกว่าเขาปรับตัวเองให้เข้ากับผม แล้วในตอนนี้ผมใส่ใจเขา ผมมีเวลาให้เขาเหมือนตอนไม่ได้เล่นเกม เขากลับบอกว่าตัวผมนั้นวุ่นวายกับเขา ทั้งๆที่สิ่งที่ผมทำ เป็นสิ่งที่เขาเคยทำให้กับผม ผมรู้สึกเหมือนเขากำลังเอาคืนผม อย่างเช่น.... เวลาเขาทักลายหาผมเมื่อก่อน ผมจะลืมอ่านข้อความต้นๆด้านบน เขาก็จะต้องย้ำผมว่า อ่านด้านบนด้วยสิ
.....แต่ในปัจจุบัน กลายเป็นผมส่งข้อความหาเขา แล้วเขาอ่านแต่ด้านล่าง จนผมต้องบอกเขาว่า อ่านให้หมดจิ ที่เค้าพิมพ์ไปข้างบนนะ เขาตอบกลับมาว่า ทีเมื่อก่อนผมยังทำแบบนั้นได้เลย
แต่ตัวเขาก็บอกว่ายังรักผม จนในปัจจุบันนี้ กลายเป็นว่าผมต้องปรับตัวกลับไปเป็นคนเดิมที่เหมือนติดเกม (แต่ไม่ได้เล่นแล้วนะ) เขาบอกเขาต้องการแบบนั้น ผมที่ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ไม่ค่อยคอยเป็นห่วงเขา แต่เราก็ยังรักกันเหมือนเดิม
เพื่อนๆคิดว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ควรปล่อยช่องว่างเอาไว้แบบนี้ดี หรือยอมขัดใจเขากลับไปเทคแคยุ่งวุ้นวายกับชีวิตเขาเหมือนเดิม
ผมเปลี่ยนไป เธอเลยเปลี่ยนไป เมื่อผมกลับมาเหมือนเดิม เธอกลับไม่เหมือนเดิม
เมื่อก่อนผมกับแฟนรักกันมากๆตัวติดกัน คุยกันตลอด มีอยู่ช่วงหนึ่งผมกลับมาติดเกม เขาก็เวิ้นเว้อหาผม บอกว่าผมไม่สนใจเขาแล้ว เห็นเกมสำคัญกว่าเขา ผมตอบลายเขาช้า เขาก็โมโหผม โทรตามผม และเขาก็หวงผมมากไม่ให้ผมไปกินเหล้ากับเพื่อน หรือไปเที่ยวไหนเลย เป็นแบบนั้นซะพักนึง ผมก็เลิกเล่นเกม แต่เมื่อผมเลิกเล่นเกมแล้ว เขากลับไม่เหมือนเดิม เขาไม่เวิ้นเว้อหาผมเหมือนเดิม เขาไม่โทรตามจิกผมเหมือนเดิม เขาไม่หึงผมเหมือนเดิม ผมรู้สึกเหมือนจะเสียเขาไป ผมไม่อยากเสียเขาไป ผมรักเขา ผมจึงกลายเป็นฝ่ายตามเวิ้นเว้อหาเขา ทำให้ทุกอย่าง ไปส่งเขาที่บ้านทุกรอบที่เจอกัน ซึ่งบ้านเขากับบ้านผมอยู่ไกลกันมาก เมื่อส่งเขาเสร็จผมก็ต้องใช้เวลาถึงสามชั่วโมงในการกลับบ้านผม
แต่กลับกลายเป็นว่า เขาไม่ต้องการให้ผมเวิ้นเว้อใส่เขา ใส่ใจเขา ผมเคยถามเขาว่า ขอไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ เขาตอบกลับมาว่า ขอเขาทำไม ไปสิ
ผมจึงถามเขาว่าเขาเป็นอะไร เขาไม่เหมือนเดิม เขาบอกว่าเขาเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับผมได้แล้ว และเขาก็ถามผมอีกว่าต้องให้เขาเปลี่ยนกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกหรอ เขาทำตัวไม่ถูกแล้ว
ผมไม่เข้าใจเลยว่าการที่ผมติดเกมไปช่วงนึง ทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วเขากลับเย็นชาใส่ผม เขาบอกว่าเขาปรับตัวเองให้เข้ากับผม แล้วในตอนนี้ผมใส่ใจเขา ผมมีเวลาให้เขาเหมือนตอนไม่ได้เล่นเกม เขากลับบอกว่าตัวผมนั้นวุ่นวายกับเขา ทั้งๆที่สิ่งที่ผมทำ เป็นสิ่งที่เขาเคยทำให้กับผม ผมรู้สึกเหมือนเขากำลังเอาคืนผม อย่างเช่น.... เวลาเขาทักลายหาผมเมื่อก่อน ผมจะลืมอ่านข้อความต้นๆด้านบน เขาก็จะต้องย้ำผมว่า อ่านด้านบนด้วยสิ
.....แต่ในปัจจุบัน กลายเป็นผมส่งข้อความหาเขา แล้วเขาอ่านแต่ด้านล่าง จนผมต้องบอกเขาว่า อ่านให้หมดจิ ที่เค้าพิมพ์ไปข้างบนนะ เขาตอบกลับมาว่า ทีเมื่อก่อนผมยังทำแบบนั้นได้เลย
แต่ตัวเขาก็บอกว่ายังรักผม จนในปัจจุบันนี้ กลายเป็นว่าผมต้องปรับตัวกลับไปเป็นคนเดิมที่เหมือนติดเกม (แต่ไม่ได้เล่นแล้วนะ) เขาบอกเขาต้องการแบบนั้น ผมที่ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ไม่ค่อยคอยเป็นห่วงเขา แต่เราก็ยังรักกันเหมือนเดิม
เพื่อนๆคิดว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ควรปล่อยช่องว่างเอาไว้แบบนี้ดี หรือยอมขัดใจเขากลับไปเทคแคยุ่งวุ้นวายกับชีวิตเขาเหมือนเดิม